نودشه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Modernbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۴۶:
 
== تاریخ نودشه ==
درسال ۱۱۵۱ (هجری قمری) نادر شاه افشار پس از غلبه بر سردار مشهور عثمانی توپال عثمان پاشا و فتح بغداد به هنگام عبور از اورامانات تمامی مردم دو منطقه پرجمعیت را یکی  فاوج  (همان پاوه) و دیگرینودیجه  (همان نودشه) نام داشت که مردان دلیر و جنگجویی بودند و در عین حال هم تیر اندازان ماهر و هم باروت سازان قابلی بودند به سمت  استرآباد  (نام قدیم گرگان در استان گلستان) کوچ داد که هم عاملین تجهیز سپاه او باشند و هم سدی عظیم در برابر ترکمن ها،ترکمن‌ها، که هرازگاه به استرآباد و اطرافش شبیخون می زدندمی‌زدند و غارت و… می کردندمی‌کردند.
 
نادرشاه  مسئولیت آنها را برعهده دو شخص واگذار کرد ؛کرد؛ مردم فاوج را برعهده شخصی به نام “میرزا «میرزا شفیع بیک پاوه ای” ای» و مردم نودیجه را برعهده شخصی به نام “محمد «محمد بیگ نودیجه ای” ای» که با انسجام و اتحاد این دو طایفه ، ترکمنطایفه، هاترکمن‌ها میخکوب شدند.
 
پس از سرکوب ترکمن هاترکمن‌ها توسط مردم فاوج (پاوه) و نودیجه (نودشه) نادر شاه اجازه برگشت به آنها را نداد (البته به احتمال بسیار زیاد خود بزرگان مردم پاوه و نودشه نیز خود تمایلی به برگشت نداشتند ؛نداشتند؛ چون زمینهایی که در کردکوی و نودیجه به پاس خدماتشان در اختیار آنها گذاشته شده بود بسیار حاصلخیز تر و مرغوب تر بودند) و آنها را در دو منطقه اسکان داد :
* مردم فاوج (همان پاوه) را در منطقه ای از گلستان که بعدها به مناسبت کرد بودن آنها  کردکوی  نام گرفت .
* مردم نودیجه (نودشه) را در منطقه ای اطراف کرد کوی که امروزه این منطقه  ” نودیجه”  نام دارد .<ref name="pavehpress.ir">{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.pavehpress.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AAاسارت-%D9%88و-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D8%AFتبعيد-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85مردم-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87پاوه-%D9%88و-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87نودشه-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7توسط-%D9%86%D8%A7نا/|نشانی=|عنوان=}}</ref><ref name="salampaveh.ir">{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.salampaveh.ir/60398/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AAاسارت-%D9%88و-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D8%AFتبعید-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85مردم-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87پاوه-%D9%88و-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87نودشه-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7توسط-%D9%86ن/|نشانی=|عنوان=}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/17|وب‌گاه=http://www.noryaw.ir/23512-2/|نشانی=|عنوان=}}</ref>
 
این اسارت و تبعید  مردم فاوج  (همان پاوه)  و نودیجه  (همان نودشه) که حدود سیصد سال قبل رخ داد به تبعید تمامی مردم فاوج (همان پاوه) و نودیجه (همان نودشه) منجر گردید ؛گردید؛ به حدی که این دو منطقه خالی از سکنه شدند و بعدها عشایر و ایلهای هورام و جاف (مثلا ایل جاف ولدبیگی ) که در حال ییلاق و قشلاق در اورامانات بودند با مشاهده خالی از سکنه شدن این دومنطقه خوش آب و هوا و حاصلخیز در این دو منطقه سکونت یافتند و  پاوه امروزی  و  نودشه امروزی  را تشکیل دادند که قدمت این دو شهر جدید بیشتر از سیصد سال نمی‌رسد .
• مردم فاوج (همان پاوه) را در منطقه ای از گلستان که بعدها به مناسبت کرد بودن آنها کردکوی نام گرفت .
 
