لوئیزین هاومایر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[Fileپرونده:Louisine havemeyer prison special.jpg|thumbبندانگشتی|300px|لوئیزین هاومایر در سال ۱۹۱۹ م.]]

'''لوئیزین والدرون اِلدر هاومایر''' {{انگلیسی|Louisine Waldron Elder Havemeyer }} مجموعه‌دار هنری، فعال [[حقوق زنان]] و [[امور خیریه|نیکوکار]] اهل [[ایالات متحده آمریکا]] بود. وی همسر [[هنری آزبورن هاومایر]]، مالک [[:en:American Sugar Refining Company|بزرگ‌ترین کارخانه تصفیهٔ شکر]] در آمریکا بود.<ref>Louisine W. Havemeyer. 1922. [http://www.unz.org/Pub/Scribners-1922jun-00661 "The Prison Special: Memories of a Militant"] Scribners (June) pp.&nbsp;661–675.</ref>

خانهٔ اشرافی خانوادهٔ هاومایر به آدرس ۱ شرقی خیابان ۶۶ و [[خیابان پنجم (منهتن)|خیابان پنجم]] [[منهتن]] در شهر [[نیویورک]] واقع شده‌بود.<ref>[http://www.nytimes.com/1993/03/25/garden/a-tale-of-treasures-lost-and-memories-rekindled.html A Tale of Treasures Lost and Memories Rekindled], ''The New York Times''</ref>

== مجموعهٔ هنری ==

لوئیزین هاومایر در [[۶ ژانویه]] [[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] میلادی و پس از طی یک دورهٔ بیماری درگذشت. بر طبق وصیت‌نامه‌اش، حدود ۵٬۰۰۰ تابلوی باارزش غالباغالباً در شیوهٔ [[امپرسیونیسم]]، مجموعه‌های فاخری از سرامیک‌های چینی و زره‌خودهای ژاپنی و همچنین الیاف، پارچه‌های بسیار نفیس و گوبلن‌های مجموعهٔ خود را به [[موزه متروپولیتن نیویورک]] اهدا کرد.<ref>[http://www.nytimes.com/1993/03/25/garden/a-tale-of-treasures-lost-and-memories-rekindled.html A Tale of Treasures Lost and Memories Rekindled], ''The New York Times''</ref>

== پانویس ==