زیگورات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۹:
زیگورات، بلند و برافراشته ساختن، بنای کوه مانند سپندی (مقدسی) که با روند کاهشی سطح طبقات بالایی، پلکانی بیکران تا آسمان بنا می‌کند تا آرام آرام از فضای ناهمگون پیرامون جدا شوی، به پیش روی تا به سرای پاک آسمانی برسی. پله پله تا آسمان. تا جایی که همچون قله کوه، زمین به آسمان پیوند می‌خورد و خداوند با آغوش همیشه گشوده اش پدیدار و پر نور.
 
از دیر باز، کوه نمادی بوده برای گذر از یک خوان و همنشینی با ایزدان. در جایی با باور «بالای هر کوهی خدا ایستاده‌است»، در جایی دیگر با فرود آمدن [[کشتی نوح]] بر کوه و یا سخن گفتن خدا با پیامبران در این جایگاه سپند که اولین نیایشگاه انسان بوده و هست.
 
پس از آن هم پرستشگاه‌ها بر بالای کوه‌ها همانند کوه‌ها ساخته شده‌اند. معماری بناهای کوه مانند در سرزمینهایی که به گونه‌ای طبیعی از کوه بی‌بهره بوده‌اند بیشتر نمایان است از جمله ۳۲ زیگوراتی که در منطقهٔ [[میان رودان]] و [[فلات ایران]] شناسایی شده‌اند.
خط ۲۱:
هر ساله مردمان زیادی از شوش، شوشتر و دزفول جهت انجام مناسک آیینی ویژه به این مکان می‌آمده‌اند. در پیرامون زیگورات و دشت پهن و زیبای نزدیک دز مقیم می‌شدند. در روز برپایی آیین‌ها، خدایان موجود در پرستشگاه که با هدف یگانگی و یکپارچگی مردم در این مکان گرد آمده بودند را به بیرون، تا رود دز برده و سپس با قایق به بالادست رود، جایی که لوله‌های سفالین آبرسانی به منطقه یافت شده می‌بردند و از آنجا پیاده به نیایشگاه بازمی‌گرداندند. پیمودن مسیری نزدیک به ۱۰ کیلومتر چه بسا در یک روز را شاید بتوان «حج عیلامی‌ها» نامید.
 
زیگورات دارای طبقات جداگانه بوده که راه‌های دسترسی متفاوت دارند و اجازه ورود به هر طبقه از دروازه ورودی آن مشخص بوده‌است. وجود طاقهای گهواره‌ای در پلکانها و راهروها، ساخت یک سیستم پیشرفته آبرسانی و تصفیه آب جهت شرب عبادتگران، وجود آفتاب سنجهای آجری جهت رصد و استخراج تقویم آفتابی و تعیین اعتدالهای بهاری و پاییزی و انقلابهای تابستانی و زمستانی و تعیین فصلها، متن مشترک نقش بسته بر روی تعداد زیادی از ۵۰۰۰ آجر نوشته دار و امکان چیزی شبیه به صنعت چاپ در آنها، کشف حیوانی به شکل گاو نر نسبتاً بزرگ از جنس سفال لعابدار مسلح شده با مفتولهای فلزی که عنوان نگهبان یکی از دروازه‌ها را داشته، کلونها و لولاهای در و پاشنه‌های سنگی، مهره‌هایی از جنس خمیر شیشه و انگشتر مفرغی با روکش طلای قلم‌زنی شده، وجود سکوهایی که محراب، قربانگاه، پایه مجسمه و یا تریبون سخنرانی خوانده شده‌اند از جمله شگفتیهای این معبد زیبای تاریخی است که با جلوهٔ طبیعت اطراف و مناظرهٔ ماه و خورشید به هنگام غروبش از عزیزترین مکانهای سرزمین گرانقدرمان است.
 
این زیگورات در سال ۱۹۷۹ در یونسکو به ثبت رسیده و نمایندهٔ زیگوراتها در شرق باستان به‌شمار می‌آید.
خط ۲۹:
کهن‌ترین زیگورات [[بین‌النهرین]]، زیگورات «اور» در شهر [[اور]] (عراق کنونی) با قدمت ۴۱۰۰ سال و احتمالاً زادگاه حضرت ابراهیم- زیگورات سیلک کاشان، کهن‌ترین زیگورات جهان با قدمت ۴۷۰۰ سال- زیگورات خدای ماه «ناناً در اور، زیگورات» مردوخ «در بابل که اتمنانکی (پی زمین و آسمان) شناخته می‌شد- زیگورات خدای توفان» انلیل «و زیگورات» لارساً به معنای خانهٔ پیوند آسمان و زمین.
 
زیگورات بنای [[خشت]]ی توپُری است که سطح خارجی آن دارای پوششی از [[آجر]] است. ابعاد زیگورات‌ها مربع و یا مستطیل و اندازهٔ آنها متغیر است. برای نخستین بار در [[فلات مرکزی ایران]] نیز از بقایای زیگوراتی در سیلک کاشان خاک برداری شده‌است. تاکنون هیچ‌یک از زیگورات‌های شناسایی شده بطور سالم و کامل باقی نمانده‌است و به همین سبب ارتفاع اصلی آنان مشخص نیست. دسترسی به بالایی‌ترین طبقهٔ زیگورات به‌وسیلهٔ پلکان و یا راه شیب‌دار است؛ کهن‌ترین زیگورات‌های که تاکنون کشف شده:
{{پاک‌کن}}
# زیگورات [[تپه سیلک|سیَلکِ]] [[کاشان]]: سازندهٔ این زیگورات مشخص نشده، ولی تاریخ ساخت این بنا به ۲۵۰۰ سال [[قبل از میلاد]] می‌رسد.