حق پناهندگی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:St John of Beverley Sanctuary Stone.jpg|بندانگشتی|نماد سنگی باقیمانده از قرون وسطی یکی از چهارنشان پناهگاه سنت جان بورلی در شرق یورکشایر ]]

[[پرونده:Ontheemden uit Midden-Europa vinden asiel in ons land Weeknummer 50-48 - Open Beelden - 10692.ogv|بندانگشتی|دولت هلند پناهندگی را به چند صد سالمند از یوگسلاوی، لهستان، مجارستان و کشورهای بالتیک اعطا می کندمی‌کند. از زمان پایان جنگ جهانی دوم مردم در اردوگاه هااردوگاه‌ها در اتریش و آلمان غربی باقی ماندند. (فیلم خبری کوتاه(( هلندی))]]

ماده ۱۴ [[اعلامیه جهانی حقوق بشر]] می‌گوید: «هرکس حق دارد برای جلوگیری از تعقیب از آزار و شکنجه از گرفتن حق پناهندگی در سایر کشورها برخوردار شود.» کنوانسیون ۱۹۵۱ ملل متحد دربارهٔ وضعیت پناهندگان و پروتکل ۱۹۶۷ مربوط به وضعیت پناهندگان همچنین قوانین ملی مربوط به پناهندگی سیاسی را دنبال می‌کند. براساس این توافقنامه یک پناهنده (یا در معرض سرکوب مستقیم قرار گرفته ویا عوامل زیست‌محیطی باعث پناهندگی اش شده) فردی است که در خارج از قلمرو کشور مادری اش (و اگر ملیت ندارد در محل اقامت دائمی اش) به دلیل ترس از آزار و اذیت تحت محافظت قرار می‌گیرد. دسته‌بندی‌هایی که از موقعیت حفاظت شده برخوردار می‌شوند عبارتند از [[نژاد (انسان)|نژاد]] و [[قومیت]]، [[قبیله]]، [[ملیت]]، [[مذهب]]، عقاید سیاسی و عضویت یا مشارکت در هر گروه خاص اجتماعی یا فعالیت‌های اجتماعی؛ که با تفسیر قربانیان واقعی آزار و [[شکنجه]] در برابر تعقیب کنندگانشان بر اساس اصل نان رفولمان (ممنوعیت اخراج، برگرداندن اجباری) که نباید به کشور مبدأ که جان پناهنده در معرض خطر قرار می‌گیرد، بازگردانده شوند،قانونشوند، قانون بین‌الملل ایجاب می‌کند که پناهجویان از حفاظت بنیادین امنیت و بهبود وضعیت زندگی برخوردار باشند. این شامل حفاظت از هرگونه اخراج یا بازگشت به سرزمینی است که در آن، جان یا آزادی آنها در معرض تهدید باشد (اصل نان رفولمان).