'''مسعود روغنی زنجانی''' استاد [[اقتصاد]] و [[توسعه اقتصادی]] دانشکده اقتصاد [[دانشگاه علامه طباطبایی]] و (معاون رئیس جمهور و رئیس [[سازمان برنامه و بودجه]] دولت [[میرحسین موسوی]] و [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]] )'''بود.
==منابع==
دکتر مسعود روغنی زنجانی استاد توسعه اقتصادی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران که پس از سال های بسیار در امر برنامه ریزی ملی، بودجه بندی استراتژیک کشور و کارهای اقتصادی و سیاسی اینک در یک مرکز پژوهشی ملی در نیاوران تهران شاغل است، آرام، بدون حضور در مجامع سیاسی، رسانه ای و تقریبا گم نام زندگی اجتماعی و سیاسی و حتی علمی دارد. او کیست؟ به خصوص با نخستین مصاحبه مطبوعاتی آقای مهندس میرحسین موسوی نخست وزیر سال های جنگ در اوائل انقلاب اسلامی که اینک نامزد دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی است و اعلام داشته که یکی از اصلی ترین و استراتژیک ترین برنامه های او در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری احیا و زنده سازی مراکز تصمیم گیری و شوراها و سازمان های کارشناسی است. در کنار شوراهای مختلف تعطیلی عملی امروز سازمان بزرگی به نظر همه ی اندیشمندان، فرهیختگان، کارشناسان، مدیران، تصمیم سازان و تصمیم گیران می آید، به نام سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان های برنامه و بودجه استان ها، که امروزه در کلان کشوری و ملی به عنوان یکی از معاونت های ریاست جمهوری و در استان ها زیر نظر استانداران قرار دارد. هیچ مدیر پایه، میانی و عالی در سازمان های کشور، هیچ استاد مدیریت و اقتصاد، جامعه شناس و... وقتی نام سازمان برنامه و بودجه کشور و یا سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور را می شنود نمی تواند به نام رئیس سالیان بسیار دراز آن، توجه نکند. آقای مسعود روغنی زنجانی که سال ها معاون نخست وزیر، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه بود و معاونان و مدیران برجسته ای چون دکتر جمشیدی،دکتر احمد رهگذر، دکتر شهسواری خجسته، دکتر ستاری فر،دکتر عسگری آزاد، دکتر معینی فر، دکتر فرشباف، دکتر برادران شرکا، دکتر رشید اصلانی، دکتر نیلی، دکتر اکرمی، مسعود نجمی، فاضلی و مهندس جاودان داشته است. مسعود روغنی زنجانی سیاست مدار و اقتصاددان برجسته ایرانی میان سال است، فرزند مرحوم حاج رضا روغنی زنجانی از پیشکسوتان بازار زنجان، متولد شده شهر زنجان و برادر دانشجوی شهید، ودود روغنی زنجانی است. او تحصیل کرده اقتصاد، گرایش توسعه اقتصادی در کشور امریکا است، مردم کشور ما او را از زمانی می شناسند که در نوفلوشاتو، از دانشجویان محافظ حضرت امام خمینی (ره) بوده؛ در مدرسه رفاه، علوی و ... حضور داشته است و از نسل اول مبارزان انقلاب اسلامی ایران به شمار می آید. تا اینکه در مراحل کارشناسی و مدیریت به میدان بهارستان تهران آمد و در سازمان برنامه و بودجه، مراحل مدیریت سازمانی را طی کرد و سالیان بسیار معاون مهندس میرحسین موسوی نخست وزیر وقت ایران بود؛ با آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت، با آیت الله هاشمی رفسنجانی در دورانی که ایشان رئیس مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور بودند و با سید محمد خاتمی در دوره ریاست جمهوری وی به عنوان همکار عضو هیات دولت و ... هم کاری کرده است. در روزها و ماه ها و سال های سخت جنگ، که در کنار هزینه های بسیار بالای جنگ تحمیلی، کشور در تحریم سخت اقتصادی بود با خرد جمعی و کار کارشناسی هم کاران آن چنان برنامه سالیانه بودجه کوتاه مدت و میان مدت و برنامه های پنج ساله و بلند مدت چشم انداز ارائه کرد و بودجه آن را از منابع محدود تامین و مدیریت کرد که از افتخارات او و سازمان او به شمار می رود. اینک که میرحسین موسوی پس از بیست سال سکوت می آید و در انتظار پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و مدیریت کلان قوه مجریه کشور است، از یار دیرین برنامه ریز و اقتصاد دان مجرب او یاد می شود
در تاریخ 27 دیماه سال 1363، سازمان برنامه و بودجه به وزارت برنامه و بودجه تغییر وضعیت داد. در 13 اسفند سال1363 مسعود روغنی زنجانی (دارای مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد از آمریکا) توسط نخست‌وزیر وقت (میرحسین موسوی) به سمت قائم‌مقام نخست وزیر در سازمان برنامه منصوب شد؛ انتصابی که به‌رغم ایجاد تغییر و تحولات گسترده در سازمان برنامه و تغییر دولت‌‌ها، بیش از 13 سال دوام آورد. پس از حدود 8 ماه فعالیت روغنی زنجانی در سمت قائم مقامی نخست وزیر، در 8 آبان 1364 به عنوان اولین وزیر برنامه و بودجه انتخاب شد و در این سمت تا 11 شهریور 1368 فعالیت کرد.
