رنگ‌آمیزی گرم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رنگ‌آمیزی گرم''' {{به انگلیسی|Gram staining}} یکی از مهم‌ترین و متداولترین روش‌های رنگ‌آمیزی در [[میکروبیولوژی]] است که نخستین بار توسط [[باکتری‌شناسی|باکتری‌شناس]] [[دانمارک]]ی [[هانس کریستین گرم]] ابداع شد. دراین رنگ‌آمیزی، [[باکتری]]‌ها بر مبنای رنگ باکتری؛ پس از رنگ‌آمیزی، به دو دستهٔ '''[[گرم مثبت]]''' و '''[[گرم منفی]]''' تقسیم می‌شوند. رنگ باکتری پس از رنگ‌آمیزی به توانایی باکتری در حفظ رنگ اول؛ و به عبارتی به ساختمان [[دیواره یاخته|دیوارهٔ سلولی]] آن باکتری بستگی دارد. در رنگ‌آمیزی گرم باکتری‌های گرم مثبت پس از رنگ‌آمیزی به رنگ بنفش و باکتری‌های گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده می‌شوند.

 

هر دو گروه یعنی باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی هردو دارای دیواره یاخته هستند ولی فرق بین این دو گروه مربوط به ویژگی‌هایی است که در ساختمان دیوارهٔ سلولی آنها وجود دارد. اساس ساختمان در دیوارهٔ سلولی باکتری‌های گرم مثبت لایهٔ ضخیمی (۵۰ تا ۹۰ ٪ دیواره) از پپتیدوگلیکان {{نشانه|Poptidoglycan}}، (به صورت مش) است، ولی در باکتری‌های گرم منفی ضخامت آن به حداقل، (۱۰٪ دیواره) می‌رسد.<ref>میکروب‌شناسی پزشکی جاوتز</ref>

 

== روش رنگ‌آمیزی گرم ==

# حرارت بیش از اندازه هنگام تثبیت گسترش باعث پاره شدن دیوارهٔ سلولی باکتری شده؛ بنابراین باکتری گرم مثبت رنگ اولیه (کریستال ویوله) را هنگام رنگ بری از دست می‌دهد و رنگ ثانویه را جذب می‌کند و در نتیجه باکتری گرم مثبت، بصورت گرم منفی دیده می‌شود.

# اگر گسترش ضخیم باشد هنگام مرحلهٔ بی‌رنگ شدن، ممکن است مانند یک گسترش معمولی رنگ نشود و این مسئله می‌تواند باعث خطا در تشخیص در گرم منفی یا مثبت بودن باکتری شود.

== کاربرد رنگ‌آمیزی گرم ==

از رنگ‌آمیزی گرم به دو جهت استفاده می‌شود: