'''حقوق بین‌الملل عرفی''' به آن دستدسته از ضوابط رفتاری تابعان [[حقوق بین‌الملل]] گفته می‌شود که از [[عرف]] نشأت گرفته‌اند و به منزله یک رویه عمومی به عنوان [[قانون]] پذیرفته شده‌اند. عرف بین‌المللی به عمراههمراه معاهدات و اصول حقوقی کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی [[دیوان بین‌المللی دادگستری]] برای حل و فصل اختلافات است.<ref>ماده ۳۸ اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری</ref>
برخلاف نظام‌های پیشرفته [[حقوق داخلی]] که در آن‌ها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بی‌اهمیت شمرده می‌شود، در عرصه بین‌المللیبین‌المللی، حداقل تاکنونتاکنون، عرف یک منبع پویا بوده است و نقش برجسته ایبرجسته‌ای در تدوین و شکل‌گیری حقوق بین‌الملل ایفا کرده‌است.<ref>ربکا والاس، ص ۱۰</ref>
