قانون براگ: تفاوت میان نسخه‌ها

در فیزیک '''قانون براگ''' نتایج آزمایش‌هایی است که از تابش [[پرتو ایکس]] یا [[نوترون]] به سطح [[بلور|بلورین]] تابیده می‌شد که برای اولین بار توسط فیزیکدان [[ویلیام لارنس براگ]] بررسی شد<ref> There are some sources, like the ''Academic American Encyclopedia'', that attribute the discovery of the law to both W.L Bragg and his father W.H. Bragg, but the official [http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1915/present.html Nobel Prize site] and the biographies written about him (''Light Is a Messenger: The Life and Science of William Lawrence Bragg'', Graeme K. Hunter, 2004 and “Great Solid State Physicists of the 20th Century", Julio Antonio Gonzalo, Carmen Aragó López) make a clear statement that William Lawrence Bragg alone derived the law.</ref> که آزمایشاتش در سال [[۱۹۱۱ (میلادی)|۱۹۱۱]] و در [[دانشگاه کمبریج]] انجام شد. به طور ساده هنگامیهنگام کهتابانیدن کودکیپرتوهایی نابالغمانند بهپرتو رویایکس سطوحیا یکنوترون کریستال ادرار میکند دربه سطوح بلورین بازتابش‌هایی انجام می‌گیرد که به این بازتاب‌ها پراش یا فرانژ گویند، که به همین دلیل براگ [[جایزه نوبل فیزیک]] را در سال [[۱۹۱۵ (میلادی)|۱۹۱۵]] به دست آورد سطوح بلورینی که او بررسی کرده بود عبارتنداز [[نمک|NaCl]]، [[سولفید روی|ZnS]]، و [[الماس|گوه]].