پس از استعفای رضاشاه در شهریور بیست شهریور و ورود نیروهای متفینمتفقین به ایران، نخستین انتقادها بر قرارداد ۱۹۳۳ در [[دوره چهاردهم مجلس شورای ملی]] انجام شد. در یک نطق [[محمد مصدق]] در زمینه این قرارداد در مجلس چهاردهم می‌گوید:<ref>نگاهی به کارنامه سیاسی دکتر مصدق، جلال متینی، صفحهٔ ۱۵۵ و صفحه ۴۲۳ و صفحهٔ ۴۲۵</ref> {{گفتاورد|{{کوچک}}«اگر [[امتیاز دارسی]] تمدید نشده بود، در سال ۱۹۶۱ م (۱۳۴۰ خ) به بعد دولت نه تنها به صدی ۱۶ عایدات حق داشت، بلکه صدی صد عایدات حق دولت بود؛ بنابراین صدی ۸۴ از عایدات که در ۱۹۶۱ م حق دولت می‌شود، بر طبق قرارداد جدید کمپانی آن را تا ۳۲ سال دیگر می‌برد. صدو بیست و شش میلیون لیره انگلیس از قرار ۱۲۸ ریال، ۱۶۰۱۲۸۰۰۰۰۰۰ ریال می‌شود و تاریخ عالم نشان نمی‌دهد که یکی از افراد مملکت به وطن خود در یک معامله ۱۶ بیلیون و ۱۲۸ هزار ریال ضرر زده باشد و شاید مادر روزگار دیگر نزاید کسی را که به بیگانه چنین خدمتی کند.»{{پایان کوچک}}}}
در همین مجلس بود که طرح تحریم امتیاز نفت در آذر ۱۳۲۳ تصویب شد.<ref>{{پک|گروه مطالعات بنیادین حکومتی|۱۳۸۵|ک=تاریخ مجالس قانونگذاری ایران|ص=۴۳–۴۴|رف=مپ}}</ref>