اما پاوه ای هاییای‌هایی که اجداد آنها از زمانهای باستان در فاوج (همان پاوه) ساکن بوده اند ؛بوده‌اند؛ همین نوادگان فاوجی هایفاوجی‌های تبعید شده به منطقه  کردکوی  استان گلستان و نودشه ای هاییای‌هایی که اجداد آنها از زمانهای باستان در  نودیجه  (همان نودشه) ساکن بوده اندبوده‌اند نوادگان همین مردم ساکن در آبادی هایآبادی‌های منطقه نودیجه در استان گلستان میباشند می‌باشند.<ref name="pavehpress.ir" /><ref name="salampaveh.ir" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.noryaw.ir/23512-2/|نشانی=|عنوان=}}</ref>
• مردم نودیجه (نودشه) را در منطقه ای اطراف کرد کوی که امروزه این منطقه ” نودیجه” نام دارد .<ref name="pavehpress.ir">{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.pavehpress.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%86%D8%A7/|نشانی=|عنوان=}}</ref><ref name="salampaveh.ir">{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.salampaveh.ir/60398/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%AA%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D9%88%D9%87-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%86/|نشانی=|عنوان=}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/17|وب‌گاه=http://www.noryaw.ir/23512-2/|نشانی=|عنوان=}}</ref>
 
این اسارت و تبعید مردم فاوج (همان پاوه) و نودیجه (همان نودشه) که حدود سیصد سال قبل رخ داد به تبعید تمامی مردم فاوج (همان پاوه) و نودیجه (همان نودشه) منجر گردید ؛ به حدی که این دو منطقه خالی از سکنه شدند و بعدها عشایر و ایلهای هورام و جاف (مثلا ایل جاف ولدبیگی ) که در حال ییلاق و قشلاق در اورامانات بودند با مشاهده خالی از سکنه شدن این دومنطقه خوش آب و هوا و حاصلخیز در این دو منطقه سکونت یافتند و پاوه امروزی و نودشه امروزی را تشکیل دادند که قدمت این دو شهر جدید بیشتر از سیصد سال نمی‌رسد .
 
اما پاوه ای هایی که اجداد آنها از زمانهای باستان در فاوج (همان پاوه) ساکن بوده اند ؛ همین نوادگان فاوجی های تبعید شده به منطقه کردکوی استان گلستان و نودشه ای هایی که اجداد آنها از زمانهای باستان در نودیجه (همان نودشه) ساکن بوده اند نوادگان همین مردم ساکن در آبادی های منطقه نودیجه در استان گلستان میباشند .<ref name="pavehpress.ir"/><ref name="salampaveh.ir"/><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=هادی محمودی|کد زبان=|تاریخ=1396/04/15|وب‌گاه=http://www.noryaw.ir/23512-2/|نشانی=|عنوان=}}</ref>
 
== پوشش گیاهی ==
سطر ۶۷ ⟵ ۶۵:
 
== خوراک و مناسبتها ==
انواع غذاهای محلی و لذیذ در شهر نودشه توسط زنان کدبانوی شهر تهیه می‌شوند. یاپراخ یا دلمه برگ مو، ترخینه محلی، کیلانه، کلوچه فرحی، آش گیاهان کوهستانی شامل چندین گیاه غنی از ویتامین و املاح معدنی، آبگوشت و...و… از غذاهای محلی نودشه می‌باشد.
شهروندان نودشه همچون سایر مسلمانان اعیاد دینی از جمله عید فطر، عید قربان و میلاد پیامبر اسلام را ارج می‌نهند و آداب و رسوم این ایام را به طرز زیبایی به جا می‌آورند یکی از مراسم‌های ایام عید فطر و قربان که در کل منطقه وشاید همه دنیا منحصربه‌فرد می‌باشد تهیه کباب در شامگاه روز عرفه قربان و رمضان است در این روزها ده‌ها راس دام ذبح شده و تمامی شهروندان در شامگاه با روشن نمودن آتش در پشت بامهای خود کباب گوشت میل می‌نمایند در این روزها به دلیل ذبح گوشت توسط خیرین به صورت صدقه هیچ خانواده‌ای بدون گوشت نبوده و این رسم توسط همه شهروندان زنده نگه داشته می‌شود. همچون سایر مناطق ایران زمین شهروندان نودشه عید باستانی نوروز را به شادی و سرور می‌نشینند در این خصوص نیز باز شهروندان نودشه رسمی مختص خود دارند که از پیشینیان خود به ارث برده‌اند در حالی که سایر مردم ایران در روز چهارشنبه سوری آتش روشن می‌کنند شهروندان نودشه همچون رسم کهن و باستان در ساعات پایانی آخرین روز اسفند آتش روشن نموده و بدین‌صورت غم و سختیهای سال پیش را با امید به روشنایی در فردای سال نو خاکستر می‌نمایند
 
سطر ۷۶ ⟵ ۷۴:
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
== پیوند به بیرون ==