سیفلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفاده صحیح از [[کاندوم]] در کاهش خطر انتقال سیفلیس مؤثر است، همچنین می‌توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد. سیفلیس را می‌توان به طوربه‌طور مؤثری با [[آنتی‌بیوتیک]]‌ها درمان کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که تنها در سال ۱۹۹۹، ۱۲ میلیون مورد جدید آلوده به سیفلیس مشاهده شد که بیش از ۹۰٪ آنهاآن‌ها در [[کشورهای در حال توسعه]] زندگی می‌کردند. اگرچه در دهه ۱۹۴۰ به دنبال استفاده گسترده از [[پنی‌سیلین]] میزان ابتلا به سیفلیس کاهش چشم‌گیری داشت، اما پس از آغاز هزاره سوم در بسیاری از کشورها میزان ابتلا افزایش یافته‌است. در مبتلایان به سیفلیس، به دلیل وجود زخم‌هایی روی [[اندام جنسی|آلت تناسلی]] یا [[لب]] و [[زبان (کالبدشناسی)|زبان]]، احتمال آلودگی به ویروس [[اچ‌آی‌وی|HIV]] در طی تماس جنسی افزایش می‌یابد.<ref name="Coffin2010">{{cite journal|last=Coffin|first=LS|coauthors=Newberry, A, Hagan, H, Cleland, CM, Des Jarlais, DC, Perlman, DC|title=Syphilis in Drug Users in Low and Middle Income Countries|journal=The International journal on drug policy|date=January 2010|volume=21|issue=1|pages=20–7|pmid=19361976|doi=10.1016/j.drugpo.2009.02.008|pmc=2790553}}</ref><ref name="Gao2009">{{cite journal|last=Gao|first=L|coauthors=Zhang, L, Jin, Q|title=Meta-analysis: prevalence of HIV infection and syphilis among MSM in China|journal=Sexually transmitted infections|date=September 2009|volume=85|issue=5|pages=354–8|pmid=19351623|doi=10.1136/sti.2008.034702}}</ref><ref name="Karp2009">{{cite journal|last=Karp|first=G|coauthors=Schlaeffer, F, Jotkowitz, A, Riesenberg, K|title=Syphilis and HIV co-infection|journal=European journal of internal medicine|date=January 2009|volume=20|issue=1|pages=9–13|pmid=19237085|doi=10.1016/j.ejim.2008.04.002}}</ref>

سیفلیس اولیه از طریق ارتباط مستقیم جنسی با زخم‌های عفونی شخص مبتلا به این بیماری عارض می‌شود.<ref name=RedBookSyphilis>{{cite book|author=Committee on Infectious Diseases |editor = Larry K. Pickering |title=Red book 2006 Report of the Committee on Infectious Diseases|year=2006| pages=631–44|publisher=American Academy of Pediatrics|location=Elk Grove Village, IL|isbn=978-1-58110-207-9|edition=27th}}</ref> تقریباً ۳ تا ۹۰ روز بعد از اولین ارتباط (به طوربه‌طور متوسط ۲۱ روز) یک زخم پوستی که [[شانکر]] نامیده می‌شود ظاهر می‌شود. این زخم اغلب در همان قسمت تماس پدیدار می‌شود.<ref name=Kent08 /> این زخم معمولاً (در ۴۰٪ موارد) از نوع زخم سفت، بدون درد و خارشی بر روی پوست و دارای ظاهری تمیز و حاشیه‌هایی برجسته در اندازه‌ای بین ۰٫۳ تا ۳٫۰ سانتی‌متر است.<ref name=Kent08 /> البته این زخم ممکن است هر شکلی به خود بگیرد.<ref name=Pri2008>{{cite journal|last=Eccleston|first=K|coauthors=Collins, L, Higgins, SP|title=Primary syphilis|journal=International journal of STD & AIDS|date=March 2008|volume=19|issue=3|pages=145–51|pmid=18397550|doi=10.1258/ijsa.2007.007258}}</ref> در حالت معمول، این زخم از یک [[بیماری‌های پوستی|لکه]] به یک [[سفت‌دانه]] و در نهایت به یک زخم تبدیل می‌شود.<ref name=Pri2008 /> گاهی اوقات ممکن است چندین زخم در محل ظاهر شوند (تقریباً در ۴۰٪ موارد)،<ref name=Kent08 /> و زمانی که این بیماری با [[ایدز]] همراه باشد ظهور چند زخم در محل رایج است. ممکن است زخم‌ها دردناک یا حساس باشند (در ۳۰٪ موارد)،<!-- Pri2008 --> یا ممکن است در محلی خارج از اندام تناسلی ظاهر شوند (بین ۲ تا ۷٪ موارد).<!-- Pri2008 --> رایج‌ترین محل زخم در زنان [[گردن رحم]] (۴۴٪ موارد)، در مردان دگرجنس‌گرا [[آلت مردی|آلت تناسلی]] (۹۹٪ موارد) و در [[مردانی که با مردان آمیزش می‌کنند|مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند]] (MSM) معمولاً [[مقعد]] و [[راست‌روده]] (۳۴٪ موارد) است.<ref name=Pri2008 /> معمولاً [[غدد لنفاوی]] (در ۸۰٪ موارد) در اطراف محل عفونت بزرگ می‌شوند<ref name=Kent08 /> و این اتفاق هفت تا ۱۰ روز بعد از شکل‌گیری شانکر رخ می‌دهد.<ref name=Pri2008 /> اگر این زخم درمان نشود ممکن است سه تا شش هفته در محل باقی بماند.<ref name=Kent08 />

