ناصرالدین قباچه: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از معزالدین غوری، قباچه همچنان مورد اعتماد و توجه [[قطب‌الدین ایبک]] بودو قطب الدین دختر خود را به همسری او درآورد. بعد از مرگ ایبک (۶۰۷)، هنگام فرمانروایی پسرش، آرام‌شاه، قباچه عازم سند شد و با غلبه بر سلسله محلی سومره/ سومرگان<ref>{{پک| هوشنگ خسروبیگی}}</ref> و تسخیر مناطق و شهرهایی چون مولتان، بهکر، دیبل {{به انگلیسی|Debal}}، لاهور، قسمت اعظم پنجاب و پاره‌ای از نواحی کنار [[دریای عرب]]، دولت بزرگی تشکیل داد.<ref>{{پک| محترم وکیلی سحر}}</ref> قلمرو بزرگی برای خود فراهم ساخت.<ref>{{پک| هوشنگ خسروبیگی}}</ref> قباچه پس از گسترش قلمرو، خطبه و سکه به نام خویش کرد و بدین‌ترتیب حکومتی مستقل تشکیل داد. به همین دلیل، وی را جزو شاهان سند به شماربه‌شمار آورده‌اند.<ref>{{پک| هوشنگ خسروبیگی}}</ref> در ۶۱۴ق/۱۲۱۷م التتمش ناصرالدین قباچه را از لاهور بیرون راند و سراسر پنجاب شمالی را گرفت.<ref>{{پک|افسانه منفرد}}</ref><ref>{{پک| هوشنگ خسروبیگی}}</ref>