امیر فرشاد ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
رده جدید تعریف شد
حذف پیوندهای مرده و نامربوط
خط ۳۷:
}}
 
'''امیر فرشاد ابراهیمی''' (زادهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۵۴ در [[تهران]]) فعال سیاسی، روزنامه‌نگار است.<ref>http://goftaniha.org/about/</ref>
 
== تحصیلات ==
تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسهٔ [[نیروی هوایی]] ارتش در مجتمع مسکونی [[نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران|نیروی هوایی]] [[ارتش جمهوری اسلامی ایران]] ([[قصر فیروزه]]) به‌واسطهٔ عضویت پدرش در نیروی هوایی ارتش به پایان رسانید و در خلال سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲ در [[دبیرستان البرز]] تهران تحصیلات متوسطه را طی نموده‌است.<ref>http://mandegaralborz.sch.ir/HSchool/</ref>
در سال ۱۳۷۲ وارد دانشگاه هنر شده و در رشته سینما با گرایش کارگردانی مشغول به تحصیل گردیده، در سال ۱۳۷۶ با ساخت فیلم کوتاهی با عنوان «هیچ‌کس سخن نمی‌گوید» لیسانس خود را از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر اخذ نموده.
ابراهیمی پس از آن در سال ۱۳۷۶ تحصیلات خود را در رشته حقوق در [[دانشگاه تهران]] پی می‌گیرد و نهایتاً در سال ۱۳۸۰ از [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران]] با مدرک کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل می‌شود.
خط ۴۹:
در خلال این ده ماه سه بار مجروح می‌گردد که یکبار آن نیز دچار جراحت شیمیایی ناشی از بمبهای شیمیایی ارتش بعث می‌شود.
 
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۷۱ به عضویت [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] درآمده و پس از طی دوره آموزشی افسری در [[نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] مشغول به خدمت می‌گردد. وی از جمله اولین گروه افسران نیروی قدس سپاه پاسداران می‌باشد که جهت آموزش به کشور [[کره شمالی]] اعزام شده و در آن کشور دوره [[مهندسی عملیات روانی]] را گذرانده.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Amir_Farshad_Ebrahimi</ref>
در خلال سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ نیز به عنوان رایزن مطبوعاتی در سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت مشغول فعالیت می‌گردد.
 
خط ۵۷:
در سال ۱۳۷۲ که [[انصار حزب‌الله]] راه‌اندازی شد وی عضو شورای مؤسس و دبیر سیاسی آن گروه گردیده و همچنان از اعضای تحریریه ارگان این گروه تند روی ایران بنام «[[یالثارات الحسین]]» بود.<ref>http://akhbar.gooya.com/politics/archives/034792.php</ref>
 
امیر فرشاد ابراهیمی بارها به عنوان مدعی‌العموم یا نماینده ریاست دادگستری [[استان تهران]] [[حجه السلام رازینی]] با حضور در [[دادگاه مطبوعات]] نسبت به مطبوعات اصلاح طلب یا منتقد جمهوری اسلامی اعلام جرم نموده و در محاکمه آنها دخیل بوده‌است.<ref>http://www.radiofarda.com/content/f7-doccumentary-over-saeid-mortazavi/24917499.html</ref> در ۱۳ شهریور ماه سال ۱۳۷۷ وقتی که [[عبدالله نوری]] و [[سید عطاءالله مهاجرانی]] دو عضو هیئت دولت مورد حمله نیروهای انصار حزب‌الله در [[نماز جمعه]] [[تهران]] قرار گرفته و تعدادی از اعضای این گروه از سوی دستگاه قضایی و نیروهای امنیتی بازداشت شدند، ابراهیمی با ارسال نامه‌ای به ریاست [[قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|قوه قضائیه]] به عنوان دبیر سیاسی انصار حزب‌الله کلیه جرائم آنها را به عهده گرفته و با حضور در دادگاه از مورد حمله قرار گرفتن این دو عضو هیئت دولت از سوی انصار حزب‌الله دفاع نمود.<ref>http://baharnewspaper.com/News/92/04/18/14573.html</ref>
 
