تغییر شکل (مهندسی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''تغییر شکل''' در [[علم مواد]]، به تغییر شکل یا اندازه یک جسم با توجه به نیروی اعمال شده (انرژی تغییر شکل در این مورد از طریق کار منتقل می شود) یا تغییر در [[درجه حرارت]] (انتقال انرژی از طریق گرما) گفته می شود. مورد اول می تواند در نتیجه نیروهای کششی، نیروهای فشاری، نیروهای برشی، خمش یا [[پیچش]] باشد. در مورد دوم مهمترین عاملی که با درجه ی حرارت تعیین می شود، تحرک نقص های ساختاری مانند مرز بلورها،تهی جایی و نابه جایی در جامدات کریستالی و غیر کریستالی است. حرکت و یا جا به جایی این نقص های متحرک به صورت حرارتی فعال شده و توسط میزان نفوذ اتمی محدود می شود. تغییر شکل اغلب به عنوان [[کرنش]] در نظر گرفته می شود.

همانطور که تغییر شکل رخ می دهد، [[نیروهای داخلی]] بین مولکولی با نیروهای اعمال شده مخالفت می کنند. اگر نیروی اعمال شده خیلی زیاد نباشد این نیروها ممکن است برای مقاومت کامل در برابر نیروهای خارجی اعمال شده کافی باشند و به جسم اجازه دهند تا یک حالت سکون و تعادل جدید به خود بگیرد و بعد از برداشتن بار ( نیروی اعمال شده) به حالت اولیه خود بازگردد. یک نیروی اعمال شده ی بزرگتر ممکن است به تغییر شکل دائمی جسم و یا حتی به [[شکست سازه‌ای|شکست ساختاری]] آن منجر شود.

بارگیری یک عضو سازه یا یک نمونه، تنش فشاری را تا رسیدن به [[مقاومت فشاری]] افزایش خواهد داد. با توجه به خواص مواد، شکست به صورت تسلیم در مواد با رفتار [[چکش خواری]] و [[انعطاف‌پذیری]] ( اغلب فلزات و برخی خاک ها و پلاستیک ها) و یا به صورت پارگی برای مواد غیر چکش خوار و ترد (چدن، شیشه) رخ خواهد داد.