دندان‌پزشکی کودکان: تفاوت میان نسخه‌ها

دندانپزشکان عمومی در صورت تمایل می‌توانند دو یا سه سال تحت آموزش این رشته قرار بگرند و مدرک تخصص دندانپزشکی کودکان را دریافت کنند. تفاوت دندانپزشکی عمومی با تخصص اطفال، خود بیانگر اعتماد و صداقتی است که برای کودکان در رابطه با دندانپزشکانشان قرار داده شده. به طوربه‌طور کلی یکی از اجزای این رشته، روانشناسی کودک است. دندانپزشک کودکان باید در تزئین مطب، ارتباط با کودکان و آموزش راهای پیشگیری از [[پوسیدگی دندان]] دقت لازم را داشته باشند تا ملاقات‌های میان کودک و دندانپزشک، لذت بخش باشد.

علاوه بر این، آنهاآن‌ها در راستای سلامت دندان‌های اولیه (دندان‌های شیری) فعالیت می‌کنند تازمانیتا زمانی که این دندان‌ها بیفتند. علت اهمیت دندان‌های شیری به این خاطر است که به بچه‌ها اجازهٔ جویدن درست را می‌دهد و این به خودی خود موجب سلامت تغذیه‌ای کودک می‌شود؛ همچنین این دندان‌ها به یادگیری تکلم در کودک و حفظ فضای مورد نیاز برای رشد دندان‌های دائمی کمک می‌کند.

نقش دندانپزشک کودکان با ورود کودک به مرحلهٔ نوجوانی تغییر می‌کند. آنهاآن‌ها متوجه حس «پیش خود مجسم سازی» بیمارانشان می‌شوند بنابراین در راستایی فعالیت می‌کنند تا نیازهای این [[گروه سنی]] را نیز برآورده سازند. آنهاآن‌ها به بیمارهایشان اطلاعاتی در خصوص روکش‌های دندان و دندان‌های عقل، می‌دهند.

دندانپزشک کودکان، سلامت دندان‌های کودک را ارتقاء می‌دهد و همچنین در نقش منبع اطلاعاتی در این خصوص برای والدین آنهاآن‌ها عمل می‌کند. انجمن دندانپزشکی کودکان آمریکا (AAPD) و انجمن پزشک کودکان آمریکا (AAP) توصیه می‌کنند که ملاقات با دندانپزشک باید هر شش ماه، پس از اولین رویش دندان در کودکان یا یک سال پس از تولد کودکان، صورت بگیرد؛ زیرا با معاینه‌یمعاینهٔ مرتب و تشخیص به موقع بیماری‌های دندان، می‌توان پوسیدگی دندان بچه‌ها را در همان مراحل اول رفع کرد. تشخیص به موقع بیماری‌های دهان برای سلامت [[دهان و دندان]] و عادت‌های تغذیه‌ای کودکان در آینده نقش مهمی دارد. در این راستا، برنامه‌های آموزشی برای والدین در خصوص [[مسواک زدن]]، [[نخ دندان]] و فلوئورید، اطلاعاتی راجع به انگشتان و عادت‌های جویدن پستانک در کودک، مشاورهٔ تغذیه و سایر اطلاعات در خصوص رشد کودک، داده می‌شود.