دمل سیفلیسی یا سیفلیس [[خوش‌خیمی|خوش‌خیم]] دیررس، معمولاً ۱ تا ۴۶ سال و به طوربه‌طور متوسط ۱۵ سال بعد از اولین عفونت ظاهر می‌شود. <!-- Kent08 --> ویژگی این مرحله شکل‌گیری [[گوم (آسیب‌شناسی)|گوم‌های]] مزمن است، که گره‌های غده‌مانند متورم و نرمی هستند که اندازه‌های متفاوتی دارند. <!-- Kent08 --> آن‌ها معمولاً بر پوست، استخوان و شش‌ها ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند در هر جای دیگر نیز ظاهر شوند.<ref name=Kent08 />

با مشاهده [[میکروسکوپ|میکروسکوپی]] [[خونابه]] یک شانکر (زخم سیفلیس) در منطقهٔ آسیب‌دیده، نظیر [[گردن رحم|دهانه رحم]]، آلت تناسلی مرد، مقعد یا گلو<ref name="porthealthtest" /> می‌توان این بیماری را به سرعت تشخیص داد.<!-- Pri2008 --> البته، بیمارستان‌ها همیشه تجهیزات یا اعضای باتجربه برای انجام این کار را ندارند، این در حالیست که آزمایش باید در عرض ۱۰ دقیقه بعد از گرفتن نمونه انجام شود.<!-- Pri2008 --> گزارش شده‌است که [[حساسیت و ویژگی|حساسیت]] این آزمایش باید تقریباً ۸۰٪ باشد، بنابراین این آزمایش تنها می‌تواند برای تأیید تشخیص استفاده شود و نه برای رد آن. <!-- Pri2008 --> بر روی نمونه گرفته شده از شانکر می‌توان دو آزمایش دیگر نیز انجام داد. یکی آزمایش [[آزمایش پادتن فلورسانس مستقیم|پادتن فلورسانت]] و دیگری آزمایش [[واکنش زنجیره‌ای پلیمراز|تقویت اسید نوکلئیک]]. <!-- Pri2008 --> در آزمایش‌های فلورسانت مستقیم، از [[پادتن|پادتن‌هایی]] که به [[فلورسین سدیم]] چسبیده‌اند استفاده می‌شود، که خود آنهاآن‌ها نیز به پروتئین‌های خاص سیفلیس متصل شده‌اند، در حالی‌که در آزمایش‌های تقویت اسید نوکلئیک از تکنیک‌های خاصی از قبیل [[واکنش زنجیره‌ای پلیمراز]] برای بررسی وجود ژن خاص سیفلیس استفاده می‌شود.<!-- Pri2008 --> این آزمایش‌های حساس به زمان نیستند، چرا که در آن‌ها برای تشخیص نیازی به باکتری‌های زنده نیست.<ref name=Pri2008 />

