سهل شوشتری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابو محمد سهل بن عبدالله شوشتری''' (۲۰۳ تا ۲۸۳ ه. ق.): ابومحمدسهل پسرعبدالله پسر یونس تستری (شوشتری) از عارفان نامی قرن سوم قمری است. وی در سال ۲۰۳ قمری در شوشتر به دنیا آمد و به سال ۲۷۳ یا ۲۸۳ هجری در تبعیدگاه بصره زندگی را بدرود گفت . پیرسبب روی آوردن او به سلوک، تعالیم و مرادترغیبهای ویدایی او [[محمد بن سوار|محمد بن سوّار]] بود که از صوفیان سخت کوش به شمار می‌رفت و یکی از بهترین شاگردان او[[ذوالنون مصری]] (متوفی سال ۲۴۵ قمری) بود، علت تبعید وی به بصره به اتهام زندقه می‌باشد که در سال ۲۶۱ قمری اتفاق افتاده و علتش این بود که علمای شوشتر رساله وی را در باب توبه فرد، مردود دانستند ؛ مراد از توبه فرد، در نظر سهل این بود که می‌گفت: (توبه، بر هر فردی واجب است. عاصی باید از معصیت توبه کند و مطیع باید از طاعت، تا هر دو از غرور برهند.) تعدادی از سخنان او زیر عنوان "هزار گفتار" به وسیلهٔ شاگردش محمدبن سالم (متوفی سال ۲۹۷ قمری) گردآوری و انتشار یافت. در [[تفسیر قران]] نیز کتابی بدو نسبت داده و در مآخذ مختلف از آن نام برده‌اند.<ref>http://شوشتر یعنی خوبتر تالیف اکرم مریدی شوشتری، فصل هفتم علما و مشاهیر شهر شوشتر ص 171</ref>

کتاب [[تفسیر قرآن العظیم (کتاب)|تفسیر قرآن العظیم]] او قدیمی ترین تفسیر عارفانه موجوداز [[قرآن]] می‌باشد که در میان آثار او فقط این اثر چاپ شده است. ذالنوندر مصریاین کتاب، سهل تستری بعد از شاگردانبیان مهمیک اومقدمه بشماربابی می‌آیدرا می گشاید به نام «باب فی صفحات طلاب فهم القرآن» که در آن اهمیت جایگاه قرآن را تشریح می کند و به شرح وظایف حاملان قرآن و شرایط تلاوت و حفظ آن می پردازد.