محاصره عکا (۱۲۹۱): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mohamadrsk (بحث | مشارکت‌ها) اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی، ابرابزار، اصلاح املا |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +املا+تمیز (۱۴.۹ core)+اصلاح ارجاع لاتین: + رده:سلطنت مملوک (مصر) در سده ۱۳ (میلادی) |
||
خط ۲۲:
== پیش زمینه ==
بی شک مهم‌ترین عامل تضعیف مسیحی‌ها شکست در [[جنگ حطین|نبرد حطین]] در ۱۱۸۷ بود که موجب تصرف [[اورشلیم]] توسط [[صلاح‌الدین ایوبی]] شد. در آن سال صلاح الدین موفق شد بخش عمده ای از [[پادشاهی اورشلیم]] که شامل اورشلیم و عکا نیز می‌شد را تصرف کند. این جنگ‌ها موجب آغاز [[جنگ سوم صلیبی|جنگ صلیبی سوم]] شد که طی نبرد [[
در هر حال بیشتر روابطی که مسیحیان با ممالیک داشتند پایدار نبود. زمانی که حکومت مملوک‌ها در سال ۱۲۵۰ در مصر تشکیل شد خطری جدی تر از [[ایوبیان]] مسیحیان را تحدید می‌کرد زیرا ممالیک دارای سواره نظامی بسیار عظیم و نیرومندتر بودند. بعد از پیروزی ممالیک در نبرد عین جالوت لشکر آن‌ها به فرماندهی [[بیبرس|ظاهر بیبرس]] به اراضی مسیحیان حمله کردند. در سال ۱۲۵۶ شهرهای [[قیصریه (اسرائیل)|قیصریه]]، [[حیفا]] و آرسوف به تصرف مملوک‌ها درآمد و سال بعد همهٔ دژهای مسیحی‌ها در الجلیل و در ۱۲۶۸ [[انطاکیه]] نیز سقوط کرد.
[[
به منظور جبران این شکست‌ها ارتش‌های کوچکی از مسیحیان اروپا را به سمت سرق ترک کردند. محاصره [[تونس]] در سال ۱۲۷۰ توسط [[لویی نهم]] طی [[جنگ صلیبی هشتم]] یکی از این لشکرکشی‌ها بود. [[جنگ صلیبی نهم]] که توسط [[ادوارد یکم]] در سال‌های ۱۲۷۱–۷۲ به وقوع پیوست یکی دیگر از آن‌ها بود. هیچ‌یک از این نبردها کمک چشمگیری به صلیبیون محاصره شده نکرد زیرا لشکرهای اعضامی بسیار کم‌تعداد و مدت زمان جنگ‌ها بسیار کوتاه بود.
خط ۴۰:
=== نیروها ===
اشرف خلیل ارتشی متشکل از نیروهای مصری و سوری در اختیار داشت که شامل داوطلبان نیز می‌شد.<ref>[[ابوالفدا|Abu al-Fida]],p.278/ vol.13. According to Ibn Taghri most of Khalil's troops were volunteers. Ibn Taghri, p.5/ vol. 8</ref>ارتش او مجهز به [[منجنیق]]های بزرگی بود. چهار لشکر متحد او از شهرهای [[دمشق]]، [[حمات]]، [[طرابلس (لبنان)|طرابلس]] و [[کرک (اردن)|کرک]] به سوی عکا حرکت کردند تا در آنجا به لشکر اشرف خلیل بپیوندند.<ref>There are no reliable figures for the Muslim army, according to some sources it consisted of 60 000 cavalry and 160 000 infantry. Though the numbers seem exaggerated, the army of the Muslim was probably larger than that of the Crusaders. Asili, p.111</ref><ref>Michaud, ''ibid'', pp. 75–76, gives account of 7 emirs leaving in ''Kalouan's'' (ie Sultan Qalawun) stead as he was ill; he reports that each emir had 4,000 horse and 20,000 foot at his command – giving about 160,000 men.</ref>
=== تقاضای کمک صلیبی‌ها از اروپاییان ===
فرمانروی عکا از جدیت اوضاع آگاه بود او از اروپا تقاضای کمک کرد ولی در این کار چندان موفق نبود. [[ادوارد یکم]] گروه کوچکی از شوالیه‌ها را به کمک آن‌ها فرستاد. فرمانده ارشد [[شوالیه‌های تتونیک]] استعفا داد و مخفیانه به اروپا گریخت. تنها کمک چشم گیری که به صلیبی‌ها شد از جانب [[هنری دوم اورشلیم]] بود که گروهی را برای تقویت قلعه و لشکری به فرماندهی برادرش را به عکا فرستاد.
