جسم سیاه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏لید: ویرایش و بازنویسی بخشی از لید
خط ۴:
طیف حاصل از تابش مستقل از جنس و شکل جسم است و تنها به دما بستگی دارد.
[[پرونده:Blackbody-lg.png|بندانگشتی|300px|طیف جسم سیاه. هرکدام از خط‌های رنگی (که نمایندهٔ دماهای گوناگون هستند) نشان می‌دهند که در طول موج‌های گوناگون شدت تابش چه قدر است. با کم شدن دما، قلهٔ تابش جسم سیاه به سمت شدت‌های کمتر و طول موج‌های بیشتر می‌رود.]]
یک جسم توخالیتوخالی، یا یک چاردیواری تاریکی که تنها سوراخ کوچکی برای ورود یا خروج تابش نور دارد (کاواک) تقریبشبیه‌سازی تقریبی خوبی برای تجسم یک [[جسم سیاه ایده‌آل]] است. هر تابشی که از راه این حفرهسوراخ وارد ظرفحفره شود، احتمالبی‌نهایت بازتابیدنبار بسیاربه اندکیهمه داردسو بازتاب می‌یابد. این تابشبازتابش‌های پی‌درپی دربر دیواره‌های داخلی جسم بازمی‌تابدسرانجام تاسبب سرانجامجذب و درآشامیده شودشدن آن می‌شود. به همین دلیل، اگر از سوراخ به درون جسم بنگریم آن را هم سیاه خواهیم دید.
 
اگر جسم سیاه داغ شود، از خود [[موج الکترومغناطیسی]] می‌تاباند. طیف این تابش (یعنی شدت نسبی [[طول موج]]های گوناگون در این تابش) مستقل از جسم سیاه است و فقط به [[دما|دمای]] آن بستگی دارد. بررسی دقیق طیف جسم سیاه در آغاز [[سدهٔ بیستم]] میلادی از سوی [[پلانک]] یکی از نخستین انگیزه‌های ساختن نظریهٔ [[مکانیک کوانتومی]] بود.