پیمان بریان–کلوگ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن جعبه> (درخواست کاربر:Wikimostafa) +تمیز+
ابرابزار
خط ۲:
|name=پیمان بریان–کلوگ
|long_name=General Treaty for Renunciation of War as an Instrument of National Policy
|image=File:Kellogg–Briand Pact (1928).jpg
|alt=<!-- alt-text here for accessibility; see [[ویکی‌پدیا:شیوه‌نامه/دسترسی‌پذیری]] -->
|caption=<!-- Example caption for either image style -->
خط ۸:
|context=
|date_drafted=
|date_signed=27۲۷ Augustاوت 1928۱۹۲۸
|location_signed={{lang|fr|[[Minister of Foreign Affairs (France)|Quai d'Orsay]]}}, [[پاریس]]، [[فرانسه]]
|date_sealed=
خط ۹۰:
|footnotes=
}}
[[پرونده:Mi-Carême 1929 Briand Kellogg.jpg|{{largethumb}}|مسخره کردن پیمان در کارناوالی در پارسی، 1929۱۹۲۹]]
 
'''پیمان بریان–کلوگ''' یا '''پیمان پاریس''' در ۲۷ اوت ۱۹۲۸ توسط ۹ دولت به امضا رسید. نام رسمی این [[پیمان]]، پیمان همگانی برای خودداری از جنگ است. پیشگامان آن فرانک کلوگ، وزیر خارجهٔ [[ایالات متحدهٔ آمریکا]] و آریستید بریان، وزیر خارجهٔ [[فرانسه]] بودند و در ۱۹۳۰ کمابیش همه‌یهمهٔ دولت‌ها آن را پذیرفتند. این پیمان، جنگ را به عنوان وسیله‌یوسیلهٔ حل کشمکش‌های بین‌المللی محکوم کرد و توسل به جنگ را برای نیل به مقاصد سیاسی ممنوع اعلام کرد. ۹ دولت امضا کننده عبارت بودند از [[آلمان]]، [[ایتالیا]]، ایالات متحدهٔ آمریکا، [[بریتانیا]]، [[بلژیک]]، [[چکسلواکی]]، [[ژاپن]]، [[فرانسه]]، [[لهستان]].{{سخ}}
پیمان پاریس در ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۹ لازم‌الاجرا گردید. متعاقب این تاریخ دولت‌های [[افغانستان]]، [[جمهوری آلبانیا]]، [[اتریش]]، [[تایوان]]، [[کوبا]]، [[دانمارک]]، [[جمهوری دومینیکن]]، [[مصر]]، [[استونی]]، [[اتیوپی]]، [[فنلاند]]، [[گواتمالا]]، [[پادشاهی مجارستان]]، [[لتونی]]، [[لیبریا]]، [[لیتوانی]]، [[هلند]]، [[نیکاراگوئه]]، [[نروژ]]، [[پاناما]]، [[پرو]]، [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]]، [[پادشاهی یوگسلاوی]]، [[تایلند]]، [[سوئد]]، [[ترکیه]] و چند دولت دیگر حمایت و الحاق قطعی خود را به این پیمان اعلام کردند. ۸ دولت دیگر، از جمله [[ایران]]، [[یونان]]، [[هندوراس]]، [[شیلی]]، [[لوکزامبورگ]]، [[گدانسک]]، [[کاستاریکا]]، [[ونزوئلا]] بعد از این تاریخ به پیمان پیوستند. هرچند در سال ۱۹۳۹ تعداد متعاهدینی که پیمان بریان–کلوگ را مورد تصویب و الحاق قرار داده بودند به ۶۳ کشور رسید اما برای اجرای تعهد ناشی از آن یا انجام مذاکره میان دولت‌های عضو در موارد شکستن پیمان، چیزی پیش‌بینی نشده بود.<ref>{{پک|آشوری|۱۳۸۷|ک= دانشنامه‌یدانشنامهٔ سیاسی|ص=۸۹}}</ref>{{رچ}}<ref>Wikipedia contributors, "Kellogg–Briand Pact".</ref>
 
در دوران حیات [[جامعه ملل|جامعهٔ ملل]] سنگ بنای [[اصل عدم توسل به زور]] و تحریم جنگ در روابط با یکدیگر توسط امضاکنندگان این پیمان بنا نهاده شد. ممنوعیت توسل به زور اشاره شده در این پیمان یک ممنوعیت مطلق است و این پیمان از میثاق جامعهٔ ملل مستقل است.<ref>{{پک| ضیائی بیگدلی|۱۳۸۶|ک= حقوق بین‌الملل عمومی|ص=۵۳۶}}</ref>
خط ۱۰۳:
== منابع ==
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ضیائی بیگدلی| نام = محمدرضا| عنوان =حقوق بین‌الملل عمومی | سال = ۱۳۸۶| ناشر =گنج دانش |مکان = تهران| شابک = ۹۷۸-۹۶۴-۷۶۱۸-۴۹-۶ | تاریخ بازبینی =۱۵ ژوئیه ۲۰۱۲}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = آشوری| نام = داریوش| عنوان =دانشنامه‌یدانشنامهٔ سیاسی | سال = ۱۳۸۷| ناشر =مروارید|مکان = تهران}}
* Wikipedia contributors،contributors, "Kellogg–Briand Pact،Pact," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kellogg–Briand_Pact&oldid=502891253 (accessed July 18, 2012).
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{معاهده-خرد}}