[[
=== استحکامات ===
خط ۵۶:
=== سقوط برج‌ها ===
از هشتم می برج‌های عکا یکی پس از دیگری شروع به
با طلوع آفتاب در روز بعد حمله از سرگرفته شد و مسلمانان متوجه کم شدن تعداد جنگجویان قبرسی شدند. الخلیل به سربازان خود دستور داد خندق را پر کنند به سواره نظام بتواند از آن عبور کند. سرانجام مسلمانان از دیوارها گذشتند. [[هنری دوم اورشلیم|هنری دوم]] و فرمانده [[شوالیه‌های هوسپیتالر]] با دیدن وخامت اوضاع سوار بر اسب‌های خود از شهر فرار کردند<ref>Templar of Tyre, p.113</ref> و در حین این درگیری‌ها ویلیام بوئرو فرمانده [[شوالیه‌های معبد]] نیز کشته شده بود. با این اوضاع مسلمانان اکنون بر داخل خیابان‌ها و کوچه‌های شهر با سربازان بازمانده و فرمانروای شهر می‌جنگیدند که باعث به وجود آمدن اوضاع بسیار وحشتناکی شده بود و مردم غیرنظامی از ترس جان خود به داخل دریا می‌پریدند.<ref>According to Ludolph of Suchem (which seems exaggeration): "In Acre and the other places nearly a hundred and six thousand men were slain or taken, and more than two hundred thousand escaped from thence. Of the Saracens more than three hundred thousand were slain, as is well known even to this day." <span style="font-size:87%;"> —From Ludolph of Suchem, p. 268-272 </span></ref><ref>Many nobles of Acre managed to flee in boats by paying money to the mercenary commander and Knight Templar [[Roger de Flor]] who made use of the situation and made his fortune by blackmailing the refugees of Acre. Asili, p.120-121</ref><ref>"More than five hundred most noble ladies and maidens, the daughters of kings and princes, came down to the seashore, when the city was about to fall, carrying with them all their jewels and ornaments of gold and precious stones, of priceless value, in their bosoms, and cried aloud, whether there were any sailor there who would take all their jewels and take whichever of them he chose to wife, if only he would take them, even naked, to some safe land or island" <span style="font-size:87%;"> —From Ludolph of Suchem, p.268-272 </span></ref>
=== تصرف کامل شهر ===
قبل از فرارسیدن شب 18 می<ref>"The 'Templar of Tyre': Part III of the 'Deeds of the Cypriots'", by Paul Crawford, p.171 ([https://books.google.co.uk/books?id=BfNqgYlo9fMC&lpg=PA117&pg=PA117#v=onepage&q=&f=false Google Books limited preview]); which gives a translation with notes of the chronicle of one of the Knights Templar who apparently recorded these things during the later retreat to Cyprus.</ref> بعد از این که صد سال تحت سلطهٔ صلیبی‌ها بود<ref>Acre was conquered by the Crusaders in 1104. In 1187, Saladin recaptured Acre but it was captured again by the Crusader [[ریچارد یکم (انگلستان)|Richard the Lionheart]] in 1191. See also [[Siege of Acre (1189–1191)|Siege of Acre]].</ref> بعد از ۴۳ روز محاصره به تصرف ممالیک درآمد. تنها بخشی از شهر که در دست مسیحیان باقی ماند مقر فرماندهی [[شوالیه‌های معبد]] در ساحل غربی شهر بود. پس از یک هفته فرمانده شوالیه‌های معبد با الخلیل به توافق رسیدند که همهٔ شوالیه‌های معبد و افرادی که در مقر فرماندهی آن‌ها پنهان شده‌اند به قبرس منتقل شوند ولی افراد الخلیل که برای نظارت بر انتقال مسیحیان به قبرس به مقر شوالیه‌های معبد رفته بودند اقدام به جمع‌آوری زنان و کودکان فروش آن‌ها در بازار برده‌ها کردند و با مخالفت شوالیه‌ها رو به رو شدند که موجب برهم خوردن روند انتقال شد. شباهنگام تیبود گودین فرمانده جدید شوالیه‌های معبد به همراه تعدادی از یاران خود به [[صیدا]] رفت گریخت. صبح روز بعد نمایندگانی از افراد بازمانده نزد سلطان رفتند تا مجدداً با او مذاکره کنند ولی مسیر دستگیرشده و توسط افراد سلطان اعدام شدند. زمانی که شوالیه‌های باقی مانده از سرنوشت نمایندهٔ خود آگاه شدند اقدام به مبارزه با مسلمانان کردند. روز ۲۸ می زمانی که مسلمانان دیوار مقر فرماندهی شوالیه‌ها را فرو ریختند سلطان به ۲۰۰ تن از افرادش دستور داد تا به داخل آن یورش ببرند. همهٔ صلیبی‌های حاضر در مقر و نیمی از افراد سلطان در این درگیدی کشته شدند.<ref>According to Ludolph of Suchem, the besieged Templars deliberately undermined the walls of the fortress' tower to let it collapse on the Sultan's men. Ludolphi, Rectoris Ecclesiæ Parochialis in suchem, p.46</ref>
خبر پیروزی اشرف خلیل به دمشق و قاهره رسید؛ و اشرف خلیل دستور داد تا در دمشق جشتی به پا کنند و فرماندهان و شوالیه‌های دستگیرشده در عکا را به مردم شهر نشان دهند. بعد از جشن در دمشق الخلیل به قاهره رفت و در آنجا نیز جشنی به پا کردند.<ref>The gate of the San Andreas Church was transported from Acre to Cairo to be used in the Al-Ashraf's Mosque which the Sultan was building. Asili, p.123</ref>
خط ۶۹:
{{پانویس|چپ‌چین=بله|۲}}
[[رده:سلطنت مملوک (مصر) در سده ۱۳ (میلادی)]]
[[رده:عکا]]
[[رده:محاصره‌های جنگ‌های صلیبی]]
| |||