گریت یان فان هیون گدارت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویکی سازی |
گسترش/فعالیتها و مناصب |
||
خط ۴۴:
== زندگی‌نامه ==
ون هیون گدارت در ۱۹ مارس ۱۹۰۱ در [[بوسوما|بوسوم]] واقع در شمال [[هلند]] متولد شد، پدرش گیزبرت ویلم گدارت یک [[کشیش]] [[پروتستانتیسم|پروتستان]] بود. مادرش فرانسینا دینگندا هلنا ون هیون بود. او را در هنگام تولد گدارت نام گذاشتند اما در سال ۱۹۳۳ وی اجازه اضافه کردن نامه مادری اش را به فامیل خود به دست آورد. ون هیون گدارت در رشته [[حقوق]] [[دانشگاه لیدن]] [[تحصیلات دانشگاهی|تحصیل]] کرد و در ۱۹۲۶ [[فارغ‌التحصیلی|فارغ‌التحصیل]] گردید.
وی در سال ۱۹۲۴ با فرانسیس بخت (۱۸۹۹–۱۹۸۷) ازدواج کرد. در سال ۱۹۳۱ طلاق گرفت و در سال ۱۹۳۲ با ارنا هوان(Erna Hauan) (1899–1991) ازدواج کرد. ون هیون گدارت صاحب دو فرزند کارین صوفی و برجلیپا هالیدیس شد.
== فعالیتها و مناصب ==
ون هیون گدارت در ۱۹۲۶ خبرنگار روزنامه دیلی تلگراف شد. در ۱ ژانویه ۱۹۳۰، در سن ۲۸ سالگی، او سردبیر این روزنامه شد. وی در ۱ ژوئن ۱۹۳۳ به دلیل خودداری از انتشار مقاله ای که آدولف هیتلر، رهبر تازه انتخاب شده آلمان را «یک دولت بزرگ» بنامد اخراج گردید. بعد از آن ون سردبیر روزنامه منطقه ای اوترخت نیوز بلاد Utrechts Nieuwsbladشد، وی تا زمان تهاجم آلمان به هلند در این سمت باقی ماند.
در دوران جنگ جهانی دوم ون هیون گدارت سردبیر و خبرنگار روزنامه غیرقانونی هت پارول Het Parool شد. وی در ۱۹۴۴ به لندن رفت و در سمت وزیر دادگستری دولت در تبعید منصوب گردید.
پس از جنگ جهانی دوم، ون هیون گدارت به هلند بازگشت و بار دیگر سردبیر روزنامه هت پارول شد. در ۱۹۴۷ وی سناتور حزب کارگر شد و در ۱۹۵۱ از هر دو شغل خود کناره گیری کرد تا اولین ریاست کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان را برعهده گیرد. وی در سال ۱۹۵۴ در همین سمت موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد.
== منابع ==
| |||