نقد بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←ارتباط برخی سران بهائیت با انگلیس، فرانسه و روسیه: حذف دروغ های عبدالله شهبازی برچسب‌ها: حذف یادکرد دارای نام حذف حجم زیادی از مطالب منبع‌دار متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
ISLAMICA منبعی معتبر هست. مطالب |
||
خط ۲۰۲:
همچنین در جمله‌ای دیگر می‌گوید (به نقل از گنج شایگان ص ۷۹ مجموع الواح خطی متعلق به محفل روحانی قزوین):{{نقل قول|قل:من کان فی قلبه بغض هذالغلام، فدخل الشیطان علی فراش امه.//بگو هر کس در قلبش نسبت به این غلام عداوت و دشمن داشته باشد شیطان در بستر مادرش وارد گشته.<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴ | عنوان=HAGH}}</ref>}}
== ارتباط برخی سران بهائیت با انگلیس، فرانسه و روسیه ==
[[فریدون آدمیت]] می‌نویسد دو مسلک [[بهائیت]] و ازلیت، که از بابیت انشعاب شده، دو «مذهب سیاسی» هستند که طی تاریخ، با استعمار [[روس]] و [[انگلیس]] در پیوند بوده و از لطف و حمایت آن‌ها بهره داشته‌اند.<ref>ر. ک: امیرکبیر و ایران، با مقدمه محمود محمود، چاپ اول: انتشارات بنگاه آذر، تهران ۱۳۲۳، قسمت اول، صص ۲۵۸–۲۵۶؛ همان: متن کامل، چاپ دوم: مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر، تهران ۱۳۳۴، صص ۲۰۸–۲۰۷. آدمیت در چاپ پنجم این کتاب (چاپ شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، تهران ۱۳۵۵، ص ۴۵۷) گفتار فوق را تلخیص کرده و با اشاره به ماجرای اعطاء لقب سِر و نشان دولتی از سوی لرد آللنبی (حاکم انگلیسی حیفا) به عباس افندی، می‌افزاید: «از آن پس عنصر بهائی چون عنصر جهود، به عنوان یکی از عوامل پیشرفت سیاست انگلیس در ایران درآمد. طرفه اینکه از جهودان نیز کسانی به آن فرقه پیوسته‌اند، و همان میراث سیاست انگلیس به [[آمریکا|آمریکائیان]] نیز رسیده» است.</ref>
[[محمود صدری]] در [[دانشنامه جهان اسلام]]، اینکه عقاید بهاییت ساخته دست دولت‌های استعماری است را رد می‌نماید و ریشه‌های اعتقادی (ادامه جریان شیخیه و بابیه) و اجتماعی را در ایجاد آن مؤثر می‌داند اما روسیه و انگلیس را مایل به دخالت در آن می‌داند.<ref name="ISLAMICA">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴ | عنوان=بهائیت | ناشر=دانشنامه جهان اسلام | نام=محمود | نام خانوادگی=صدری | نشانی=http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=2206}}</ref>
پس از ترور ناصرالدین شاه توسط بابی‌ها [[میرزاحسینعلی نوری]] (رهبر بهائیان) به سفارت روس گریخت و مدتی در آنجا پناهنده بود و هنگامیکه نهایتاً خود را به دولت تسلیم کرد به نوشته [[شوقی افندی]] (از رهبران بهایی) در کتاب قرن بدیع سفیر وقت روس پیامی به صدااعظم نوشت و «ضمناً از مشارالیه] [[میرزاآقاخان نوری]]، صدراعظم [ به طور صریح و رسمی خواستار گردید امانتی را که دولت روس به وی می‌سپارد در حفظ و حراست او بکوشد»<ref name="ISLAMICA">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴}}</ref>
رئیس بهائیان چه در هنگامیکه به [[بغداد]] رسید و چه سالها بعد در لوحی خطاب به [[الکساندر دوم روسیه|نیکلاویچ الکساندر دوم]] امپراتور روسیه، از سفیر روس در تهران جهت کمک‌هایش تشکر کرد.<ref name="ISLAMICA">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴}}</ref>
همچنین سفرای انگلیس و فرانسه نیز به تصریح منابع بهایی طی دیدارهایی به رئیس بهائیان به وی پیشنهاد دریافت پناهنگی و حمایت دادند. همچنین در دوران اقامت در عراق و استانبول از دولت عثمانی مقرری دریافت می‌داشتند گرچه بعداً از این کار اظهار ندامت کرد.<ref name="ISLAMICA">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴}}</ref>
منابع بهایی همچنین ارتباط گرفتن دولت [[فرانسه]] با رهبران بهایی راتایید می‌کند و از جمله [[عباس افندی]] در نامه به [[ابوالفضل گلپایگانی]] می‌نویسد:<ref name="FRANCE">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۲۶ آوریل ۲۰۱۴ | عنوان=بهائیت و استعمار فرانسه | ناشر=تاریخ معاصر ایران» بهار 1388 - شماره 49 | نام=محمد صادق | نام خانوادگی=ابوالحسنی | نشانی=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/750062}}</ref>{{نقل قول|از طهران چند مکتوب رسید که اولیای سفارت فرانسه اصرار دارند بعضی از مبلغین به صفحات [[آفریقا|افریق]] یعنی [[تونس]] و [[الجزایر|جزایر]] توجه نمایند و از اولیای دولت فرانسه نهایت رعایت خواهد شد تا جماعت آن سامان را تبلیغ نمایند. آنچه در این خصوص فکر شد نفسی که از عهده کار برآید ندیدم.}}
== پیش گویی‌های غلط ==
| |||