مجمع‌الجزایر گالاپاگوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:آتشفشان‌های تفتگاهی
خط ۱۳:
| میراث در خطر؟ = ۲۰۰۷–۲۰۱۰
}}
 
'''جزایر گالاپاگوس''' [[گروه-جزیره]]ای [[آتشفشان]]ی در [[اقیانوس آرام]]، در ۹۲۶ کیلومتری غرب [[اکوادور]] می‌باشد. این [[گروه-جزیره]] بر روی خط [[استوا]] قرار گرفته و از لحاظ جغرافیای سیاسی بخشی از اکوادور محسوب می‌شود. جزایر گالاپاگوس و آبهای اطراف آن یکی از استان‌های اکوادور و همچنین یک پارک ملی و یک منطقه محافظت شده دریایی را تشکیل می‌دهند. زبان رسمی در این جزایر [[اسپانیولی]] است و جمعیت آنها کمی بیش از ۲۵٬۰۰۰ نفر می‌باشد.
 
سطر ۲۰ ⟵ ۱۹:
شهرت این جزایر بخاطر گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر بفردی است که در این جزایر یافت می‌شوند. این گونه‌ها توسط [[چارلز داروین]] و طی سفر دریایی بیگل (بر عرشه کشتی بریتانیائی به همین نام متعلق به نیروی دریایی سلطنتی) مورد مطالعه قرار گرفتند. مشاهدات و نمونه برداری‌های وی در طول این سفر نقش اصلی را در شکل گیری نظریه مشهور داروین به نام [[مقدمه‌ای بر نظریه فرگشت ( به غلط تکامل)|فرگشت]] (به غلط تکامل ) بوسیله [[انتخاب طبیعی]] بوده است.
 
اولین ورود ثبت شده به این جزایر مربوط به سال ۱۵۳۵ میلادی و زمانی است که یک کشیش اهل دومینیکن بنام [[فری توماس دو برلانگا]] برای حل یک اختلاف ما بین [[فرانسیسکو پیزارو]] و افسران تحت فرمانش به [[پرو]] رفت. دوبرلانگا در ابتدا مسیر خود را گم کرد ولی در نهایت به مناطق تحت سیطره اسپانیا بازگشت و وضعیت جزایر و موجودات زنده ساکن آنها را برای دیگران توصیف کرد. اولین نقشه این جزایر بوسیله [[آمبروس کولی]] در سال ۱۶۸۴ ترسیم شد. او که دزدی دریایی بود، از نام دوستان خود و یک نجیب‌زاده انگلیسی که به آنها کمک می‌کرد، برای نامگذاری جزایر استفاده کرد. در حال حاضر دولت اکوادور از نامهای اسپانیایی برای نامگذاری اکثر آنها استفاده می‌کند. هرچند با وجود داشتن نام‌های رسمی، بسیاری افراد، مخصوصاً دانشمندان، همچنان از نام‌های قدیمی انگلیسی که نام‌های مورد استفاده توسط چارلز داروین بوده‌اند، استفاده می‌کنند. این جزیره از نظر عجائب طبیعی یکی از جالب ترین نقاط دنیا می باشد.<ref name="ReferenceA">دایره المعارف،دائرةالمعارف، اطلاعات عمومی، مهرداد مهرین</ref>
 
این جزیره‌ها به عنوان یکی از [[میراث جهانی یونسکو|میراث جهانی]] توسط سازمان [[یونسکو]] انتخاب شده‌اند.
سطر ۳۴ ⟵ ۳۳:
 
جزایر با قدمت طولانی‌تر که با گذشت زمان، از منتل پلوم فاصله گرفته، بصورت تدریجی به زیر سطح آب رفته‌اند. این در حالی است که جزایر جوان‌تر مانند ایسابلا و فرناندینا، هنوز در حال شکل‌گیری هستند. آخرین فوران آتشفشانی در جزیره فرناندینا در سال ۲۰۰۹ رخ داد که مواد مذاب را هم به ساحل و هم به [[کاسه آتشفشانی]] آن آتشفشان در حال فوران سرازیر کرد.
== آب و هوا ==
در بیشتر روزهای سال، دارای آب و هوا معتدل است و بارش باران در آنجا کم می باشد.<ref name="ReferenceA"/>
 
سطر ۸۲ ⟵ ۸۱:
{{گالاپاگوس}}
 
[[رده:جزایر گالاپاگوس]]
[[رده:آتشفشان‌های اکوادور]]
[[رده:آتشفشان‌های تفتگاهی]]
[[رده:آتشفشان‌های جزایر گالاپاگوس]]
[[رده:آتش‌فشان‌های اقیانوس آرام]]
سطر ۸۸ ⟵ ۸۹:
[[رده:بوم‌ناحیه‌ها]]
[[رده:جاذبه‌های گردشگری در استان گالاپاگوس]]
[[رده:جزایر گالاپاگوس]]
[[رده:جزیره‌های اکوادور]]
[[رده:جغرافیای استان گالاپاگوس]]