قابلیت انتشار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{منبع|تاریخ=فوریه ۲۰۱۴}}
'''قابلیت انتشار''' یا '''گسیلندگی''' یک ماده (معمولاً این قابلیت توسط ضریب تشعشع بیان می‌گردد که با حروف ε یا e نشان داده می‌شود) به قابلیت انتشار تشعشع توسط سطح آن جسم گفته می‌شود. این قابلیت انتشار تشعشعی یک خاصیت از ماده می‌باشد که بیان کننده نسبت انرژی تشعشع شده توسط ماده مورد نظر به انرژی تشعشع شده توسط یک [[جسم سیاه]] در همان [[درجه حرارت]] است. بدیهی است این ضریب بدون بعد است. یک جسم سیاه رنگ ایده‌آل دارای ضریب انتشار ε = ۱ است. هر جسم دیگر بجز جسم سیاه مطلق دارای ضریب انتشار کمتر از یک خواهدبود.{{سخ}}
در یک قاعده کلی اجسام غیر فلزی (بخصوص اجسام کدر) قابلیت انتشار بالایی دارند در حالیکه این قابلیت در فلزات بستگی به نوع فلز و شرایط سطح آن دارد. سطوح صیقلی فلزی تشعشع کمتری دارند درحالیکه سطوح زبر و یا اکسید شده بیشتر تشعشع می‌کنند. بطور مثال سطح صیقلی شده نقره دارای ضریب ۰٫۰۲ است.
غالباً رنگ سطح به اشتباه به عنوان یک عامل بسیار تأثیرگذار در قابلیت انتشار درنظر گرفته می‌شود که درست نیست.