خطبه فدکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از وفات [[محمد]]، [[پیامبر اسلام]]، کشمکشی بین [[ابوبکر]]، [[خلیفه]] وقت، از یک طرف و فاطمه و [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] (عموی محمد) بر سر اموال محمد بوجود آمد. این اختلاف بر سر اموالی مانند فدک و سهمی از خیبر بود. فاطمه و عباس ادعای تملک و به ارث رسیدن این اموال را داشتند. اما از طرف دیگر ابوبکر از دادن این اموال به آنان سر باز زد با این استدلال که پیامبر به او گفته‌است که اموال او به ارث نمی‌رسد و باید صرف [[صدقه]] شود. بررسی احادیث نشان می‌دهد که در طی دو مرحله فاطمه در این مورد با ابوبکر به جدال پرداخت که در مرحله اول عباس نیز در این اختلاف حضور داشت.<ref name="EoI">{{پک|Veccia Vaglieri|1991|ک=Fatima|ص=844-850}}</ref> ویلفرد مادلونگ می‌گوید، ابوبکر بدین ترتیب، نه تنها اموال خاندان محمد را از اختیار آنها درآورد، بلکه اظهار کرد که اگر آنها نیاز مالی داشته باشند صدقه بگیرند. این کار در مخالف قطعی با [[سنت محمد]] بود که خاندانش را به جهت [[آیه تطهیر|موقعیت طهارت]] از پذیرش صدقه منع کرده بود. همچنین، بئینبه این ترتیب پرداخت سهم ویژه ([[خمس]]) آنها از غنائم و [[الفی|فیء]] هیچ توجیهی نداشت. علاوه بر آن، این حدیث که ابوبکر طرح کرد، به ابوبکر این اعتبار را می‌داد که محمد به او دستورهای ویژه‌ای برای خلافت پس از خود داده است. چنان‌که [[عایشه]] می‌گوید، فاطمه پس از آن ابوبکر را ترک کرد و تا شش ماه بعد که از دنیا رفت با وی سخن نگفت. علی نیز، فاطمه را شبانه دفن کرد و به خلیفه اطلاع نداد.<ref>Madelung, 1997, p. 50 and 51</ref>