تا سال ۲۰۱۰، هیچ نوع [[واکسن]] مؤثری برای پیشگیری از این بیماری وجود نداشته استنداشته‌است.<ref name=ST10 /> پرهیز از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین استفادهٔ صحیح از [[کاندوم]] در کاهش خطر انتقال سیفلیس مؤثر است. البته استفاده از کاندوم به طوربه‌طور کامل خطر ابتلا را از بین نمی‌برد.<ref name="CDC Fact Sheet" /><ref>{{cite journal |author=Koss CA, Dunne EF, Warner L |title=A systematic review of epidemiologic studies assessing condom use and risk of syphilis |journal=Sex Transm Dis |volume=36 |issue=7 |pages=401–5 |year=2009 |month=July |pmid=19455075 |doi=10.1097/OLQ.0b013e3181a396eb|url=}}</ref> بنابراین [[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری|مراکز کنترل و پیشگیری بیماری]] روابط [[تک‌همسری]] درازمدت و دوطرفه با فرد سالم و پرهیز از استفاده از موادی همچون [[نوشیدنی‌های الکلی]] و سایر موادی که موجب افزایش رفتارهای جنسی پرخطر می‌شوند را توصیه می‌کنند.<ref name="CDC Fact Sheet" />

می‌توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد.<ref name=Screening04>{{cite journal|last=Schmid|first=G|title=Economic and programmatic aspects of congenital syphilis prevention|journal=Bulletin of the World Health Organization|date=June 2004|volume=82|issue=6|pages=402–9|pmid=15356931|pmc=2622861}}</ref> [[کارگروه خدمات پیشگیرانه در ایالات متحده]] (USPSTF) بر غربالگری جهانی همه زنان باردار به شدت تأکید دارد،<ref>{{cite journal|last=U.S. Preventive Services Task|first=Force|title=Screening for syphilis infection in pregnancy: U.S. Preventive Services Task Force reaffirmation recommendation statement|journal=Annals of internal medicine|date=19 May 2009 |volume=150|issue=10|pages=705–9|pmid=19451577}}</ref> این در حالیست که [[سازمان بهداشت جهانی]] توصیه می‌کند که باید همهٔ زنان در اولین بررسی‌های پیش از زایمان و نیز مجدداً سه ماه بعد مورد آزمایش قرار گیرند.<ref name=Lancet11 /> اگر جواب آزمایش مثبت بود، آنهاآن‌ها باید به همسران خود توصیه کنند که تحت درمان قرار گیرند.<ref name=Lancet11>{{cite journal|last=Hawkes|first=S|coauthors=Matin, N, Broutet, N, Low, N|title=Effectiveness of interventions to improve screening for syphilis in pregnancy: a systematic review and meta-analysis|journal=The Lancet infectious diseases|date=15 June 2011 |pmid=21683653|volume=11|issue=9|pages=684–91|doi=10.1016/S1473-3099(11)70104-9}}</ref> البته، سیفلیس مادرزادی همچنان در کشورهای در حال توسعه شیوع دارد، چرا که در این کشورها بسیاری از زنان اصلاً از مراقبت قبل از تولد بهره‌مند نیستند، و کسانی هم که از مراقبت‌های قبل از تولد برخوردار هستند مورد غربالگری قرار نمی‌گیرند.<ref name=Screening04 /> انتقال بیماری از مادر به فرزند هنوز گاه در کشورهای توسعه‌یافته روی می‌دهد، چرا که در این کشورها کسانی که مستعد ابتلا به سیفلیس (از راه مواد مخدر و غیره) هستند، شانس کمتری نیز برای تحت مراقبت بودن در دوران بارداری در مقایسه با دیگر زنان دارند.<ref name=Screening04 /> به نظر می‌رسد در کشورهایی با درآمد کم یا متوسط، اقدامات صورت گرفته در جهت افزایش دسترسی مردم به انجام آزمایش، در کاهش نرخ ابتلا به سیفلیس مادرزادی نقش مؤثری داشته‌است.<ref name=Lancet11 />

