سفر اکتشافی آمونسن به قطب جنوب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
کامران اورفه (بحث | مشارکتها) جز بهبود جزیی نوشتار لید |
کامران اورفه (بحث | مشارکتها) جز ←گام‌های اولیه: حذف موقت جهت اصلاح پیوند |
||
خط ۲۷:
=== گام‌های اولیه ===
آمونسن در یک جلسه از {{پم|انجمن جغرافیای نروژ|Norwegian Geographical Society}} به تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۰۸ برنامه‌های خودش را برملا ساخت. او می‌خواست به وسیلهٔ کشتیِ فِرام و با گُذر از [[دماغه هورن]] به سمتِ اقیانوسِ آرام برود، ادامهٔ برنامه چنین بود که پس از تأمینِ سورسات در [[سان فرانسیسکو]] کشتی به مسیر شمالی ادامه می‌داد و از طریقِ تنگه برینگ به سمت {{پم|پوینت بارو|Point Barrow}} حرکت می‌کرد. از اینجا به بعد او یک دورهٔ حدوداً ۴ یا ۵ ساله را برای آغاز یک رانِش در میان یخ‌برف‌ها پیش‌بینی کرده بود، علم و دانش می‌توانست شاهدِ یک کاوشگریِ پراهمیت در زمینهٔ جغرافیا به همراه مشاهداتِ مُستمر باشد، آمونسن امیدوار بود که کمک به اصلاح یا توضیح تعدادی از ابهامات موجود و حل نشده بنماید.{{sfn|Huntford (''The Last Place on Earth'')|1985|pp=۱۹۷–۲۰۰}} طرحِ پیش رو شور و شوق بسیاری دریافت کرد. روز بعد؛ [[هاکون هفتم نروژ
در ماه مارس سال ۱۹۰۹ اعلام شد که شکلتون به عرضِ ۸۸ درجه و ۲۳ دقیقه جغرافیایی رسیده که در فاصلهٔ {{convert|97|nmi|km}} قطب شمال بود و تا قبل از اینکه بخواهد برگردد، آمونسن متوجه شد که تا شمال، تنها یک گامِ کوچک باقی مانده.{{sfn|Amundsen | loc=Vol. I | pp=۳۶–۴۱}} او بدون قید و شرط به ستایش شکلتون پرداخت و این نکته را به او نوشت که اهمیتِ اقداماتش در شمال مشابه اهمیتِ اقداماتِ نانسن در جنوب بوده است.{{sfn|Riffenburgh|p=۳۰۰}} پس از این نزدیکیِ ناچیز (نسبت به نقطهٔ قطبی)، اسکات بلافاصله قصد خود را برای رهبریِ یک اعزامی اکتشافی (که بعدها [[گروه اعزامی ترا نووا]] نامیده شد) اعلام نمود، عنوانی که برای این پروژه برگزیده شد، اصطلاحاً؛ «گوشهٔ کوچک» نام داشت که مقصود از آن غنیمت برای [[امپراتوری بریتانیا]] بود.{{sfn|Barczewski|pp=۶۰–۶۲}}
| |||