سوارکاری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Horse_of_Molavi.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|سر یک اسب در یکی از [[مینیاتور]]های ایرانی مربوط به یکی از دستنوشته‌های [[مثنوی مولوی]] از سال ۸۹۱ق. /۱۴۸۶م، با تزئینات سوارکاری.]]

<!-- توضیح شد زیرا تصویر حذف شده‌است.: [[پرونده: Asp.p.jpg|150px|بندانگشتی|اسب]] -->

اسب با انسان متفاوت است و همین تفاوت است که باعث جذابیت این رابطه می شودمی‌شود. هرچه بهتر بتوانیم طرف مقابلمان را درک کنیم و یادبگیریم که غرایز او را بفهمیم، رابطه ما بهتر می شودمی‌شود. رفتار پر از ترس اسب مغرضانه نیست، بلکه یک واکنش طبیعی برای حفاظت از خودش است.

اگر بتوانیم این احساس را در اسب ایجاد کنیم که ما از او حفاظت می کنیم،می‌کنیم، به ما اعتماد می کندمی‌کند و دیگر از هر فرصتی برای فرار استفاده نمی‌کند. با این حال حتی وقتی به ما اعتماد می کند،می‌کند، باز هم اسب حیوانی است که به طور طبیعی در گله به سر می بردمی‌برد. در موقعیت هایموقعیت‌های هراس آور نیز همواره به گله می پیونددمی‌پیوندد.<ref>آندریا ماریا زیلینگر: [http://www.amsillinger.com/fa/article/item/57- ارتباط با اسب].</ref>

سوارکار می‌تواند از روی حرکات و برخی از اعمال اسب متوجه منظور او شود. حرکات گوش‌های اسب در این مورد بسیار مؤثر است. به طور مثال، هنگامی که اسب گوش‌هایش را به سمت جلو می‌چرخاند و سرش را بالا می‌گیرد، به این معناست که صدایی او را نگران کرده‌است و او بادقت در حال پیدا کردن منبع صداست. یا هنگامی که اسب گوش‌هایش را در جهات مختلف می‌چرخاند و حرکت می‌دهد، به این معناست که با دقت اطرافش را تحت نظر دارد. گوش‌های مایل به سمت پایین در دو طرف سر اسب، نشان دهندهٔ تسلیم شدن و اطاعت اسب هستند. البته این حالت گوش‌ها در صورتی که لب‌ها به سمت پایین افتاده باشند، نشانهٔ [[خواب‌آلودگی]] است. اسبی که گوش‌هایش را می‌چرخاند و زبانش را بیرون می‌آورد، قصد سربه‌سر گذاشتن و بازی با سوارکار را دارد. اگر اسب گوش‌هایش را به سمت جلو مایل کند و سرش را کمی خم کند، یعنی به سوارکار (یا هر کس دیگری) اعتماد دارد. اگر گوش‌هایش را به سم عقب بچرخاند، یعنی چیزی باعث بی اعتمادیبی‌اعتمادی یا عصبانیت و ناراحتی او شده‌است. در صورتی که گوش‌هایش را به سمت عقب بخواباند، یعنی بسیار خشمگین است یا این که به شدت ترسیده‌است. در این صورت اسب می‌تواند بسیار خطرناک باشد و حمله کند. حرکت سر و پاهای اسب نیز می‌توانند در درک منظور او کمک کنند. اسبی که سرش را کمی پایین می‌آورد و ناگهان به‌شدت تکان می‌دهد، بدخلقی خود را نشان می‌دهد. هنگامی که پاهای جلویش را بر زمین می‌کوبد، عصبانیت یا بی‌قراری خود را ابراز می‌کند، در حالی که وقتی اسب پاهای عقبش را بر زمین می‌کوبد، می‌خواهد بفهماند که چیزی باعث ناراحتی او شده‌است (مثلاً مگس و...و…).

