محمدنبی بن احمد تویسرکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

چیزی نزد او پراهمیت‌تر از دانش معصومین (ع) و خدمت به فرهنگ ناب آنان، نبود. علاوه بر وعظ و گفتار، به نوشتن و تألیف نیز می‌پرداخت. پاره‌ای از آثارش را در زمان حیات به چاپ رسانید. از آثار فقهی و اصولی او می‌توان به کتابهای «جامع المسائل» در فقه شیعه در چندین مجلد، «مقداریة» که بحثی فقهی در اوزان و مقادیر شرعی و عرفی است، «نهایة الأفکار» و «الرسالة الارشادیة» و «الرضاع» و «لب المسائل» و «منازعة المحققین» اشاره کرد.

 

محدث تویسرکانی علاوه بر نگارش آثاری که در علم اصول داشت، در شناخت حدیث و تتبع در روایات و دسته‌بندی و شرح آنها سعی می‌ورزید. ثمرة سالهای پایانی عمرش را کتاب حدیثی «لئالی الأخبار» پر کرد، که کتابی در سیر و سلوک متشرعانه است. وی که در دسته‌بندی احادیث و ارائة فهرستوارة موضوعات حدیثی کار کرده‌است، نتائجی از اینگونه دریافت‌های حدیثی را همراه با نکات ظریف و حکایات دلنشین به خواننده کتاب ارائه می‌کند. این کتاب حدیثی در سه مجلد رحلی در مدت شش سال به انجام رسیده‌است. چاپ سنگی نخست کتاب، توسط مؤلف تصحیح شده و غلطنامه‌ای برای آن در پایان آورده شده‌است.