دوبروونیک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دوبروونیک''' ([[کروات]]: '''Dubrovnik''') یک شهر تاریخی در کشور [[کرواسی]] که در ساحل [[دریای آدریاتیک]] و در کنار آخرین قسمت [[تنگهٔ دوبروونیک]] قرار دارد. این شهر یکی از برجسته ترینبرجسته‌ترین مقصدهای [[گردشگری|توریستی]] در دریای آدریاتیک است، در سال ۱۹۷۹ میلادی، شهر دوبروونیک به فهرست [[میراث جهانی یونسکو]] پیوست.

کامیابی شهر دوبروونیک همواره بر اساس [[تجارت|تجارت دریایی]] بوده استبوده‌است. در سالهای میانه میلادی این شهر به عنوان جمهوری راگوسا شناخته می شد. این شهر تنها جمهوری در خاور [[دریای آدریاتیک]] بود که رقابت بسیاری با شهر [[ونیز]] داشت. این جمهوری کوچک در قرنهای ۱۵ و ۱۶ میلادی، با پشتیبانی ثروت و مهارت [[دیپلماسی|دیپلماتیک]] خود، توانست دست‌آوردهایی چشم‌گیر و توسعه‌ای بسیار زیاد به دست آورد. اگرچه، در دهه ۷۰ میلادی، به قصد جلوگیری از ویرانی‌های جنگ، شهر به طوربه‌طور کامل غیرنظامی شد، ولی پس از فروپاشی [[یوگسلاوی]] در سال ۱۹۹۱، این شهر توسط نیروهای [[صرب]] محاصره و به مدت ۷ ماه آسیب‌های سنگینی به آن وارد شد.

در [[زبان کرواتی|کروات]]، این شهر به نام "دوبروونیک" شناخته میشود؛می‌شود؛ در [[زبان ایتالیایی|ایتالیایی]] به نام "راگوسا" (Ragusa)، و نام هاینام‌های تاریخی خود را در [[زبان یونانی|یونانی]] ''Raugia/Ραυγια'' یا ''Ragousa/Ραγουσα''.

فرهنگ تاریخی نشان می دهد که راگوسا (دوبروونیک) در قرن ۷ بر روی یک جزیره سنگی به نام لاوس Laus که سرپناه برای پناهندگان از شهر نزدیک Epidaurus تاسیستأسیس شد. بنیانگذاران در حال فرار از حملهای اسلاوها بودند.

بر اساس [[باستانشناسی|کاوشهای باستان شناسی]] جدید، یکی دیگر از تئوری هاتئوری‌ها بر خلاف با تئوری هایتئوری‌های سنتی نشان میدهد که با توجه به کلیساهای قدیمی [[امپراتوری روم شرقی]] که سالن دراز دارند، و از قرن ۸ میلادی به جا ماندند همچنین بخش هایی از دیوارهای شهر نشان میدهند که در زمان ساخته شدن در این شهر زیست گاه هایگاه‌های بزرگ از قبل وجود داشتند.

این در حالی است که دکتر آنتون نیچتیچ (Antun Ničetić)، در کتاب خود "Povijest dubrovačke luke" (تاریخچه بندر دوبروونیک)، مینویسد که دوبروونیک توسط ملوانان یونانی تاسیستأسیس شد است.

پس از [[جنگ هایجنگ‌های صلیبی]]، راگوسا سر سالهای ۱۲۰۵ تا ۱۳۵۸ میلادی تحت حاکمیت [[ونیز]] در آمد، که نهادهای خود را به آن شهر داد. پس از پیمان صلح زادر (Zadar) در سال ۱۳۵۸ میلادی، راگوسا استقلال نسبی به عنوان یک رعیت از دولت [[پادشاهی مجارستان]] را به دست آورد.

این جمهوری در قرن ۱۵ و ۱۶ به اوج قدرت خود رسید، هنگامی که میشودمی‌شود آن تا حد [[جمهوری ونیز]] و دیگر جمهوری هایجمهوری‌های دریایی ایتالیایی سنجید.

این جمهوری یکی از نخستین هانخستین‌ها در آن چه در امروز به عنوان قانون هاقانون‌ها و نهادهای مدرن در نظر گرفته میشودمی‌شود: خدمات پزشکی در سال ۱۳۰۱ میلادی، با نخستین داروخانه در سال ۱۳۴۷ میلادی و نخستین نوانخانه در سال ۱۳۷۴ همچنین نخستین بیمارستان قرنطینه (Lazarete) در سال ۱۳۷۷ تاسیستأسیس شد. تجارت برده در سال ۱۴۱۸ لغو شد، و یک پرورشگاه در ۱۴۳۲ افتتاح شد. و بشتر از ۲۰ کیلومتر [[شبکه تامین آب]] در سال ۱۴۳۶ ساخته شد.

در سال ۱۸۰۶، شهر به ارتش [[ناپلئون بناپارت]] تسلیم شد، که تنها راه برای پایان دادن به محاصره یک ماهه توسط ناوگان [[روسیه]] بود (که در طی آن ۳۰۰۰ گلوله توپ به این شهر شلیک شد بود ). نخست ناپلئون تنها راه عبور را برای سربازان خود خواسته بود و تعهد داده بود که به اشغال این سرزمین دست نزند با تاکیدتأکید بر اینکه فرانسه از دوستان راگوسان هست . با این حال، نیروهای فرانسوی بعد از محاصره بندرگاه ها، دولت را وادار کردند تا اجازه دهد نیروهای فرانسوی وارد شهر بشوند. در این روز، تمام پرچم هاپرچم‌ها در بالای دیوارهای شهر به عنوان نشانه اینشانه‌ای از ماتم سیاه و سفید رنگ بودند.

== عکس هاعکس‌ها ==

=== چشم اندازچشم‌انداز ===