پنگ‌خانه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{بازنویسی}}
[[پرونده:پنگ خانه|بندانگشتی|راست|پنگ خانه بیشه نجف آباد]]
'''پِنگ خانه''' بنایی است معمولا [[چهارطاقی]] با سقف [[مخروطی]] و ابعاد تقریبی ۲ در ۳ متر. این بنا خاص شهر [[نجف آباد]] در [[استان اصفهان]] است و در تنظیم ساعت [[آبیاری]] کشاورزان کاربرد دارد.
 
[[میرآب]]‌ها در طول شب درون این ساختمان می‌ماندند و با قرار دادن کاسه‌ای سوراخ دار در ظرف آبی و مشاهده تعداد فرو رفتن‌های کاسه در آب زمان آبیاری هر کشاورز را تعیین می‌کردند.
== کارکرد ==
[[میرآب]]‌ها در طول شب درون این ساختمان می‌ماندند و با قرار دادن کاسه‌ای سوراخ دار در ظرف آبی و مشاهده تعداد فرو رفتن‌های کاسه در آب زمان آبیاری هر کشاورز را تعیین می‌کردند. کشاورزان محلی روش خلاقانه‌ای برای تقسیم بندی آب زراعی ابداع کرده بودند که این عمل در محلی به نام پنگ خانه انجام می‌شد. پنگ خانه‌ها، محل‌هایی بود در میان زمین‌های کشاورزی و در نزدیکی منبع آب که به صورت ایوانی نسبتا کوچک تعبیه می‌شد و یک نفر معتمد کشاورزان به نام میراب (امیر آب) در آن فعالیت می‌کرد.
در این پنگ خانه که چند جوی از کنار آن مکان می‌گذشت و متصدی ومعتمد (میراب) تقسیم آب در آن محل با توجه به واحدهای زمانی مشخص (پنگ)، آب را جهت آبیاری زمین‌های متفاوت تقسیم می‌نمود.
 
روش تقسیم آب به این نحو بود که ظرف فلزی کوچکی که به آن پنگ می‌گفتند و سوراخ ریزی در ته آن تعبیه شده بود، روی سطح آب قرار می‌گرفت. به مرور زمان آب از سوراخ بالا آمده و در یک بازه زمانی مشخص که ظرف فلزی پر از آب می‌شد، خود به خود در آب غوطه ور می‌شد و بدان گونه آب زراعی به صورت زمان بندی شده و به صورت کاملا عادلانه میان کشاورزان تقسیم می‌شد.
در این پنگ خانه که چند جوی از کنار آن مکان می‌گذشت و متصدی ومعتمد (میراب) تقسیم آب در آن محل با توجه به واحدهای زمانی مشخص (پنگ)، آب را جهت آبیاری زمین‌های متفاوت تقسیم می‌نمود.روش تقسیم آب به این نحو بود که ظرف فلزی کوچکی که به آن پنگ می‌گفتند و سوراخ ریزی در ته آن تعبیه شده بود، روی سطح آب قرار می‌گرفت. به مرور زمان آب از سوراخ بالا آمده و در یک بازه زمانی مشخص که ظرف فلزی پر از آب می‌شد، خود به خود در آب غوطه ور می‌شد و بدان گونه آب زراعی به صورت زمان بندی شده و به صورت کاملا عادلانه میان کشاورزان تقسیم می‌شد. به محض پر شدن آب پنگ، سهم آب نفر بعدی شروع می‌شد و متصدی پنگ خانه با صدای بلند کشاورز یا باغدار بعدی را ندا می‌داد تا آب را به سمت اراضی خود هدایت کند و به اندازه سهمش از آب کشاورزی بهره گیرد.
 
این روش امروز دیگر کاربردی ندارد ولی یکی از روش‌های خلاق قدیمی است که به عنوان یکی از شاهکارهای قدیمیان از آن نام برده می‌شود و جزو ساعت‌های آبی قدیمی جهان است که در حال حاضر دو نمونه از این بناها در نجف آباد قرار دارد.