انقلاب روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۹:
در سال ۱۹۱۴ میلادی، یعنی در آغاز جنگ جهانی اول، روسیه بزرگترین ارتش جهان را داشت، حدود ۱۲ میلیون سرباز و ۶ میلیون سرباز ذخیره؛ ولی در پایان سال ۱۹۱۶ میلادی، پنج میلیون نفر از سربازان روسیه کشته، زخمی یا اسیر شده بودند. حدود دو میلیون سرباز نیز محل خدمت خود را ترک کرده و غالباً با اسلحه به شهر و دیار خود بازگشته بودند. در میان ۱۰ یا ۱۱ میلیون سربازِ باقی‌مانده نیز، اعتبار تزار و سلسله مراتب ارتش و اتوریته افسران بالا دست از بین رفته بود. عوامل نابسامان داخلی اعم از اجتماعی کشاورزی و فرماندهی نظامی در شکستهای روسیه بسیار موثر بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=44677|عنوان=زندگی و مرگ شیوه دموکراسی مستقیم و نهاد شوراهای نمایندگان کارگران، دهقانان و سربازان سراسر روسیه در ۱۹۱۷| ناشر =وب‌گاه اخبار روز|تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷}}</ref>
 
== سرنگونی حکومت تزار نیکلای دوم و روی کارآمدن حکومت موقت ==
شکست‌های روسیه در جنگ جهانی اول، [[حامیان]] تزار در روسیه را به حداقل خود رساند. در اوایل (فوریه)مارس ۱۹۱۷ اکثر [[کارگران]] صنعتی در [[پتروگراد]] و مسکو دست به اعتصاب زدند. سپس شورش به پادگان‌ها و سربازان رسید. اعتراضات دهقانی نیز فزونی یافت. سوسیال دموکرات‌ها هدایت اعتراضات را برعهده داشتند.
 
در ۱۱ مارس ۱۹۱۷ میلادی، تزار وقت روسیه، نیکلای دوم، فرمان انحلال [[دوما (روسیه)|مجلس روسیه]] را صادر کردکرد، اما اکثر نمایندگان مجلس متفرق نشدند و با تصمیمات تزار نیکلای دوم مخالفت کردند.
 
در ۱۵ مارس ۱۹۱۷ تزار نیکلای دوم سعی کرد برادرش گراند دوک میخائیل را بعنوان جانشین خود بگمارد ولی میخائیل پیشنهاد برادرش را نپذیرفت و اعلام کرد که پذیرش تاج و تخت توسط او منوط به رأی موافق مردم است.
 
عاقبت در پی تظاهرات گسترده کارگران و نافرمانی سربازان در سرکوب آنها در پتروگراد، تزار نیکلای دوم از مقام خود استعفا داد.
 
[[دوما (روسیه)|مجلس روسیه]]، در ۱۵ مارس ۱۹۱۷ میلادی، یک حکومت موقت را به رهبری شاهزاده [[گئورگی لووف]] و وزارت الکساندر کرنسکی [[سوسیال دموکرات]] مسئول اداره امور کشور ساخت. همزمان با به قدرت رسیدن حکومت موقت، تزار نیکلای دوم و اعضای خانواده‌اش به سیبری انتقال یافتند.
 
== دوران حکومت موقت ==