جنبش پیشگیری از بارداری ایالات متحده: تفاوت میان نسخه‌ها

هرچند که درمانگاه‌های پیشگیری از بارداری در سال‌های پایانی دههٔ ۱۹۲۰ رواج بیشتری پیدا کردند، اما جنبش هنوز با چالش‌های عمده‌ای روبه‌رو بود: هنوز بخش عظیمی از جامعهٔ پزشکی در مقابل پیشگیری از بارداری مقاومت نشان می‌دادند؛ حمایت و طرفداری از پیشگیری از بارداری، در [[فهرست سیاه]] [[صنعت رادیو]] قرار گرفته بود، قوانین ایالتی و فدرال با وجود آن که اجرا نمی‌شدند، اما همچنان پیشگیری از بارداری را غیرقانونی می‌شمردند.<ref>McCann (1994), pp. 67–68 (medical resistance).{{سخ}}Chesler, p. 220 (blacklisting).{{سخ}}McCann</ref><ref group="یادداشت">(1994),قوانین: pp.از 68–69سال (laws:۱۹۲۱ advocatesمدافعان triedبه repeatedlyطور fromمداوم 1921سعی onwardsکردند toقوانین haveضد anti-contraceptionپیشگیری lawsرا removedاز fromکتاب‌ها theحذف books,کنند، butاما theirتلاش‌هایشان effortsبه‌ندرت rarelyاز madeکمیته itخروجی outداشت. ofببینید: committeeMcCann (1994), pp. 68–69.)</ref>

اصلی‌ترین نیروی مخالف با پیشگیری از بارداری کلیسای کاتولیک بود که به بسیج مخالفان و انجام تظاهرات بسیار علیه پیشگیری از بارداری در چندین محل مختلف در طی دههٔ ۱۹۲۰ دست زد.{{sfn|Engelman|2011|pp=146–147}} کاتولیک‌ها، [[شورای شهر]] [[سیراکیوس، نیویورک|سیراکیوس]] را متقاعد کردند تا سنگر را از انجام سخنرانی در سال ۱۹۲۴ منع کند. [[شورای ملی رفاه کاتولیک‌ها]] علیه پیشگیری از بارداری به مذاکره و لابی پرداخت. سازمان برادری کاتولیک، [[شوالیه‌های کلمبوس]]، هتل‌هایی را که میزبان مناسبت‌ها و کنفرانس‌های پیشگیری از بارداری بودند، تحریم کرد. رئیس پلیس کاتولیک [[آلبانی، نیویورک|آلبانی]] سنگر را از سخنرانی در آنجا منع کرد. شهردار کاتولیک بوستون [[جیمز مایکل کرلی|جیمز کرلی]] سنگر را از سخنرانی در انظار عمومی منع کرد. چندین شرکت خبری نیز تحت فشار کاتولیک‌ها از انتشار مقالات مرتبط با پیشگیری از بارداری سر باز زدند.{{sfn|Engelman|2011|pp=147–148}}<ref>Chesler, p. 220 (newsreels).</ref> اما سازمان پیشگیری از بارداری آمریکا با دعوت خبرنگاران و رسانه‌ها برای بیان دلایلش از تحریم‌ها به نفع خود استفاده می‌کرد و از این طریق همدردی عموم جامعه را دریافت می‌نمود.{{sfn|Engelman|2011|pp=148}} با این حال قدرت لابی کاتولیک‌ها در [[قوه مقننه|قوهٔ مقننه]] زیاد بود و با استدلال آن که پیشگیری از بارداری غیرطبیعی، مضر، غیرقابل قبول و خارج از نجابت است، باعث منع چندین طرح از جمله طرح پیشنهادی مری دنت در سال ۱۹۲۴ در راستای ممانعت از قوانین پیشگیری از بارداری شد.{{sfn|Engelman|2011|pp=148}}<ref group="یادداشت">Forجهت بررسی aدقیق detailedاعتراضات discussionمذهبی ofبه religiousپیشگیری objectionاز toبارداری، birthنگاه control,کنید seeبه: Tobin, Kathleen (2001), ''The American Religious Debate Over Birth Control, 1907–1937'', McFarland.</ref>

پیش از ظهورِ جنبش پیشگیری از بارداری، [[به‌نژادی]] در اروپا و ایالات متحده محبوبیت زیادی کسب کرده بود و این موضوع به‌طور گسترده در مقالات، فیلم‌ها و سخنرانی‌ها مورد بحث قرار می‌گرفت.{{sfn|Engelman|2011|pp=131}}<ref>[[Richard Lynn|Lynn, Richard]], (2001), p. 18.{{سخ}}For</ref><ref agroup="یادداشت">برای detailedبررسی discussionدقیق ofسنگر [[Margaretو Sanger#Eugenics|Sangerبه‌نژادی، andنگاه Eugenics]],کنید seeبه: Ordover, Nancy (2003), ''American eugenics: race, queer anatomy, and the science of nationalism'', University of Minnesota Press, pp. 137–158.</ref> به‌نژادها احساسات چندگانه‌ای نسبت به پیشگیری از بارداری داشتند: آن‌ها نگران بودند که این امر باعث تشدید تفاوت [[میزان زاد ولد|نرخ تولد]] میان [[نژاد (انسان)|نژاد]] «برتر» و «پست‌تر» بشود. اما در عین حال متوجه ارزش این ابزار جهت «بهبود نژاد» نیز بودند.{{sfn|McCann|1994|pp=107–110}} رهبران جنبش پیشگیری از بارداری هیچگاه به‌نژادی را هدف اصلی خود قرار ندادند و به جای آن بر روی آزادی بیان و حقوق زنان تمرکز داشتند، اما حدود سال ۱۹۲۰، آن‌ها در اندیشهٔ یافتن دلایل یکسانی برای ایدهٔ به‌نژادی بودند به این امید که با گره زدن این موضوع به به‌نژادی، حمایت گسترده‌تری را برای پیشگیری از بارداری به دست آورند.{{sfn|Engelman|2011|pp=132–133}}<ref>Free speech as primary goal: McCann (2010), pp. 750–751.</ref>{{sfn|McCann|1994|pp=59}} با پیوند خوردن ایده به‌نژادی با جنبش پیشگیری از بارداری از طریق دلایلی همچون مرتبط بودن تولد بیش از حد با فقر و همینطور جرم و بیماری، به‌نژادی توانست به جنبش پیشگیری از بارداری کمک نماید.{{sfn|McCann|1994|pp=124–125}}{{sfn|Engelman|2011|pp=134}} سنگر دو کتاب در اوایل دههٔ ۱۹۲۰ با نام‌های «''زن و نژاد جدید''» و «''محور تمدن''» انتشار داد که به تأیید به‌نژادی می‌پرداختند.{{sfn|Engelman|2011|pp=132–133}} سنگر و دیگر طرفداران به‌نژادی به تأیید به‌نژادی منفی (که باززایی افراد «پست» را تقبیح می‌کرد) می‌پرداختند. اما از [[اتانازی|مرگ آسانی]] یا به‌نژادی مثبت (که ''افراد برتر'' را به باززایی تشویق می‌کرد) حمایتی نمی‌کردند.{{sfn|McCann|1994|pp=110–113}}{{sfn|Engelman|2011|pp=134}} بسیاری از طرفداران به‌نژادی از حمایت از جنبش پیشگیری از بارداری خودداری کردند، چرا که سنگر، اعتقاد داشت «وظیفهٔ اصلی زن در قبال خودش است، نه در قبال دولت» و بر این اصل پافشاری می‌نمود.{{sfn|Engelman|2011|pp=134}}