امیر فرشاد ابراهیمی در [[تیر (ماه)|تیر]] ماه سال ۱۳۷۸ که نیروهای شبه نظامی حزب‌الله<ref>[http://www.globalsecurity.org/intell/world/iran/ansar.htm Ansar-i Hizbullah / Followers of the Party of God<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> به خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران در [[حادثه کوی دانشگاه]] حمله کردند در حالیکه خود نیز از جمله دانشجویان [[دانشگاه تهران]] بوده و در آن زمان یکی از اعضای عمده انصار حزب‌الله محسوب می‌شده در اعتراض به این حمله از عضویت در انصار حزب‌الله و دیگر مناصب سیاسی‌اش در میان اعضای جناح راست با ارسال نامه‌ای به مطبوعات و خبرگزاری‌های کشور استعفاء داده و با حضور در میان دانشجویان مجروح و آسیب دیده به افشاگری پیرامون انصار حزب‌الله و وابستگی‌هایشان به جناحهای سیاسی و ارکان حکومت [[جمهوری اسلامی]] پرداخت.
خط ۶۴:
 
== خروج از کشور ==
او پس از آزادی از زندان و ادامه فعالیتهای روزنامه‌نگاری و افشاگرانه اش بارها مورد سوء قصد و ربایش و بازداشتهای کوتاه مدت قرار گرفت<ref>http://www.radiofarda.com/content/article/1130237.html</ref> پس از این تهدیدات بود که وی مدتی را در یک مخفیگاه در [[تبریز]] بسر برده و نهایتاً در [[۹ ژوئیه]] ۲۰۰۳ به صورت غیرقانونی و مخفیانه از [[ایران]] فرار کرده و به [[ترکیه]] پناه می‌بردو سپس به آلمان و آمریکا می‌رود.<ref>http://www.kayhan.ir/890225/2.htm#other205</ref> امیر فرشاد ابراهیمی که در طی سالهای فعالیتش در [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] و همچنین [[سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت]] با علیرضا عسگری دوست و همکار بوده است در خروج [[علیرضا عسگری]] از ترکیه به وی کمک کرده است.
[[علیرضا عسگری]] در [[۷ فوریه]] [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] در [[استانبول]] [[ترکیه]] پس از پرواز از [[دمشق]] [[سوریه]] ناپدید شده است. ایران چندین عضو [[وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران]] رابرای بررسی موضوع به ترکیه فرستاد. همچنین از [[اینترپل]] خواسته شد که به موضوع رسیدگی کند.<ref>[http://web.archive.org/web/20070307075509/http://www.haaretz.com/hasen/spages/833410.html Iran intelligence official said missing, may have defected] وبگاه هاآرتض</ref>
روزنامه ایران اعلام کرد که عسگری توسط موساد و سیا دزدیده شده و تحت شکنجه آنها قرار دارد.<ref>[http://www.iraninstitute.com/1385/851222/html/politic.htm#s675144 Iran Newspaper - سیاسی - ۱۳۸۵/۱۲/۲۲<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> این گزارش توسط مقامات رسمی نظامی رد شد و آنها اعلام کردند که از وضعیت کنونی عسگری اطلاعی ندارند. با پیگیریهای دولت ایران و محرز شدن نقش امیر فرشاد ابراهیمی باعث شد تا هنگامی که وی در فروردین ۱۳۸۷ عازم ترکیه بود تا خانواده خودرا ملاقات نماید توسط [[سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه]] بازداشت تا به دولت ایران تحویل گردد<ref>http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=8570566&tarih=2008-03-29</ref> اما با واکنش سریع وزارت امورخارجه دولت آمریکا و هشدار به ترکیه و اعزام فوری یک دیپلمات از واشینگتن به آنکارا نهایتاً وی آزاد شد و به آمریکا بازگشت.<ref>http://www.asriran.com/view.php?id=38810</ref>