تفاوت میان نسخه‌های «تندیس»

== لغت‌نامهلغت‌نامهٔ دهخدا ==

تندیس . [ت َتَ] (اِ مرکب) بمعنی تن مانندتن‌مانند است، چه دیس بمعنی مانند باشدباشد؛ و بمعنی صورت و تمثال و پیکر و کالبد و قالب و جثه نیز آمده‌استآمده‌است، اعم از انسان و حیوانات دیگر. (برهان) (از ناظم الاطباءناظم‌الاطباء). بمعنی تندستندِس. (فرهنگ جهانگیری) (از آنندراج). از: تن + دیس، جزو دوم از مصدر «دئس» اوستایی بمعنی نمودن و نشان دادن، یعنی تن نما،تن‌نما، و این جزو بصورت پسوند در فرخاردیس و طاقدیس هم دیده می‌شود. (حاشیهٔ برهانبرهان، چ معین):

دو تندیس از زر برانگیخته{{سخ}}

رجوع به ''فرهنگ ایران باستان'' ص ۲۶۱، ذیل شبدیز وتندسو تندِس و تندسهتندِسه و تندیسه شود.