راهبری اینترنت: تفاوت میان نسخه‌ها

برای تبیین نقش نهادهای بین‌المللی بر اجزا و فرایند اینترنت از تقسیم‌بندی اجزای ۵ گانه فرایند ارسال پیام از فرستنده به گیرنده نیز استفاده می‌شود:{{سخ}}

۱) فرستندگان:{{سخ}}

۲) پیام:{{سخ}}

تنظیم محتوای پیام‌ها و تعیین پیام‌های مجاز، شخص یا نهادهای متولی نظارت بر محتوای پیام نیز در دسته‌بندی پیام قرار می‌گیرد. اینترنت به صورت بازاری برای عرضه نظرات و تفکرات افراد گوناگون بدل شده‌است که برخی نهادهای نظارتی در اکثر کشورها این دسته از مضامین مانند محتویات غیراخلاقی و استفاده از فناوری رمزگذاری را قابل اعتراض و پیگیری می‌دانند. امکان تصویب قوانین جدید با استناد به قوانین مصوب قبلی و تضاد اعمال قوانین نظارتی ملی با ماهیت بین‌المللی کاربری اینترنت از دیگر موضوعات بحث شده در زمینه ماهیت پیام‌های اینترنتی می‌باشد.{{سخ}}

* استانداردسازی فنی: تصمیمات اساسی مرتبط با پروتکل‌های شبکه، [[نرم‌افزارهای کاربردی]] و فرمت‌های اطلاعاتی (مانند نگارش‌های ۴ و ۶ پروتکل اینترنت)

* تخصیص منابع: برخی از ارکان اینترنت ویژگی‌هایی چون کمیابی، کاربری خاص و ایجاد هماهنگی میان کاربران خود را دارند (مانند نامگذاری [[دامنه‌های اینترنتی]] و شماره‌های IP) که مسئولیت‌های عملیاتی مرتبط باتخصیص منابع مانند مدیریت سرور DNS ریشه.

 

این تقسیم‌بندی در حال صورت می‌گیرد که با توجه به ماهیت متفاوت آنها، اغلب بخش خصوصی در کشورها تولیت استانداردسازی فنی و تخصیص منابع را بر عهده دارد، درحالیکه [[بخش دولتی]] سیاست‌گذاری‌های عمومی این حوزه را عهده‌دار است.

۲. نهادهای بین‌الملل که منعکس کننده منافع و دیدگاه‌های کشورهای عضو خود می‌باشند

 

 

۴. نهادهای غیردولتی و مردم نهاد