فرانسیسکو گویا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏نقاشی‌های سیاه: ابرابزار
خط ۱۲۹:
کسان دیگری همانند [[والریانو بوزل]] می‌گوید: «تمایل به دیدن نقاشی‌های سیاه یکی به دلیل فرایند عمومیت دادن در راستای سیر تکاملی رویدادهای سیاسی است و دیگری خود هنرمند و وضعیت حرفه‌ای او که هر دو قابل قبول است.»
 
یک مثال زبده و درجه یک از این زمینه تاریک‌ها ''[[ساتورن پسرش را می‌بلعد]]'' (۱۸۲۰_۱۸۲۳)است.
 
نقاشی ساتورن ([[زحل]]) را در وضعیتی قوز کرده نشان می‌دهد که با وحشیگری در حال بلعیدن بچه‌ای است که در پس زمینه‌ای تاریک قرار دارد. این خدا با با چشم‌هایی از حدقه بیرون زده، موهای جنگلی و آشفته و مشت‌های محکم کرده که از آن‌ها خون می‌چکد بسیار بد سگال و شرور به نظر می‌رسد.