میرزا محمد باقر فرزنداز محمد جعفر فرزند محمد صادق فرزند عبدالقیوم فرزند اشرف فرزند محمد ابراهیم فرزندنوادگان [[محقق سبزواری|ملامحمد باقر محقق سبزواری]].<ref name=":0" />(صاحب کفایة و ذخیرة) است. پدر او نیز، میرزا جعفر از پیروان [[احمد احسائی|شیخ احمد احسائی]] بود.<ref name=":0" />
پدر وی میرزا جعفر، شخصی معتبر و از اهل علم و خانواده‌ای با فراست بود. وی از پیروان و ارادتمندان [[احمد احسائی|شیخ احمد احسائی]] بود و در سفری که شیخ از دارالعباده [[یزد]] به [[اصفهان]] داشته، در [[قهی]] در منزل وی سکونت داشته‌است.<ref name=":0" />
محمد ابراهیم فرزند سوم [[محقق سبزواری|محمد باقر سبزواری]] به دلایلی در زماندورهٔ [[صفویان|صفویه]] (احتمالاً در زمان [[سرنگونی صفویان|فتنه افغان]] که قتل و غارت و کشتار بی رحمانه مردم بی گناه [[اصفهان]] به خصوص اهل علم و طالبان [[شیعه]] فراگیر بود) به روستای [[قهی]] مهاجرت کرد و در قلعه آتشگاه که در منتهی الیه غربیاین روستا قرار دارد سکنی گزید. این قلعه که قدمت زیادی دارد جزء بناهای شاخص روستاست و هفت خانه است. این هفت خانه با دیواری بلند و هفت برج خشتی به ارتفاع هفت متر احاطهساکن شده‌استشد. چندین نسل از نوادگان [[محمدباقر سبزواری|محمدباقر محقق سبزواری]] در این قلعه زندگی کرده‌اند. از این رو به خانوادهخانوادهٔ '''قلعه ای‌ها'قلعه‌ای‌ها'' معروفند. بعدها فامیل‌هایآنها نام خانوادگی شان را به '''اشرفی'''، '''باقری''' و '''باقری محققی''' را برای خود انتخابتغییر کردنددادند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خاندان شیخ الاسلام|نام خانوادگی=مهدوی|نام=سید مصلح الدین|ناشر=گلبهار|سال=1370|شابک=|مکان=اصفهان|صفحات=}}</ref>
