پانل خورشیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیستم '''پنل خورشیدی''' به این صورت است که می‌تواند [[انرژی خورشید]] را دریافت کند و آن را به [[الکتریسیته]] تبدیل کند که برای مصرف‌های تجاری و مسکونی قابل استفاده باشد. سیستم‌های [[فتوولتاییک|فتوولتائیک]] معمولاً شامل یک پانل و ماژول‌های صفحات خورشیدی، [[اینورتر]]، و گاهی اوقات یک [[باتری]] و یا ردیاب خورشیدی و سیم‌کشی اتصالات نیز می‌باشد.

پانل خورشیدی به یک مدول فتوولتاییک اطلاق می‌شود و یا یک پانل آب گرم خورشیدی، یا به یک مجموعه از مدول‌های PV خورشیدی که به لحاظ الکتریکی، روی یک ساختار تکیه گاهی نصب شده‌اند. یک مدل PV، بسته‌بندی شده است و به مجموعه‌ای از سلولهای خورشیدی وصل می‌شود. پانل‌های خورشیدی را می‌توان به عنوان مولفه‌ای از یک سیستم فتوولتاییک بزرگتر، برای تولید و ذخیرهٔ الکتریسیته در کاربردهای تجاری و مسکونی، استفاده کرد. هر مدول با یک توان خروجی DC، درجه‌بندی شده است که تحت شرایط تست استاندارد عمل می‌کنند (STC) و نوعاً از ۳۲۰ – ۱۰۰ وات دامنه و تنوع دارند. راندمان یک مدول، مساحت مدول (با خروجی مشابه درجه‌بندی شده) را تعیین می‌کند – مدولی ۲۳۰ وات با راندمان ۸٪ دارای دو برابر مساحت یک مدول ۲۳۰ واتی با راندمان ۱۶ درصد است – تعداد اندکی از پانل‌های خورشیدی وجود دارند که راندمانشان / بازده‌شان بیشتر از ۱۹ درصد باشد. یک مدول خورشیدی منفرد می‌تواند تنها به میزان محدودی توان تولید کند، اکثر تأسیسات حاوی مدول‌های چندگانه هستند. یک سیستم فتوولتاییک نوعاً شامل یک پانل یا آرایه‌ای از مدول‌های خورشیدی، یک مبدل و گاهی یک باهی یا تراکر خورشیدی و سیم پیچی درونی است.

مدول‌های خورشیدی از انرژی نور خورشید یا فوتون‌ها برای تولید الکتریسیته از طریق تأثیر فتوولتاییک استفاده می‌کنند. اکثر مدول‌ها از سلول‌های سیلیکون کریستالی وافر – محور یا سلول‌های فیلم نازک مبتنی بر کادمیوم تلیورید یا سیلیکون، استفاده می‌کنند. عضو ساختاری (حامل بار) یک مدول می‌تواند یک لایه تاپ یا بالایی باشد و یا یک لایه عقبی سلول‌ها باید از آسیب مکانیکی و رطوبت محافظت شوند. اکثر مدولهای خورشیدی غیر منعطف هستند ولی گونه‌های نیمه منعطف هم وجود دارند، که همان سلول‌های فیلم نازک می‌باشند. از این مدول‌های خورشیدی اولیه، برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ در فضا استفاده شد.

اتصالات الکتریکی به صورت سری ساخته می‌شوند تا به ولتاژ خروجی مطلوب برسند و یا به صورت موازی ساخته می‌شوند تا حداکثر کارایی جریان الکتریسیته بدست آید. سیم‌های هدایت کننده که جریان را از مدول‌ها خارج می‌کنند، ممکن است حاوی نقره، مس یا دیگر فلزات رسانای غیر مغناطیسی باشند. این سلول‌ها باید به صورت الکتریکی با بقیه سیستم متصل باشند. مدول‌های فتوولتاییک با کاربرد زمینی، از متصل کننده‌ها یا رابطه‌های MC3 یا MC4 برای تسهیل و تقویت اتصالات مقاوم در برابر آب و هوا، استفاده می‌کنند.

برخی از طرح‌های مدول خورشیدی، اخیراً دارای متمرکز کننده‌هایی هستند که نور در آن از طریق آینه و یا عدسی (لنز) متمرکز می‌شود و روی آرایه‌ای از سلولهای کوچکتر پخش می‌شود. این ویژگی، امکان استفاده از سلول‌هایی کم هزینه تر به جای انواع با هزینه بالا در هر قسمت از یونیت، را فراهم می‌سازد.

برخی از سیستم‌های فتوولتاییک مثل تجهیزات پشت بامی، می‌توانند توان را مستقیماً به یک کاربر الکتریسیته عرضه کنند. در این موارد، زمانی که هزینه خروجی با قیمتی که کاربر برای مصرفش می‌پردازد، جور باشد، تجهیزات رقابتی می‌شوند. تحقیقات انجام شده از سوی ENengy – UN در سال ۲۰۱۲، نقاطی از کشورهای آفتابی را نشان می‌دهد که قیمت الکتریسیته بالایی دارند مثل ایتالیا، اسپانیا و استرالیا و یا نواحی که از ژنراتورهای دیزلی استفاده می‌کنند. (آنها به قیاس یا تشابه گرید فروش رسیده‌اند).

برای آرایه‌های خورشیدی غیر "خود – پاک کننده"، پاکسازی معمولی و منظم از سوی کمپانی شیشه شوی حرفه‌ای و یا افرادی که می‌توانند کار پاکسازی را به صورت برنامه‌ای منظم انجام دهند، صورت می‌گیرد. به گفته AI The Clear Chaice، که یک کمپانی کالیفرنیایی (در اصل) است و خدمات پاکسازی پانل خورشیدی انجام می‌دهد: "پانل‌های خورشیدی مثل پنجره‌ها یا شیشه‌های ماشین خانه یا کمپانی هستند. آنها با باران و گرد و غبار و دود و خاکسترهای دودکش و فضولات پرنده برگها و سایر زباله‌های زیست‌محیطی، کثیف می‌شوند. این کثیفی از جذب نور خورشید به درون پانل‌ها می‌کاهد و راندمان آن‌ها را پایین می‌آورد. در نتیجه، انرژی کمتری برای استفاده در ساختمان شما و یا برای فروش به کمپانی خدماتی شماست.