آستنیت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) تمیزکاری، + ویرایش با ماژول ابرابزار با ویرایشگر خودکار فارسی |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۱۹:
== آسپخت ==
[[پرونده:ریزساختار_فریت_و_آستنیت.jpg|بندانگشتی|288x288پیکسل|ریزساختار فریت و آستنیت]]
آسپخت یا austempering یک فرایند
بدینصورت که فلز حرارت داده میشود تا به ناحیه سمانتیت در دیاگرام فازی برسد و سپس در یک محفظه نمک یا سایر مواد خنککننده قرار میگیرد تا دمایش به ۳۰۰ تا ۳۷۵ برسد.
فلز در این محدوده دمایی باز پخت(annealing) میشود تا
با تغییر دمای آستنیتی کردن، فرایند آسپخت میتواند ریزساختارهای متفاوت و دلخواه را فراهم کند.
خط ۳۸:
اگر نرخ سرد کردن بسیار سریع باشد، کربن زمان کافی برای نفوذ نخواهد داشت و آلیاژ دچار یک استحاله شدید در ساختار کریستالی میشود که به آن استحاله مارتنزیتی نیز گفته میشود که در آن آستنیت تبدیل به مارتنزیت میشود که دارای ساختار کریستالی body centered tetragonal (BCT) است.
این فرایند از اهمیت بالایی برخوردار است. ازآنجاکه به دلیل سرعت زیاد سرد کردن، کربن زمان کافی برای نفوذ را ندارد،
سرعت سرد کردن درصد فریت، مارتنزیت و سمانتیت را معین میکند و نتیجتاً خواص مکانیکی فولاد ازجمله سختی و استحکام کششی نیز بهسرعت سرد کردن بستگی دارند.
خط ۵۶:
برگشت دادن (یا تمپر کردن) پس از کوئنچ کردن باعث تبدیل مارتنزیت ترد به مارتنزیت تمپر شده میشود.
اگر یک فولاد با سختیپذیری کم کوئنچ شود، مقدار قابلتوجهی آستنیت در ریزساختار حفظ میشود که باعث ایجاد تنش درونی و
== رفتار در چدن ==
خط ۷۴:
آستنیت تنها در دماهای بالاتر از ۹۱۰°C پایدار میشود.
بااینحال، فلزات
به دلیل بیشتر بودن ضخامت بحرانی یک آهن چندلایه از آهن تک لایه، احتمال رشد بیش از یک تک لایه از آهن گاما وجود دارد.
|