کسب‌وکار اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

کسب'''کسب‌وکار و کار اجتماعی،اجتماعی''' نخستین بار توسط پروفسور [[محمد یونس]]، اقتصاددان بنگلادشی و برنده [[جایزه صلح نوبل]] سال ۲۰۰۶، به کار گرفته شد. کسب و کار اجتماعی، کسب و کاری است که هدف اصلی تأسیس آن، اجتماعی بوده است؛بوده‌است؛ به عبارت دیگر یک کسب و کار اجتماعی ایجاد می‌شود تا یک یا چند مشکل اجتماعی نظیر: [[فقر]]، [[اعتیاد]]، [[بیکاری]]، [[طلاق]]، [[کار کودکان]]، مشکلات فرهنگی، مشکلات محیط زیستی و ...… را برطرف کند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.grameencreativelab.com/a-concept-to-eradicate-poverty/the-concept.html|عنوان=}}</ref>

۱-# هدف اصلی کسب و کارهای اجتماعی، برطرف کردن مشکلات اجتماعی است و بر خلاف کسب و کارهای تجاری که برای حداکثر کردن سود برای صاحبان خود تأسیس می‌شوند، یک کسب و کار اجتماعی ایجاد می‌شود تا یک یا چند مشکل جامعه را برطرف کند؛ بنابراین می‌توان گفت کسب و کارهایی که هدف اصلی تأسیس آنها کسب سود حداکثری برای صاحبانشان است حتی اگر فعالیت‌های اجتماعی انجام دهند تبدیل به کسب و کار اجتماعی نمی‌شوند.

کسب و کاری که فقرا، مالک آن هستند در صورت تقسیم سود میان صاحبانش که همگی افرادی فقیر هستند یک کسب و کار اجتماعی محسوب می‌شود یعنی شرط سوم تنها برای کسب و کارهایی که مالکیت آنها را فقرا دارند قابل اغماض است و با تقسیم سود میان صاحبانش، از دامنه کسب و کارهای اجتماعی خارج نمی‌شود؛ دلیل این موضوع این است که تقسیم سود در این حالت فقر را برطرف می‌کند که یکی از مشکلات اجتماعی است. می‌توان گفت کسب و کارهایی که مالکان آن، فقرا هستند در صورتیکه از لحاظ اقتصادی خودگردان باشد، کسب و کاری اجتماعی محسوب می‌شوند زیرا هدف اجتماعی که برطرف کردن فقر است در ذات آنها نهفته استنهفته‌است.

طبق آنچه که محمد یونس معرفی کرده است،کرده‌است، کسب و کارهای اجتماعی باید به هفت اصل پایبند باشند.

۱-# هدف کسب و کار اجتماعی، غلبه بر یک یا چند مشکل اجتماعی نظیر: فقر، آموزش، بهداشت، محیط زیست و ...… می‌باشد و کسب و کار اجتماعی برای کسب سود حداکثر ایجاد نشده استنشده‌است.

[[بنگاه اجتماعی]] یکی از اقسام [[کارآفرینی اجتماعی]] محسوب می‌شود و کسب و کارهای اجتماعی را می‌توان نوعی خاص از [[بنگاه اجتماعی]] در نظر گرفت. [[بنگاه اجتماعی]]، کسب و کاری است که هدف اصلی تأسیس آن برطرف کردن یک یا چند مشکل اجتماعی بوده استبوده‌است و می‌تواند بخشی از سود حاصل شده را میان سهامداران خود تقسیم کند، موسسات مختلف، تعاریف نسبتاً متفاوتی از بنگاه اجتماعی ارائه کرده‌اند اما در همه این تعاریف، اجتماعی بودن هدف اصلی مشترک است؛ لذا کسب و کارهای اجتماعی یکی از اقسام [[بنگاه اجتماعی]] محسوب می‌شوند که دارای ویژگی و اصول معینی هستند که توسط بنیانگذار این مفهوم یعنی پروفسور [[محمد یونس]] معرفی شده‌اند. در کسب و کارهای اجتماعی، تجارت (فروش محصولات/خدمات) هدف اصلی نیست بلکه صرفاً ابزاری برای تضمین پایداری سازمان و تحقق بهتر و گسترده‌تر مأموریت اجتماعی آن است.