مانند بسیاری از آمریکاییان سفیدپوست، در دههٔ ۱۹۳۰، برخی از رهبران جنبش پیشگیری از بارداری بر این باور بودند که نژاد افراد دارای پوست روشن‌تر برتر از نژاد افراد دارای پوست تیره‌تر است.<ref>McCann (1994), pp. 150–4. Bigotry: p. 153.{{سخ}}See</ref><ref alsogroup="یادداشت">همچنین ببینید: ''The Selected Papers of Margaret Sanger, Volume 1'', p. 45.</ref> آن‌ها معتقد بودند که [[سیاه‌پوستان آمریکا]] عقب‌ماندهٔ ذهنی هستند و در مدیریت سلامت خود نسبتاً ناکارآمد هستند و احتیاج به نظارت خاص سفیدان دارند.{{sfn|McCann|1994|pp=151}} به دلیل تسلط و حضور اکثریت سفیدپوست در مقام [[رهبری]] و کادر پزشکی، جنبش پیشگیری از بارداری از طرف سیاهان مورد اتهام نژادپرستی قرار گرفت و این شبهه را بوجود آورد که پیشگیری از بارداری در مقیاس گسترده به «خودکشی نژادی» بینجامد.<ref group="یادداشت">Toneمارکوس pp.گاروی 86–87:رهبر [[Marcusسیاه‌پوست Garvey]]بود wasکه aبه blackخاطر leaderترس thatاز opposed«انقراض» contraceptionسیاه‌پوستان، dueمخالف toروش‌های fearجلوگیری ofاز "extinction"بارداری ofبود. blacksببینید: Tone pp. 86–87.</ref>{{سخ}}sfn|McCann (|1994), |pp. =151–154 ("race suicide").}}</ref> این سوءظن‌ها و برداشت‌های بد باعث شد تا برخی از سفیدپوستان این موضوع را به معنی عدم تمایل سیاهان برای پیشگیری از باردای بدانند.{{sfn|McCann|1994|pp=152}}

علیرغم این سوء تعبیرات، بسیاری از رهبران [[آفریقایی-آمریکایی]] از تلاش جهت عرضهٔ ابزار پیشگیری از بارداری در میان جامعه سیاه‌پوستان آمریکا پشتیبانی کردند. در سال ۱۹۲۹ [[جیمز اچ.هیوبرت]] یک [[مددکاری اجتماعی|مددکار اجتماعی]] [[سیاه‌پوست]] و رئیس سازمان [[اتحادیه ملی شهری]] از سنگر درخواست کرد تا یک درمانگاه در [[هارلم (نیویورک)|هارلم]] افتتاح کند.{{sfn|Hajo|2010|pp=85}}{{sfn|Engelman|2011|pp=160}} سنگر هزینهٔ مالی را از [[مؤسسه مالی]] [[بنیاد روزنوالد|روزنوالد]] تأمین و درمانگاه را در سال ۱۹۳۰ بازگشایی کرد که کارکنان و پزشکان آن سیاه‌پوستان آمریکایی بودند.{{sfn|Engelman|2011|pp=160}} این درمانگاه توسط هیئت مشاور ۱۵ نفره‌ای متشکل از پزشکان، پرستاران، روحانیون، روزنامه‌نگاران و مددکاران آفریقایی-آمریکایی هدایت می‌شد.{{sfn|Hajo|2010|pp=85}} این موضوع در رسانه‌ها و کلیساهای آفریقایی-آمریکایی‌ها انتشار یافت و تاییدهٔ [[ویلیام دوبوآ]]، بنیانگذار [[انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان]]<ref group="و">National Association for the Advancement of Colored People (NAACP)</ref>، را دریافت کرد.{{sfn|Hajo|2010|pp=85}} در اوایل دههٔ ۱۹۴۰ [[فرزندپروری تنظیم‌شده|فدراسیون فرزندپروری تنظیم‌شده]]<ref group="و">Birth Control Federation of America (BCFA)</ref> برنامه‌ای را با نام پروژهٔ نگرو که توسط بخش خدماتی سیاه‌پوستان<ref group="و">Division of Negro Service (DNS)</ref> مدیریت می‌شد، آغاز کرد.