در بسیاری از کشورها سیفلیس [[بیماری گزارش‌دادنی]] است، از جمله [[کانادا]]،<ref>{{cite web|title=National Notifiable Diseases|url=http://dsol-smed.phac-aspc.gc.ca/dsol-smed/ndis/list-eng.php|publisher=Public Health Agency of Canada|date=5 April 2005|accessdate=2 August 2011| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jQYztt | archivedate = 25 April 2014}}</ref> [[اتحادیه اروپا]]،<ref>{{cite journal|last=Viñals-Iglesias|first=H|coauthors=Chimenos-Küstner, E|title=The reappearance of a forgotten disease in the oral cavity: syphilis|journal=Medicina oral, patologia oral y cirugia bucal|date=1 September 2009 |volume=14|issue=9|pages=e416–20|pmid=19415060}}</ref> و آمریکا.<ref>{{cite web|title=Summary of Notifiable Diseases — United States, 2012 |url=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm6153a1.htm|work=Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR) |publisher=Center for Disease Control|accessdate=2 May 2015| archiveurl = http://www.webcitation.org/6YDNMSoqU | archivedate = 2 May 2015}}</ref> این بدان معناست که ارائه‌دهندگان [[مراقبت سلامت|مراقبت‌های بهداشتی]] لازم است به مقامات [[بهداشت عمومی|بهداشت همگانی]] این بیماری را اعلام کنند، به این منظور که آنهاآن‌ها نیز به طوربه‌طور مطلوب اقدام‌های لازم جهت آگاه‌سازی همسر فرد مبتلا را فراهم آورند.<ref>{{cite book|title=Brunner & Suddarth's textbook of medical-surgical nursing.|year=2010|publisher=Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins|location=Philadelphia|isbn=978-0-7817-8589-1|pages=2144|edition=12th|url=http://books.google.com/books?id=SmtjSD1x688C&pg=PA2144| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jRykq0 | archivedate = 25 April 2014}}</ref> همچنین پزشکان نیز می‌توانند بیماران را تشویق کنند تا همسران خود را برای بهره‌مندی از مراقب‌های بهداشتی به مراکز بفرستند.<ref>{{cite journal|last=Hogben|first=M|title=Partner notification for sexually transmitted diseases|journal=Clinical infectious diseases: an official publication of the Infectious Diseases Society of America|date= 1 April 2007|volume=44 Suppl 3|pages=S160–74|pmid=17342669|doi=10.1086/511429}}</ref> [[مرکز مبارزه با بیماری]] توصیه می‌کند که مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند، دست کم هر سال یک بار مورد آزمایش قرار گیرند.<ref>{{cite web|title=Trends in Sexually Transmitted Diseases in the United States: 2009 National Data for Gonorrhea, Chlamydia and Syphilis|url=http://www.cdc.gov/std/stats09/tables/trends-table.htm|publisher=[[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری|Centers for Disease Control and Prevention]]|date=22 November 2010|accessdate=3 August 2011| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jSCUxh | archivedate = 25 April 2014}}</ref>

[[مقاومت آنتی‌بیوتیکی]] در بین داروهای زیادی ایجاد شده‌است، از جمله [[ماکرولید]]ها، [[کلیندامایسین]]، و [[ریفامپین]].<ref name=ST10 /> در موارد زیادی، مقاومت در مقابل [[اریترومایسین]] (که خود نوعی ماکرولید است) مشاهده شده‌است و این دارو نتوانسته به عنوان درمانی برای سیفلیس مؤثر باشد. در مواردی که بیمار تحت درمان با استفاده از [[ماکرولید]]ها قرار می‌گیرد، باید به طوربه‌طور مرتب شرایط بیمار را بررسی نمود که آیا این نوع درمان مؤثر بوده یا مقاومت نشان داده‌است، همچنین میزان شیوع بیماری در یک نقطه جغرافیایی خاص می‌تواند عاملی برای مقاومت در مقابل دارو باشد که باید در نظر داشت. ترپونما پالیدوم‌های مقاوم در برابر ماکرولیدها بیش از همه در [[آمریکا]]، [[کانادا]]، [[اروپا]] و [[چین]] مشاهده شده‌اند، با این حال احتمال اینکه این گونه از پالیدوم‌ها توسط [[گردشگری|توریست]] یا مسافرت اشخاص به کشورهای دیگر منتقل گردند وجود دارد.<ref name=ST10 />