*[http://www.rastak.com/showtext.php?id=2476 همه چیز درباره سازمانی که دیگر نیست!]
روغنی زنجانی توسط دولت اول سازندگی (هاشمی رفسنجانی) در 11 شهریور سال 1368مجددا به سمت ریاست سازمان برنامه و بودجه منصوب شد. با رویکرد دولت سازندگی به برنامه‌ریزی اقتصادی برای بازسازی اقتصاد به شدت آسیب‌دیده از جنگ 8 ساله و آزاد سازی اقتصاد به شدت دولتی شده ایران پس از انقلاب، سازمان برنامه عملا به راس هرم مدیریت اقتصاد ایران بازگشت و به تولید برنامه‌های اقتصادی که از عمرانی به توسعه تغییر نام داده شد، پرداخت. اولین تولید سازمان احیا شده برنامه و بودجه، برنامه اول توسعه اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی است. برنامه در یک ماده واحده و52 تبصره برای اجرا در مدت 5 سال (1372- 1368) تهیه و به هیات دولت ارائه شد. برنامه اول توسعه در تاریخ 11 بهمن 1368 به تصویب مجلس شورای اسلامی‌‌‌رسید (سازمان برنامه، 1368) متوسط نرخ رشد اقتصادی سالانه 1/8درصد در سال الگوی برنامه، برنامه‌ریزی جامع اقتصادی و استراتژی برنامه جایگزینی واردات با حمایت از صنایع داخلی و کاهش وابستگی به درآمد نفت تعیین شده‌است (سازمان برنامه، 1368). برنامه اول توسعه در اجرا با مشکل روبه‌رو شد و به اهداف خود از جمله رشد اقتصادی انتخاب شده، دست نیافت.
پس از پایان برنامه اول در 29 اسفند 1372 به دلیل بروز تحولات و مشکلات اقتصادی ناشی از اجرای آن که قابل پذیرش از طرف عامه مردم و اغلب مسوولان حاکمیت نبود، برنامه بعدی با تاخیر دوساله تهیه و به اجرا گذاشته شد. برنامه دوم توسعه اقتصادی- اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی دریک ماده واحده و 101 تبصره برای اجرا در مدت 5 سال (1378-1374) تهیه و به هیات دولت و سپس مجلس ارائه شد و در تاریخ 20 آذر 1373به تصویب مجلس شورای اسلامی‌‌‌رسید (سازمان برنامه، 1374). هدف رشد برنامه دوم، 1/5درصد، الگوی برنامه دوم، برنامه‌ریزی جامع اقتصادی و استراتژی برنامه، رشد و توسعه پایدار، حمایت از صنایع داخلی و کاهش وابستگی به درآمد نفت انتخاب شده است (سازمان برنامه‌و بودجه، 1374). این برنامه نیز که در راستای برنامه اول توسعه و در جهت آزادسازی اقتصاد ایران تهیه شده به برنامه دوم تعدیل اقتصادی شهرت یافت. در سال اول برنامه دوم توسعه، پس از کناره‌گیری تیم تعدیل اقتصادی از کادر مدیریت سازمان برنامه، روغنی زنجانی نیز از ریاست سازمان برنامه کناره گرفت و در 11 مرداد سال 1374 حمید میرزاده (دارای تحصیلات دکترای پلیمر از استرالیا) توسط رییس دولت دوم سازندگی(هاشمی رفسنجانی) به سمت ریاست سازمان برنامه انتخاب شد