{{sfn|McCann|1994|pp=160–161}}{{sfn|Engelman|2011|pp=175–177}} مانند درمانگاه هارلم، هدف اصلی دی‌ان‌اس و برنامه‌های آن، بهبود سلامت مادران و نوزادان بود.{{sfn|McCann|1994|pp=166}} براساس تجربیاتی که سنگر در درمانگاه هارلم داشت، وی به دی‌ان‌اس پیشنهاد کرد که امکان آن که آمریکاییان سیاه‌پوست از یک پزشک هم‌نژاد خود حرف‌شنوی داشته باشند و مشاوره بگیرند بیشتر است، اما رهبران دیگر مخالفت کردند و اصرار داشتند که برای کمک‌رسانی بایستی نیروهای سفید استخدام شوند.{{sfn|McCann|1994|pp=163}} اظهارات و اقدامات تبعیض‌آمیزی که توسط رهبران جنبش بین دههٔ ۱۹۲۰ تا دههٔ ۱۹۳۰ انجام می‌شد، باعث ادامهٔ اتهام نژادپرستانه بودن جنبش شد.{{sfn|McCann|1994|pp=168–173}}<ref group="یادداشت">''Birth Control or Race Control? Sanger and the Negro Project'' (2002){{سخ}}Allegations
اتهامات ofمربوط racismبه canنژادپرستی beرا foundمی‌توان inدر Franks, Angela (2005), ''Margaret Sanger's Eugenic Legacy: The Control of Female Fertility'', McFarland; and in [[Angela Davis|Davis, Angela]] (1981), ''Women, Race, and Class'' یافت.</ref>

تا سال ۱۹۳۸ بیش از ۴۰۰ برند تولیدکنندهٔ ابزار پیشگیری از بارداری در بازار وجود داشتند، و بیش از ۶۰۰ برند پیشگیری از بارداری زنانه در دسترس بود، و درآمد صنعت آن بالغ بر ۲۵۰ میلیون دلار در سال بود.{{sfn|Engelman|2011|pp=167}} کاندوم از طریق [[دستگاه فروش خودکار]] موجود در برخی از دستشویی‌های عمومی به فروش می‌رفت. مردان بیش از دوبرابر هزینه‌ای که برای اصلاح انجام می‌دادند، خرج کاندوم می‌کردند.{{sfn|Engelman|2011|pp=167}}{{sfn|Tone|2002|pp=136}} باوجود آن که کاندوم در دههٔ ۱۹۳۰ معمول شد، فمینیست‌های حاضر در جنبش احساس کردند که پیشگیری از بارداری بایستی از امتیازات زنان باشد؛ بنابراین به گسترش ابزار پیشگیری از بارداری تحت کنترل زنان ادامه دادند. کارزاری که در نهایت موجب پیداش [[قرص ضدبارداری]] در دهه‌های بعد شد.{{sfn|Tone|2002|pp=108–110}} برای افزایش دسترسی به ابزار پیشگیری از بارداری با کیفیت بالا طرفداران پیشگیری از بارداری شرکت [[هلند-رنتوس]] را جهت تولید ابزار پیشگیری از بارداری تأسیس کردند، که به تولید دیافراگم که شیوه پیشنهادی سنگر بود، می‌پرداخت.<ref group="یادداشت">Tone,هلند-رنتوس pp.در 127–128.سال Holland–Rantos۱۹۲۵ wasتأسیس foundedشد. inببینید:
Tone, 1925pp. 127–128.</ref> در دههٔ ۱۹۳۰ استفاده از دیافراگم همراه با [[اسپرم‌کش]] به رایج‌ترین روش تجویزی تبدیل شده بود.{{sfn|Tone|2002|pp=117}} که در سال ۱۹۳۸ میلادی، ۸۵ درصد فروش سالانهٔ پیشگیری از بارداری زنانه را به خود اختصاص داده بود.{{sfn|Tone|2002|pp=152}}