جوش احتراقی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش‌های مشکوک به خرابکاری ویرایشگر دیداری |
جز ویرایش و تصحیح جزئی |
||
خط ۱:
'''جوش احتراقی''' یا '''جوش کدولد''' (CAD WELD) نوعی جوش می‌باشد که برای جوشکاری سیم، لوله، صفحه و میله‌های مسی به یکدیگر می‌باشد که تجهیزات آن به سادگی [[قابل حمل]] می‌باشد. نحوه کدولد کردن بر اساس استاندارد IPS-C-TP-820 انجام می‌شود.▼
تجهیزات جوش کدولد شامل اجزای زیر می‌باشند: ترکیبات پودر کدول برای هر برند متفاوت است و این تفاوت کیفیت جوش آن ها را متمایز می کند ولی ترکیبات اصلی آن مخلوطی از پودر [[آلومینیوم]] و [[اکسید مس]] است. وزن پودر با توجه به سایز و نوع سازه انتخاب می‌گردد.▼
▲جوش احتراقی یا جوش کدولد (CAD WELD) نوعی جوش می‌باشد که برای جوشکاری سیم، لوله، صفحه و میله‌های مسی به یکدیگر می‌باشد که تجهیزات آن به سادگی [[قابل حمل]] می‌باشد. نحوه کدولد کردن بر اساس استاندارد IPS-C-TP-820 انجام می‌شود.
▲تجهیزات جوش کدولد شامل اجزای زیر می‌باشند: ترکیبات پودر کدول برای هر برند متفاوت است و این تفاوت کیفیت جوش آن ها را متمایز می کند ولی ترکیبات اصلی آن مخلوطی از پودر آلومینیوم و اکسید مس است. وزن پودر با توجه به سایز و نوع سازه انتخاب می‌گردد.
* قالب گرافیتی کدولد که با توجه به نوع اتصال و سایز کابل انتخاب می‌شود. با یک قالب به طور معمول می‌توان ۷۰ تا ۱۰۰ جوش انجام داد.
* چاشنی انفجار که شامل مقداری [[گوگرد]] بوده و برای ایجاد دمای لازم برای ایجاد گرمای لازم برای احتراق به کار رفته و روی پودر کدولد ریخته می‌شود.
* تفنگ احتراق به منظور محترق کردن چاشنی انفجار
* کیت تمیز کننده که برای تمیز کردن قالب گرافیتی از مواد ناشی از [[ذوب]] استفاده می‌شود.
== مکان استفاده ==
جوش احتراقی در سیستم ارتینگ ساختمان استفاده می‌شود.
همان‌طور که می‌دانید در سیستم ارت ساختمان، سیم ارت (زرد، سبز) تمام ساختمان به یه سیم مسی با مقطع قطور وصل شده و به داخل چاه ارت می‌رود در چاه ارت یه صفحه مسی وجود دارد که سیم مسی قطور باید به آن دوخته شود و به ابتدا و انتهای دوخت بست وصل شود و برای اتصال ۱۰۰٪ باید سیم را به صفحه جوش داد که بهترین جوش، جوش [[نقره]] یا برنج هست و اگر این دو جوش در دسترس نبود از جوش احتراقی(cad weld) استفاده می‌کنیم:))
== دربارهٔ جوشکاری ترمیت ==
سطر ۲۵ ⟵ ۲۴:
[[پرونده:Shekl12.jpg|بندانگشتی|وسط|فرمول -۳]]
اگر در واکنش‌های گرمازا، واکنش فقط بین اکسید فلز و آلومینیوم باشد، گرمای زیادی تولید می‌شود. پلت‌هایی از برخی فروآلیاژها برای کاهش درجه حرارت واکنش از ۳۰۹۰ به ۲۴۸۰ درجه سانتیگراد به سیستم اضافه می‌شود. در اصل اضافه کردن این مواد به خاطر ترکیب شیمیایی در جوشکاری اضافه خواهد شد. مقدار موادی که اضافه می‌خواهد شود، مهم است، زیرا مقادیر بیش از حد، درجه حرارت واکنش را به پایین‌تر از ۲۰۴۰ درجه [[سانتیگراد]] کاهش می‌دهد که این کار اصلاً مناسب این فرایند نیست. ساختار متالورژیکی ناحیه جوش نیز به ترکیب شیمیایی فلز جوش و نرخ سرد شدن اتصال پس از انجام گرفتن واکنش بستگی دارد.<ref>ASM Handbook Volume 06: Welding, Brazing, and Soldering
Sindo Kou, Welding Metallurgy, A John Wiley & Sons Inc Publication, Ed 2</ref>
== عکس العمل ترمیت در مقابل گرما ==
ترمیت به دلیل اینکه در برابر گرمای با دمای پایین‌تر از ۱۲۰۰ درجه
برای اتصال دو قطعه به یکدگیر، آن دو را تا درجات بالا حرارت می‌دهند. در نتیجهٔ آن دو قطعه به یکدیگر جوش می‌خورند. سرباره آلومینیوم مایع نیز فوق‌العاده گرم است، و بیش از آهن گرما نگه می‌دارد. انجام اینکار موجب می‌شود تا فرایند جوش خوردن ریل‌های آهن تسریع شودو علاوه بر آن تجزیه سرباره مایع که همراه آهن مذاب به قالب جوشکاری وارد شده کمک می‌کند. زمانی که واکنش خیلی زیاد باشد، می‌توان آلیاژهایی که جاذب [[گاز]] هستند به آن اضافه کرد تا آهن مذاب را تصفیه کند و ذرات اکسید آهن در آن باقی نماند و خواص و استحکام مشابهی به موادی که قرار است با آن جوش داده شود، داده شود. این نوع [[جوشکاری]] بیشتر شبیه به [[ریخته‌گری]] بوده و اطراف دو قطعه ای که باید به هم جوش داده شوند یک قالب گذاشته می‌شود که در آن فلز مذابی که از طریق این واکنش به وجود آمدند به این قالب هدایت شوند و فلز مذاب پس از سرد شدن داخل قالب جوش شکل بگیرد.<ref name=ToolAutoGenRef1>Welding and welding Teghnology by: Richard L.Little</ref>
[[پرونده:Shekl2.jpg|بندانگشتی|فرایند ترمیت]]
| |||