سیراف: تفاوت میان نسخه‌ها

دخمه های باستانی در ارتفاعات مشرف بر دامنه کوه های شمالی سیراف قرار دارند، محققان از آن بعنوان '''حوضچه'''های نگهداری و استعمال [[آب]] [[باران]] و یا به عنوان '''قبور سنگی''' یاد می‌کنند.

همچنین در بخش انتهائی برخی از این مجموعه حوضچه‌های دامنه‌ای، سرریز آخرین حوضچه به یک کانال دست ساز (که می‌توانسته مسیر طبیعی جریان آب باشد) ختم می‌شود که احتمالاً از این کانال آب به عنوان سرریز نهائی یا حقابه پائین دست و یا شاید آبیاری مزارع به مکانهای مورد نظر هدایت می‌شده‌است.

به احتمال زیاد می‌توان گفت که گودالهای حفر شده بر پهنه کوهستان سیراف در ابتدا به منظور جمع آوری و استحصال آب ایجاد شده‌اند و آنچه که بعدها توسط افرادی (احتمالاً متنفذ و متمول و نیز شاید توسط عموم و بدلیل رخداد حوادث غیر مترقبه همچون [[زلزله]] و یا بیماری [[طاعون]] و نیاز به دفن سریع مردگان) مورد استفاده به عنوان گورهای فردی یا خانوادگی شده در روزگارانی زیاد پس از احداث اولیه اینان صورت گرفته‌است. پیدا شدن استخوان و آثار مردگان درون برخی از این حوضچه‌ها نه تنها منکر سیستم استحصال و ذخیره آب نمی‌باشد بلکه با دقت بر گورهای یافته شده و وجود لایه‌ای از قشر نفوذ ناپذیر [[ساروج]] درون حوضچه‌های استفاده شده به عنوان [[قبر]]، به نکاتی موید روش تأمین آب در شهر باستانی سیراف پی برده می‌شود. درباره‌ی این گورستان ‌ها دیدگاه ‌های مختلفی وجود دارد. رضا طاهری در کتاب [[از مروارید تا نفت]] در ذکر گورستان سنگی سیراف می نوسد: « شاید بهتر است از سیراف خارج شویم و به روستای [[تیس]] در چابهار نگاهی کنیم، گورستان‌های دقیقاً به همین شکل و ساختمان، گورستانِ جن که بلوچ‌ها به آن «جن سنط» می‌گویند و قدمت آن را حداقل بیش از دو هزار سال می‌دانند.» <ref>[[رضا طاهری]]، [[از مروارید تا نفت]] ، ص ۱۱</ref> و به باور این پژوهشگر تاریخ این گورستان مرتبط با آب و پرستشگاه [[آناهیتا]] ایزدبانوی آب می باشد « این یادگاری های به‌ جا مانده بر تپه‌ های بلند و دامنه‌ ی کوه‌ ها می ‌تواند در دور زمانی کهن ‌تر جایگاهی از پرستشگاه یک ایزدبانو باشد. که پس از آن در دوران هخامنشیان و اشکانیان و ساسانی‌ ها تبدیل به آتشکده و در دوران اسلامی بدل به گورستان شده‌است.» <ref>[[رضا طاهری]]، آناهیتا و ایزدبانوان دیگر در اسطوره‌ها و باورهای ایرانیان،نشر فروهر، ص ۱۱۸</ref>

الف) مسجد تک حجره ای با فضای واحد مرکزی این گونه مسجد بصورت متصل به یکی از خانه ها و یا در کنار مجتمعی در بازار ساخته شده است.