کلیندامایسین که خود گونه دیگری از آنتی‌بیوتیک‌هاست، در مواردی [[مقاومت آنتی‌بیوتیکی|مقاومت بیماری]] در برابر این دارو نیز مشاهده شده‌است. مطالعات نشان می‌دهد که ترپونما پالیدوم به طوربه‌طور ذاتی نسبت به کلیندامایسین مقاومت نشان می‌دهد و بر این اساس درمان با استفاده از این نوع آنتی‌بیوتیک ممکن است همواره مؤثر نباشد. همین مطلب در مورد ریفامپین هم صادق است و ترپونما پالیدوم مقاومت ذاتی در برابر ریفامپین از خود نشان می‌دهد.<ref name=ST10 />

به این دلیل که [[بنزیل پنی‌سیلین|پنی‌سیلین جی]] قابلیت چندانی در نفوذ به [[دستگاه عصبی مرکزی]] ندارد، برای درمان مبتلایان به [[سیفلیس عصبی]] توصیه می‌شود که به آنهاآن‌ها به مدت دست کم ۱۰ روز [[پنی‌سیلین]] با دوز بالا به صورت درون [[تزریق وریدی|وریدی تزریق]] شود.<ref name=Kent08 /><ref name=ST10 /> اگر فردی [[حساسیت دارویی|حساسیت]] داشته باشد، می‌توان برای درمان او از [[سفتریاکسون]] استفاده کرد یا تلاش کرد که حساسیت بدن به پنی‌سیلین را کاهش داد.<!-- Kent08 --> سایر علائم دیررس این بیماری را می‌توان با تزریق عضلانی پنی‌سیلین جی به مدت سه هفته درمان کرد.<!-- Kent08 --> اگر بدن بیمار واکنش نشان داد، می‌توان مانند سایر موارد از [[داکسی‌سایکلین]] یا [[تتراسایکلین]] برای مدت‌زمانی طولانی‌تر استفاده کرد.<!-- Kent08 --> درمان در این مرحله جلوی پیشروی بیشتر بیماری را خواهد گرفت، اما تأثیر چندانی بر جبران عوارضی که قبلاً رخ داده نخواهد داشت.<ref name=Kent08 />

آمار گرفته شده نشان می‌دهد که تنها در سال ۱۹۹۹، ۱۲ میلیون مورد جدید آلوده به سیفلیس در سراسر جهان مشاهده شد که بیش از ۹۰٪ آنهاآن‌ها در [[کشورهای در حال توسعه]] زندگی می‌کردند.<ref name=ST10 /> این بیماری در طول یک سال در میان ۷۰۰٬۰۰۰ تا ۱٫۶ میلیون نفر از زنان باردار دیده شده و منجر به [[سقط خودبه‌خودی]]، [[مرده‌زایی]] و سیفلیس مادرزادی شده‌است.<!-- Wood09 --> در [[آفریقای سیاه]]، سیفلیس علت تقریباً ۲۰٪ از [[مرگ پیرازایشی|مرگ و میرهای پیش از تولد]] می‌باشد.<ref name=Wood09 /> این میزان به نسبت در میان [[مواد مخدر|معتادان تزریقی]]، کسانی که مبتلا به ویروس [[اچ‌آی‌وی]] هستند و مردانی که با مردان دیگر آمیزش می‌کنند بیشتر است.<ref name="Coffin2010" /><ref name="Gao2009" /><ref name="Karp2009" /> در آمریکا، میزان سیفلیس از سال ۲۰۰۶ در مردان شش برابر بیشتر از زنان بوده‌است، در حالی‌که این نسبت در سال ۱۹۹۷ تقریباً مساوی بود.<ref>{{cite web|title=Trends in Reportable Sexually Transmitted Diseases in the United States, 2007|url=http://www.cdc.gov/std/stats07/trends.htm|publisher=[[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری|Centers for Disease Control and Prevention]](CDC)|date=13 January 2009|accessdate=2 August 2011| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jTsMoB | archivedate = 25 April 2014}}</ref> در سال ۲۰۱۰بیش از نیمی از مبتلایان به این بیماری [[آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار]] بودند.<ref>{{cite web|title=STD Trends in the United States: 2010 National Data for Gonorrhea, Chlamydia, and Syphilis|url=http://www.cdc.gov/std/stats10/tables/trends-table.htm|publisher=[[Centers for Disease Control and Prevention]] (CDC)|date=22 November 2010|accessdate=20 November 2011| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jUvhWE | archivedate = 25 April 2014}}</ref>

