برجستگی توپوگرافی: تفاوت میان نسخه‌ها

ارتفاع نسبی قله‌ها، در [[کوهنوردی]] به عنوان معیاری برای اهمیت یک قله مورد توجه‌است. قله‌های با ارتفاع نسبی کم، یا قله‌ای فرعی برای یک قلهٔ بلندترند و یا قله‌هایی غیر مستقل. قله‌هایی با ارتفاع نسبی زیاد، بلندترین نقطه در محدوده‌ای نسبتاً وسیع هستند و از دوردست‌ها قابل رؤیت‌اند. برای مثال، [[کی۲]]، (با ارتفاع ۸٬۶۱۱ متر و ارتفاع نسبی ۴٬۰۱۷ متر) دومین قلهٔ بلند زمین است؛ در حالی که قلهٔ جنوبی اورست (یک قلهٔ فرعی نزدیک قلهٔ اورست) با ارتفاع ۸٬۷۴۹ متر و ارتفاع نسبی حدود ۱۱ متر، یک زیرقله از قلهٔ اصلی اورست در نظر گرفته می‌شود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی =http://www.peakbagger.com/peak.aspx?pid=18716| عنوان = Mount Everest-South Summit, China/Nepal| تاریخ بازدید = مرداد ۱۳۹۰| ناشر = Peakbagger | زبان = انگلیسی}}</ref> (تنها قله‌هایی با ارتفاع نسبی کافی، به عنوان کوه مستقل در نظر گرفته می‌شوند.)