منظومه (شعر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''منظومه''' به معنای سخنی است که به نظم آمده باشد، اما در معنای متداول به نوعی [[شعر روایی]] گفته می‌شود که معمولاً داستانی و طولانی است مانند افسانه سرودهٔ [[نیما یوشیج]] و از ویژگی‌های رایج آن تعدد راوی است. منظومه‌های قدیم بیشتر در قالب [[مثنوی]] سروده شده‌است، مانند [[جمشید و خورشید]] یا [[وامق و عذرا]]. وجود مضامین مشابه در منظومه های پر شمار فارسی سبب شده‌ست که بعضی از پژوهشگران برای سهولت بازشناسی و بررسی منظومه‌ها به جز نوع اصلی منظومه مانند حماسی، عاشقانه، تعلیمی، و جز اینها نوعی تقسیم‌بندی فرعی موضوعی برای آنها خصوصاً منظومه‌های سدهٔ نهم به بعد قائل شوند که اهم آنها از این قرار‌است:

* '''وصف کشمیر''' به توصیف ابنیه و شوارع و باغ‌های کشمیر می‌پردازد و مربوط به سدهٔ دهم به بعد و دوره ای است که شمار فراوانی از شاعران ایرانی به هند رفتند و به دربار [[گورکانیان]] راه یافتند.

* '''سراپا''' به توصیف اعضا و اندام بدن معشوق می‌پردازد.

* '''سوز و گداز''' به شرح سوز درون و بیان تأثیر آتش عشق می پردازد و بیشتر جنبهٔ عرفانی دارد.