پروفسور [[ادوارد براون]] دربارهٔ حلاج می‌نویسد: "راست است، نویسندگانی که تراجم احوال اولیاء و اوتاد و پیران طریقت را نوشته‌اند؛ حسین بن منصور حلاج را اندکی به شکل دیگری معرفی کرده‌اند، لکن شهرت او به همان اندازه میان هم وطنانش پایدار است و شاعران صوفی منش مانند فرید الدین عطار نیشابوری و حافظ و امثالهم اکثر نام وی را با ستایش ذکر می‌کنند.<ref>[http://www.farhangsara.com/ferfaniran_halaje.htm حسین منصور حلاج<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> از بزرگترین حلاج پژوهان معاصر باید به دکتر محمد نجاری و دکتر کامل احمدنژاد اشاره کرد که تاکنون سه اثر دربارۀ حسین بن منصور حلاج نگاشته اند. نخست پایان نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی عنوان " تجلی سیمای حسین بن منصور حلاج در آیینه ادبیات نمایشی " که توسط محمد نجاری، به راهنمایی دکتر کامل احمدنژاد نگاشته شد. این پایان نامه نخست به سیمای تاریخی حلاج پرداخته، سپس تبلور ادبی حلاج را از زمان زندگی حلاج تا دوران معاصر بررسی کرده و سپس جنبه های نمایشی شخصیت حلاج پرداخته و حضور او را در ادبیات نمایشی فارسی و عربی، واکاوی کرده است. از همین پایان نامه مقاله ای با عنوان “HosseinIbn Mansur Hallaj in the Mirror of the Dramatic Literature” در مجله معتبر ” Life Science Journal” منتشر شده است. آخرین پژوهش مشترک دکتر محمد نجاری و دکتر کامل کامل احمدنژاد درباره حلاج، مقاله ای با عنوان " حلاج در آثار مولانا" است که در مجله علمی پژوهشی ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی منتشر شده است.
