استفراغ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 95.162.143.50 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۴:
 
استفراغ با ''قی کردن'' (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه [[مری]] به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد.
تهوع و استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به طوربه‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند.
معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است.
استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر [[عضلات دیافراگم]] و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است
خط ۲۸:
|Granisetron}}، دولاسترون {{به انگلیسی| Dolasetron}}
 
اندانسترون، گرانیسترون و دولاسترون جهت جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب شیمی‌درمانی و رادیوتراپی استفاده می‌شوند. این داروها همچنین در تهوع و استفراغ بعدازبعد از عمل، نیز موثرند. اما داروهای ارزانتر مانند [[دگزامتازون]] و [[دروپریدول]] نیز اثر مشابهی دارند.
 
آنتاگونیست‌های دوپامین: شامل فنوتیازین‌ها، بوتیروفنون‌ها و بنزامیدها از طریق بلوک رسپتورهای دوپامینی عمل می‌کنند.