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که اگر سیفلیس درمان نشود، تا ۵۸ درصد احتمال مرگ فرد وجود دارد و با توجه به آمار مرگ و میر افراد بر اثر سیفلیس، میزان مرگ در مردان نسبت به زنان بیشتر بود است.<ref name=Kent08 /> شدت علائم سیفلیس در قرن‌های ۱۹ و ۲۰ میلادی کمتر بوده‌است، که علت آن تا حدودی به خاطر دسترسی به درمان مؤثر و تا حدودی به خاطر کاهش سرایت اسپیروکت‌ها بوده‌است.<ref name=Sec2010 /> با انجام درمان به موقع، این بیماری عوارض کمی خواهدکمی‌خواهد داشت.<ref name=Pri2008 /> سیفلیس خطر ابتلا به انتقال ویروس ایدز را دو تا پنج برابر می‌کند (در برخی از مراکز شهری ۳۰ تا ۶۰ درصد) و امکان ابتلا به عفونت‌های گوناگون وجود دارد.<ref name=Kent08 /><ref name=ST10 />

یکی از بدنام‌ترین پرونده‌های مشکوک [[اخلاق پزشکی]] ایالات متحده آمریکا در سده بیستم، [[آزمایش سیفلیس در تاسکیگی]] است.<ref>{{cite journal |author=Katz RV|title=The Tuskegee Legacy Project: Willingness of Minorities to Participate in Biomedical Research |journal=J Health Care Poor Underserved |volume=17 |issue=4|pages=698–715|year=2006 |month=November |pmid=17242525 |pmc=1780164 |doi=10.1353/hpu.2006.0126 |url=|author-separator=, |author2=Kegeles SS |author3=Kressin NR |display-authors=3 |last4=Green |first4=B. Lee |last5=Wang|first5=Min Qi |last6=James |first6=Sherman A. |last7=Russell |first7=Stefanie Luise |last8=Claudio|first8=Cristina}}</ref> این تحقیق در [[تاسکیگی]] و تحت حمایت خدمات بهداشت عمومی آمریکا (PHS) با همکاری [[مؤسسه تاسکیگی]] انجام گرفت.<ref name=CDCTime>{{cite web|url=http://www.cdc.gov/tuskegee/timeline.htm |title=U.S. Public Health Service Syphilis Study at Tuskegee | publisher = [[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری|Centers for Disease Control and Prevention]] | date = 15 June 2011 | accessdate=7 July 2010 | archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jXDcVi | archivedate = 25 April 2014}}</ref> این پژوهش در سال ۱۹۳۲، زمانی که سیفلیس شیوع گسترده‌ای داشت و هیچ نوع درمان امن و مؤثری برای آن وجود نداشت آغاز شد.<ref name=TUS00>{{cite journal|last=White|first=RM|title=Unraveling the Tuskegee Study of Untreated Syphilis|journal=Archives of Internal Medicine|date=13 March 2000|volume=160|issue=5|pages=585–98|pmid=10724044|doi=10.1001/archinte.160.5.585}}</ref> هدف این تحقیق اندازه‌گیری میزان پیشروی سیفلیسِ درمان‌نشده بود. تا سال ۱۹۴۷، پنی‌سیلین به عنوان درمان مؤثر سیفلیس اعتبار یافت و به طوربه‌طور گسترده‌ای برای درمان این بیماری به‌کار گرفته شد. با این حال، پژوهشگران به مطالعه خود ادامه دادند و به بیمارانی که داوطلبِ درمان بودند پنی‌سیلین ندادند.<ref name=CDCTime /> این مسئله به مجادله کشیده شد و برخی منابع دریافته‌اند که به بسیاری از بیماران پنی‌سیلین داده شده بود.<ref name=TUS00 /> این پژوهش تا سال ۱۹۷۲ پایان نیافت.<ref name=CDCTime />

