موسیقی ایران پس از اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

نقش صفی‌الدین ارموی در توضیح این ادوار بسیار کلیدی بود چرا که وی نشان داد برای نواختن تمام این ادوار، هیچ فاصله‌ای افزون بر فواصلی که تا پیش از آن شناخته شده (از جمله وسطای زلزل) مورد نیاز نیست.ارموی نشان داد که هر دور (هر [[اکتاو]]) را می‌تواند متشکل از هجده نت و هفده فاصله دانست و نحوهٔ محاسبهٔ تمام این فواصل را نیز نشان داد. وی نشان داد که هر دودور از ترکیب یک [[دانگ (موسیقی)|دانگ]] کوچک (به اندازهٔ فاصلهٔ [[چهارم درست]]) و یک دانگ بزرگ (به اندازهٔ فاصلهٔ [[پنجم درست]]) تشکیل می‌شود و با معرفی هفت دانگ کوچک و دوازده دانگ بزرگ، جمعاً ۸۴ دور ''ملایم'' به دست آورد. بعد از او [[علی بن محمد جرجانی]] نشان داد که دانگ بزرگ را می‌توان به نوزده نوع تنظیم کرد و به این ترتیب ۱۳۳ دور ملایم و ''غریب به ملایم'' به دست آورد. نهایتاً عبدالقادر مراغه‌ای از این میان ۹۱ دور را درخورد توجه دانست.<ref>{{پک|معارف|۱۳۷۴|ک=ویژگی موسیقی اسلامی ایران|ص=۴۴۳}}</ref>