استرلاب گوی‌شکل: تفاوت میان نسخه‌ها

دانشمندان قدیم ایران این ابزار رصد ستاره‌شناسان[[ستاره‌شناس]]ان را این‌گونه تعریف کرده‌اند: مجموع حلقه‌های بسیاری است فلزین یا چوبین یا از مُقوا که آسمان و حرکات کواکب را نماید و در مرکز حلقه‌ها کره‌ای خرد که نماینده ٔنمایندهٔ زمین است.<ref>لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ ذات‌الحلق.</ref>

نخستین توصیف استرلاب کروی توسط دانشمند ایرانی، [[ابوالعباس نیریزی]] انجام شده‌است. اخترشناسان ایرانی و عرب، حلقه‌دارهای یونانی را در سدهسدهٔ ۸ میلادی بهبود بخشیدند و ستاره‌شناس ایرانی، [[ابواسحاق فزری|ابواسحاق فَزَری]]، کتابی ویژهٔ این افزار به نام «ذات‌الحلق» نوشت.<ref name="Al-Makkari, 1986 p. 348-349">Al-Makkari, (ed. 1986), ‘‘Nafh Al-Teeb’, Volume 4. Dar Al-Fikre, Egypt, p. 348-349.</ref>

گفته می‌شود مخترع عرب، [[عباس بن فرناس]]، در سدهسدهٔ نهم نوعی دیگر از استرلاب حلقه‌دار را ساخت که به خلیفه [[محمد اول]] هدیه داده شد.<ref name="Al-Makkari, 1986 p. 348-349" />