همچنین آزمایش‌هایی مربوط به سیفلیس در [[گواتمالا]] از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸ انجام گرفت. این آزمایش‌ها با پشتیبانی [[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحده]] با همکاری برخی از وزیران و مقامات بهداشت گواتمالا در دوره حکومت [[خوان خوزه آریوالو]] انجام شدند. پزشکان، سربازان و زندانیان و [[بیماری روانی|بیماران روانی]] را بدون رضایت آگاهانه آنهاآن‌ها به سیفلیس و سایر بیماری‌های آمیزشی آلوده می‌کردند و سپس آنهاآن‌ها را با آنتی‌بیوتیک درمان می‌کردند. در اکتبر ۲۰۱۰، آمریکا به طوربه‌طور رسمی از گواتمالا برای انجام این آزمایش‌ها پوزش خواست.<ref>{{cite news |author= |coauthors= |title=U.S. apologizes for newly revealed syphilis experiments done in Guatemala|url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/10/01/AR2010100104457.html |quote=The United States revealed on Friday that the government conducted medical experiments in the 1940s in which doctors infected soldiers, prisoners and mental patients in Guatemala with syphilis and other sexually transmitted diseases.|work=[[واشینگتن پست|The Washington Post]] |date=1 October 2010 |accessdate=1 October 2010| archiveurl = http://www.webcitation.org/6P5jYIFvz | archivedate = 25 April 2014}}</ref>

عوامل زیادی بیماری سیفلیس را به عنوان یک بیماری که بتوان برای آن واکسن ساخت تبدیل می‌کند. از آنجایی که ترپونما پالیدیوم [[بیماری‌زایی|پاتوژنی]] انسانی است و در [[گونه (زیست‌شناسی)|گونه‌های جانوری]] دیگر دیده نمی‌شود،<ref>{{cite journal|last1=Salazar|first1=Juan C.|last2=Hazlett|first2=Karsten R.O.|last3=Radolf|first3=Justin D.|title=The immune response to infection with Treponema pallidum, the stealth pathogen|journal=Microbes and Infection|date=September 2002|volume=4|issue=11|pages=1133–1140|doi=10.1016/S1286-4579(02)01638-6}}</ref> با داشتن یک [[واکسن]] به راحتی می‌توان این بیماری را از بین برد.<!--<ref name="Vaccine">--> لازمه ساختن یک واکسن عوامل پیچیده‌ای هستند، از جمله اینکه واکسن باید توانایی جلوگیری از انتقال ترپونما پالیدیوم و همین‌طور HIV را داشته باشد.<!--<ref name="Vaccine">--> پژوهش‌هایی در زمینه ساخت واکسن برای این بیماری انجام شده‌است، اما هیچ‌یک از آنهاآن‌ها هنوز در [[صنایع داروسازی|صنعت داروسازی]] وارد نشده‌اند.<ref name="Vaccine">{{cite journal|last1=Cameron|first1=CE|last2=Lukehart|first2=SA|title=Current status of syphilis vaccine development: need, challenges, prospects.|journal=Vaccine|date=20 March 2014|volume=32|issue=14|pages=1602–9|pmid=24135571|doi=10.1016/j.vaccine.2013.09.053}}</ref>