مسعود بارزانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: درحال‌حاضر⟸در حال حاضر، مه‌سعود⟸مەسعوود |
|||
خط ۲:
| name = مسعود بارزانی{{سخ}}مه‌سعوود بارزانی
| birth_name =
| nickname = کاک
| image = Masoud Barzani February 2015.jpg
| caption =
خط ۴۸:
}}
'''مسعود بارزانی''' ({{lang-ku|'''
خاندان [[بارزانی]] اغلب در [[تبعید]] به سر می‌بردند. عموی بزرگ مسعود، شیخ [[عبدالسلام بارزانی]] در سال ۱۹۱۴، پس از یک سری مبارزات در [[موصل]] به دست [[حکومت عثمانی]] اعدام شد. پس از او شیخ [[احمد بارزانی]] به مبارزه ادامه داد و چندین بار توسط حکومت سلطنتی عراق تبعید شد. سلسله مبارزات در اینجا هم پایان نیافت و ملا [[مصطفی بارزانی]] ادامهٔ این مبارزات را به دست گرفت و در سال ۱۹۴۵، پس از یک سری مبارزات و جنگ با دولت عراق، به‌همراه خانواده و خاندان بارزانی وارد [[ایران]] شد و در ایران هم با [[پیشمرگ]]ان خود به دفاع از حکومت [[جمهوری مهاباد]] پرداخت{{مدرک}}. در همین زمان، مسعود بارزانی در شهر مهاباد متولد شد. پس از این‌که حکومت [[جمهوری مهاباد]] سرنگون شد، ملا مصطفی در میان سه دولت مخالف [[ایران]] و [[عراق]] و [[ترکیه]] ناچار شد با جنگ و گریز با سه دولت، به [[شوروی]] پناهنده شود. مسعود بارزانیِ خردسال با خانوادهٔ خود به عراق رفت و از آنجا به جنوب عراق تبعید شد و عموها و برادرانش زندانی شدند.
خط ۵۴:
در سال ۱۹۵۸، پس از کودتای [[عبدالکریم قاسم]]، خانوادهٔ بارزانی بعد از ۱۲ سال، از تبعید و زندان آزاد شدند و ملا مصطفی به کردستان عراق برگشت، ولی پس از دو سال دوباره حکومت عراق به وعده‌های خود برای دادن حقوق کردها عمل نکرد و ملا مصطفی در سال ۱۹۶۱ دوباره برای گرفتن حقوق کردها با حکومت به مبارزه برخاست. در این میان، مسعود بارزانی، که نوجوانی بیش نبود، وارد میدان مبارزه شد و به صف پیشمرگان پیوست. در سال ۱۹۷۹، در [[وین]]، سوءقصد ناموفقی به جان مسعود بارزانی صورت گرفت که طی آن یکی از دستیارانش مجروح شد. [[ادریس بارزانی]] (برادر بزرگترِ مسعود بارزانی) در سال ۱۹۷۹ پس از مرگ ملا مصطفی، از سوی اعضا و طرفداران حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری حزب برگزیده شد و به مبارزات ادامه داد{{مدرک}}.
پس از مرگ [[ادریس بارزانی]]، مسعود بارزانی به رهبری حزب رسید؛ تا توانست در سال ۱۹۹۱، پس از یک نبرد با دولت مرکزی، کنترل کردستان عراق را به دست بگیرد و به همکاری [[سازمان ملل]] پس از تهدیدِ خط [[پرواز ممنوع]] و پس از یک انتخابات داخلی که ۵۱٪ آرا را به دست آورد، به‌همراهی [[اتحادیه میهنی کردستان|اتحادیهٔ میهنی کردستان]]، حکومت [[اقلیم کردستان عراق]] را تشکیل دهد.
او در دوره ریاست خود چندین مؤسسه در منطقه کردستان جهت توسعه دموکراسی نوظهور، تقویت اتحاد و بهبود فرایند تصمیم‌گیری ایجاد کرده‌است.
او در ژانویه ۲۰۰۷ شورای ریاست جمهوری که شامل معاون رئیس جمهور، رئیس و معاون رئیس مجلس ملی کردستان، نخست وزیر و معاون نخست وزیر و رئیس ستاد ریاست منطقه کردستان بود را تأسیس کرد.
| |||