که معمولاً دارای سه مرحله هستند: مرحلهٔ درساژ (که در آن شیوه و جذابیت نمایش و رفتار و حرکات اسب سنجیده می‌شود.)، مرحلهٔ ماراتون (که امتحانی زمان بندیزمان‌بندی شده‌است و از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده‌است و معمولاً دارای موانعی طبیعی یا مصنوعی است. در آن مهارت، توانایی جسمی و سرعت اسب سنجیده می‌شود.) و مرحلهٔ آخر که عبارت است از حرکت در راه‌هایی که از اطراف، توسط توپ‌هایی (یا چیزهای دیگری) محدود شده‌است. گذشت وقت مجاز یا افتادن توپ باعث از دست رفتن امتیاز می‌شود.

* '''[[درساژ]]''' [[پرونده:Knabstrupper Baron.jpg|بندانگشتی|درساژ]] (حرکات نمایشی اسب‌های تربیت‌شده)، که در آن کیفیت ارتباط میان سوارکار و اسب سنجیده می‌شود. این مسابقات در زمین‌هایی مستطیل‌شکل به طول ۶۰ متر و عرض ۲۰ متر برگزار می‌شوند، و سوارکاران به ترتیب در زمین حاضر شده و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند. این برنامه‌ها می‌توانند مشخص‌شده یا آزاد باشند. داوران بر اساس تکنیک و دقت سوارکار و همچنین اطاعت و حرکات اسب و ارتباط میان آن دو، قضاوت کرده و بین صفر تا ده امتیاز می‌دهند. سوارکار باید سعی کند حرکاتش برای هدایت اسب تا حد امکان مخفی باشد و دیده نشود، به طوری که احساس شود ارتباط میان آن دو توسط [[تِلِپاتی]] انجام می‌گیرد. این کار ممکن است به نظر تماشاگران بسیار آسان بیاید، در حالی که نتیجهٔ تلاش چندین سال می‌باشد.

* '''[[پرش با اسب]]'''، که از متداول‌ترین مسابقات سوارکاری در جهان می‌باشد و مشابه مسابقات [[درساژ]] و استقامت است. [[پرونده:Springreiten1941.jpg|بندانگشتی|پرش]]

== '''مسابقات وسترن یا آمریکایی'''،آمریکایی، که ریشهٔ آن‌ها به مسابقات [[گاوچرانی]] برمی‌گردد. ==

* '''[[رشته ی پرش بااسب صحرایی]]'''

مسابقه یمسابقهٔ پرش صحرایی نیازهای بزرگی را از اسب درخواست می کندمی‌کند. زیرا هم استقامت در سرعت و هم نیاز یکباره به یک انرژی انفجاری برای پرش را از اسب تقاضا می داردمی‌دارد. این نکته بسیار حائز اهمیت است که هیچ اسبی در طبیعت چنین مسافتی را بدون توقف قادر به تاختن نیست. همچنین تنوع در موانع، اعتماد اسب به سوار خود را می طلبد،می‌طلبد، در حالی که آن از طرف دیگر مانع آگاه نیست.

= دربارهدربارهٔ اسب هااسب‌ها بدانید =

اسب هااسب‌ها در سن 4۴ سالگی به بلوغ کامل می رسندمی‌رسند.

 یک اسب مونثمؤنث بعد از 4۴ سالگی به نام مادیان صدا می شودمی‌شود.

 یک اسب مذکر بعد از 4۴ سالگی به نام نریان صدا می شودمی‌شود.

 اسباسب‌ها ها عموماعموماً بیش از 145۱۴۵ سانت قد دارند.

 به اسب هایاسب‌های کوچکتر از 145۱۴۵ سانت پونی گفته می شودمی‌شود.

 بیش از 200۲۰۰ نوع نژاد اسب در دنیا وجود دارد.

 دوران بارداری یک اسب 11۱۱ ماه است اما گاهی از 10۱۰ الی 12۱۲ ماه هم می شودمی‌شود.

 عمر متوسط اسب هااسب‌ها حدود 20۲۰ الی 25۲۵ سال می باشدمی‌باشد و پیر ترینپیرترین اسب دنیا 62۶۲ سال عمر کرده است.

نام علمی اسب "«اکوس کابالوس"» است.

 یک اسب با وزنی حدود 450۴۵۰ کیلوگرم تقریباتقریباً 50۵۰ لیتر خون در بدن دارد.