قندهار: تفاوت میان نسخه‌ها

|پانویس=نام شهر به [[دری]] ''قندهار'' و به [[پشتو]] ''کندهار'' می‌باشد.

}}

 

 

پس از [[فتح ابرشهر|فتح خراسان توسط مسلمانان]] قندهار جزئی از [[خراسان بزرگ]] محسوب می‌شد. در پی حمله مغول به سلطنت خوارزمشاه این شهر ویران گردید و بار دیگر در پایان قرن هشتم هجری توسط [[تیمور لنگ|امیر تیمور گورکانی]] قندهار تخریب شد. در اوایل سدهٔ شانزدهم میلادی [[گورکانیان]] قندهار را گرفتند.

در ۳۰۵ ق.م. [[موریاها]] بر پاراپامیز ([[گنداره]] یا گندهارا)، [[رخج]] و [[گدروزی]] (گدروزیا - بلوچستان) تسلط یافتند. در این دوران دین [[بودایی]] توسط [[آشوکا]] به این سرزمین وارد شد.

 

 

در اوایل سدهٔ شانزدهم میلادی [[امپراتوری مغولی هند|مغولان هند]] قندهار را گرفتند. طی دوصد سالی که مغولان حکومت هند را در دست داشتند، شهرهای مرزی خراسان از سه سو مورد کشمکش و محل منازعه بودند: مغولها از یک سو، [[صفویان]] از سمت غرب، و ترکان ازبک از سمت شمال. کابل، هرات و قندهار بارها میان این مدعیان متخاصم دست به دست شدند. در این دوران [[خوشحال خان ختک]] شاعر جنگجوی مشهور [[پشتون]] علیه سلطهٔ بابری‌ها قیام کرد. دولت صفوی که در جنوب و غرب خراسان با تبعیض مذهبی و بیداد حکومت می‌کرد در برابر مخالفت و قیام‌ها از پا درآمد. در ابتدا [[میرویس‌خان هوتک]] از قبیلهٔ [[غلجایی]] پشتون به تسلط [[گرگین‌خان گرجی|گرگین‌خان]] حاکم گرجی الاصل صفوی در ۱۷۰۹ میلادی در قندهار پایان داد و دولت مستقل [[هوتکی]] را تأسیس کرد.

در سال ۱۹۵۹ (۱۳۳۸) موسیو کزال، باستان‌شناس و متخصص قبل تاریخ فرانسوی، با انجام یازده مرحله حفریاتی پانزده طبقه آبادی دوره‌های مختلف را یکی پس از دیگری کشف کرد. ۳۱ متر ارتفاع تپه مذکور از تراکم آبادی‌هایی پانزده‌گانه‌ای صورت گرفته‌است که در طی سه هزار سال قبل از میلاد بر روی هم آباد شده‌است. تحقیقات انجام شده باستان شناسان روی آثار بدست آمده حکایت از آثار عصر مفرغ (برنز) می‌کند.

 

 

== مردم‌شناسی ==