بیماری خواب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏پیوند به بیرون: ابرابزار
خط ۱۸:
ابتدا، در مرحلهٔ اول بیماری، نشانه‌هایی همچون، تب، سردرد، احساس خارش و درد مفاصل مشاهده می‌شود.<ref name=WHO2013/> این موارد یک تا سه هفته بعد از نیش حشره آغاز می‌گردند.<ref name=Lancet2013/> بین چندین هفته تا چند ماه بعد، مرحلهٔ دوم بیماری با مواردی همچون احساس سرگیجه، هماهنگی ضعیف بین اعضای بدن، کرختی و بدخوابی بروز پیدا می‌کند.<ref name=WHO2013/><ref name=Lancet2013/> تشخیص این بیماری با یافتن انگل در [[اسمیر خونی]] یا در مایع موجود در گره‌های لنفاوی صورت می‌گیرد.<ref name=Lancet2013/> اغلب برای تعیین تمایز و تفاوت میان مرحله اول و دوم بیماری، عمل [[پونکسیون کمری]] انجام می‌شود.<ref name=Lancet2013/>
 
تشخیص T.b.g با استفاده از غربالگری جمعیت در خطر به وسیلهٔ آزمایش خون صورت می‌گیرد تا از نوع شدید این بیماری جلوگیری شود.<ref name=WHO2013/> در صورتی که بیماری در مرحلهٔ اول و پیش از بروز علائم عصبی تشخیص داده شود، درمان آن سریع‌تر اتفاق می‌افتد.<ref name=WHO2013/> درمان مرحلهٔ اول با داروهای [[پنتامیدین]] و یا [[سورامین]] انجام می‌شود.<ref name=WHO2013/> درمان مرحلهٔ دوم شامل استفاده از [[افلورنیتین]] و یا ترکیبی از [[نیفورتیموکس]] و افلورنیتین برای نوع T.b.g است.<ref name=Lancet2013>{{cite journal|last=Kennedy|first=PG|title=Clinical features, diagnosis, and treatment of human African trypanosomiasis (sleeping sickness).|journal=Lancet neurology|date=Feb 2013|volume=12|issue=2|pages=186–94|pmid=23260189|doi=10.1016/S1474-4422(12)70296-X}}</ref> در حالی که [[ملارسوپرول]] برای هر دو نوع بیماری قابل استفاده است، اما معمولاً به خاطر عوارض جانبی جدی، از آن برای نوع T.b.r. استفاده می‌شود.<ref name=WHO2013/>
 
این بیماری به صورت مداوم در برخی از مناطق [[آفریقای سیاه|جنوب صحرای آفریقا]] با جمعیت در خطری نزدیک به ۷۰ میلیون در ۳۶ کشور رخ می‌دهد.<ref name=Sim2012>{{cite journal |author=Simarro PP, Cecchi G, Franco JR, ''et al.'' |title=Estimating and mapping the population at risk of sleeping sickness |journal=PLoS Negl Trop Dis |volume=6 |issue=10 |pages=e1859 |year=2012 |pmid=23145192 |pmc=3493382 |doi=10.1371/journal.pntd.0001859 |url=http://dx.plos.org/10.1371/journal.pntd.0001859}}</ref> از سال ۲۰۱۰ به بعد، این بیماری سالیانه باعث مرگ ۹ هزار نفر شده که این میزان نسبت به سال ۱۹۹۰ که ۳۴ هزار نفر بود، کمتر است.<ref name=Loz2012>{{cite journal|last=Lozano|first=R|title=Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.|journal=Lancet|date=15 December 2012|volume=380|issue=9859|pages=2095–128|pmid=23245604|doi=10.1016/S0140-6736(12)61728-0}}</ref> در حال حاضر به صورت تقریبی حدود سی هزار نفر به این بیماری مبتلا هستند که از این تعداد، هفت هزار نفر در سال ۲۰۱۲ دچار آن شده‌اند.<ref name=WHO2013/> بیش از هشتاد درصد از این موارد در [[جمهوری دموکراتیک کنگو]] هستند.<ref name=WHO2013/> سه مورد شیوع گسترده در تاریخ معاصر اتفاق افتاده است: اولی از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۶ بود که به صورت عمده در [[اوگاندا]] و [[باسین کونگو]] روی داد و دو مورد دیگر در ۱۹۲۰ و ۱۹۷۰ در کشورهای آفریقایی مختلف بوده است.<ref name=WHO2013/> حیوانات دیگری همچون گاو نیز ممکن است ناقل این بیماری باشند و مبتلا گردند.<ref name=WHO2013/>
خط ۴۳:
{{خواب}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
 
[[رده:اختلالات خواب]]
[[رده:بیماری‌های استوایی]]