جلالالدین مسعودشاه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
صفحهای تازه حاوی «جلال الدین مسعودشاه بن شرف الدین محمودشاه، از فرمانروایان خاندان اینجو در...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
جلال الدین مسعودشاه بن شرف الدین محمودشاه، از فرمانروایان خاندان [[اینجو]] در قرن هشتم هجری بود. وی برادر بزرگ تر [[امیر غیاث الدین کیخسرو]] و [[
مسعودشاه در سال ۷۳۸ هجری قمری به طلب میراث حکومت پدر بر جنوب ایران به شیراز آمد و بر فارس مسلط شد<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۶</ref>. وی در عصر نزاع حکومتهای رودرو که سرانجام به حذف اغلب خاندانهای متنازع و بالا آمدن خاندان [[آل مظفر]] و خاندان [[ایلکانی]] منجر شد، سخت مورد حمایت [[امیر حسن بزرگ ایلکانی]] بود و این امیر، مسعودشاه را در برابر چوپانیان و مظفریان، پشتیبان بود. سبب این پشتیبانی، پیوند سببی دو خاندان ایلکانی و اینجو بود بدین سان که مسعودشاه، [[سلطان بخت]] را در ازدواج داشت و این سلطان بخت، خواهر [[دلشادخاتون]]، بیوه [[سلطان ابوسعید ایلخانی]] و همسر امیر حسن بزرگ ایلکانی بود و این پیوند در نزاعهای قدرت موجب همگرایی اینجویان و ایلکانیان در برابر دیگر قدرتهای متنازع از قبیل آل مظفر و چوپانیان شده بود.
مسعودشاه در سال ۷۴۳ هجری در یکی از میدان های شیراز به دست [[یاغی باستی]] از پسران [[امیر چوپان]] کشته شد. پس از آن حادثه، برادرش امیر شیخ ابواسحاق با عنوان شاه شیخ ابواسحاق فرمانروایی جنوب ایران را برعهده گرفت<ref>حسن مکارمی، راز حافظ: ص۴۸</ref>.
حافظ که در عهد مسعودشاه اینجو در آغاز جوانی به سر میبرد، از این فرمانروای نیکوکار در قطعه ای بدین مطلع یاد کرده است:
|