عبدالعظیم حسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار |
|||
خط ۱۸:
# ''عبدالله بن علی'': پدر عبدالعظیم، «عبدالله» نام داشت و مادرش، «فاطمه» دختر عقبة بن قیس بود.<ref>منتقلة الطالبیة، ابراهیم بن ناصر بن طباطبا علوی اصفهانی، صفحه ۱۵۷ به نقل از «شناخت نامه حضرت عبدالعظیم حسنی و شهر ری (مجموعه رساله‌های خطی و سنگی پیرامون حضرت عبدالعظیم)»</ref><ref>مجموعه مقالات چاپ شده، رضا استادی، صفحه ۷۲، مقاله «آشنایی با حضرت عبدالعظیم علیه السّلام و مصادر شرح حال او»</ref> عبدالله، در زمان حیات جدّش «حسن بن زید» زاده شد و چون پیش از زایشش، پدرش «علی» در زندان درگذشت، جدّش سرپرستی او را به عهده گرفت.
# ''علی بن حسن'': نام جد نخست عبدالعظیم، «علی» و لقب او «سدید» است. وی همراه پسر عمویش عبدالله محض و گروهی دیگر از سادات حسینی، در دوران خلافت [[منصور (خلیفه)|منصور]] ضد [[خلافت عباسیان|عباسیان]] قیام کرد. جمعی از آنان و از جمله وی، دستگیر و به [[بغداد]] منتقل شدند. او پس از مدتی در زندان درگذشت.
# ''حسن بن زید'':جد دوم عبدالعظیم، «حسن» نام داشت. وی تنها فرزند پسر زید بود که از بزرگان عصر خودش به‌شمار می‌رفت و در بین بنی هاشم، به بخشش، کرَم، سخاوت و خدمت به نیازمندان، شهرت داشته‌است. وی از سوی [[منصور (خلیفه)|منصور]] خلیفه عباسی به ولایت [[مدینه]] گمارده شد؛ ولی پس از مدتی، مورد خشم او قرار گرفت و به زندان افتاد<ref>تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، [[شمس‌الدین ذهبی|شمس‌الدین محمد ذهبی]]، جلد ۱۳، صفحهٔ ۴۱۴</ref> و در سال ۱۶۸ ق، در سن هشتاد سالگی
# ''زید بن حسن بن علی بن ابیطالب'': جد سوم عبدالعظیم، زید فرزند بزرگ [[حسن مجتبی|حسن بن علی]] است. او سرپرست وقفهای [[پیامبر اسلام]] بوده و به بزرگواری، پرهیزکاری و نیکوکاری توصیف گردیده‌است. شاعران، او را ستوده و مردم از هر سو به وی روی می‌آورده‌اند.<ref>[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد]]، نوشته [[شیخ مفید]]، جلد ۲، صفحهٔ ۲۱</ref> وی در یکصد سالگی، درگذشت<ref>قول ۹۰ و ۹۵ سالگی هم گفته شده‌است</ref> و در زمینی به نام «حاجز» در نزدیکی مدینه دفن گردید.
| |||